Basenji
Basenji | |
Inne nazwy |
Congo Dog |
---|---|
Kraj patronacki | |
Kraj pochodzenia |
Afryka Środkowa[1] |
Wymiary | |
Wysokość |
40–43 cm |
Masa |
10–11 kg |
Klasyfikacja | |
FCI |
Grupa V, Sekcja 6, |
AKC |
Hound |
ANKC |
Grupa 4 – (Hounds) |
CKC |
Grupa 2 – (Hounds) |
KC(UK) |
Hound |
NZKC |
Hounds |
UKC |
Grupa 3 – Sighthounds and Pariahs |
Wzorce rasy | |
Basenji, basendżi[2] – jedna z ras psów, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji ras pierwotnych. Nie podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny
[edytuj | edytuj kod]Należy do pierwotnych ras psów trzymanych w domu przez ludzi zamieszkujących strefę równikową. Przez Europejczyków odkryty w Kotlinie Konga, nazywany jest także psem kongijskim lub terierem kongijskim (terierem jednak w rzeczywistości nie jest). Jego przodkowie żyli prawdopodobnie w starożytnym Egipcie[3]. W Wielkiej Brytanii zostały wyhodowane i rozmnożone po raz pierwszy w roku 1937, w USA cztery lata później. Do Polski psy tej rasy przybyły niedawno.
Szata i umaszczenie
[edytuj | edytuj kod]- rude
- czarne
- czarne podpalane (trikolor)
- pręgowane
- trindle (umaszczenie nieuznane przez FCI jednak dopuszczone przez AKC w USA. Tricolor, gdzie rude podpalania mają pręgi)
- kończyny białe, strzałka i kryza, oraz obowiązkowa biała końcówka ogona
- kolor biały nie może przekraczać 1/3 powierzchni umaszczenia
Zachowanie i charakter
[edytuj | edytuj kod]Mądry, pojętny, wesoły i wierny pies. To pies inteligentny oraz niezależny, jednocześnie czujny[4]. Jest bardzo energiczny, lubi przebywać w cieplejszych warunkach. Nieufny wobec obcych. Dobrze przystosowuje się do życia w mieście. Wymaga dużo ruchu i szybko się nudzi. Indywidualista wymagający konsekwentnego przewodnika.
Psy tej rasy prawie w ogóle nie szczekają, wydają za to ciche odgłosy przypominające jodłowanie[5]. Są przez to nazywane „kocimi psami”.
Popularność
[edytuj | edytuj kod]Do Polski rasa ta dotarła dopiero w 1992 roku[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 200.
- ↑ Władysław Kopaliński: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem. Wyd. XXV (poprawione i uzupełnione). Warszawa: Muza SA, 1999, s. 63. ISBN 83-7200-525-7.
- ↑ David Taylor: Księga psów. s. 22-23.
- ↑ Wzorzec rasy - Basenji [online], www.basenji.com.pl [dostęp 2019-04-29] .
- ↑ Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies.. s. 123.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 99. ISBN 83-7073-122-8.
- Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999. ISBN 83-05-13030-4.
- David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995. ISBN 83-7129-102-7.