Bernard Heinze
Imię i nazwisko |
Bernard Thomas Heinze |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Sir Bernard Thomas Heinze[1][2] (ur. 1 lipca 1894 w Shepparton, zm. 9 czerwca 1982 w Sydney[1][2]) – australijski dyrygent.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Uczył się gry na skrzypcach w konserwatorium przy University of Melbourne (1907–1910), następnie kształcił się w Royal College of Music w Londynie (1911–1912)[1][2]. Od 1920 do 1921 roku uczył się w Schola Cantorum w Paryżu u Vincenta d’Indy’ego[1][2]. W latach 1921–1922 kształcił się także w zakresie gry na skrzypcach u Willy’ego Hessa w Berlinie[1][2]. Po powrocie do Australii założył w 1924 roku Melbourne String Quartet[1]. Objął też prowadzenie orkiestry uniwersyteckiej, w 1932 roku przemianowanej na Melbourne Symphony Orchestra, którą dyrygował do 1949 roku[1][2]. W latach 1926–1956 był profesorem konserwatorium przy University of Melbourne[1][2]. Był dyrygentem Royal Philharmonic Society (1927–1953) oraz generalnym dyrektorem muzycznym radia australijskiego (1929–1932)[1][2]. Od 1956 do 1966 roku pełnił funkcję dyrektora New South Wales State Conservatorium w Sydney[1][2]. W latach 1967–1972 był przewodniczącym Commonwealth Assistance to Australian Composers[1].
W 1938 roku odwiedził Europę, koncertował wówczas w Helsinkach, Berlinie, Paryżu, Budapeszcie i Londynie, a także zasiadł w jury Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. E. Ysaÿe’a w Brukseli[1]. W 1946 i 1960 roku koncertował w Kanadzie, a w 1958 roku w ZSRR[1].
W 1949 roku otrzymał tytuł szlachecki[1][2]. Odznaczony został Orderem Australii (1976)[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 169. ISBN 83-224-0453-0.
- ↑ a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1515–1516. ISBN 978-0-02-865528-4.