Przejdź do zawartości

Białaczów (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Białaczów
gmina wiejska
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

opoczyński

TERC

0107012

Burmistrz

Barbara Goworek
(od 2018)

Powierzchnia

114,63 km²

Populacja (31.03.2021)
• liczba ludności


5603[1]

• gęstość

48,9 os./km²

Nr kierunkowy

44

Tablice rejestracyjne

EOP

Adres urzędu:
ul. Piotrkowska 12 
26-307 Białaczów
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Białaczów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Białaczów”
Ziemia51°18′N 20°18′E/51,300000 20,300000
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej
Klasycystyczny kościół w Petrykozach
Klasycystyczny pałac Małachowskich w Białaczowie
Klasycystyczny ratusz w Białaczowie

Białaczówgmina miejsko-wiejska w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie piotrkowskim. Siedziba gminy to Białaczów. Według danych z 31 grudnia 2007[2] gminę zamieszkiwały 5952 osoby. Według danych z NSP 31 marca 2021 gminę zamieszkiwały 5603 osoby[1].

Za Królestwa Polskiego gmina Białaczów należała do powiatu opoczyńskiego w guberni radomskiej. 13 stycznia 1870[3] do gminy przyłączono pozbawiony praw miejskich Białaczów[4].

Struktura powierzchni

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z roku 2007[5] gmina Białaczów ma obszar 114,63 km², w tym:

  • użytki rolne: 53%
  • użytki leśne: 37%

Gmina stanowi 11,02% powierzchni powiatu opoczyńskiego.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Dane z 31 grudnia 2007[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 5952 100 2996 50,3 2956 49,7
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
52 26 26
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Białaczów w 2014 roku[6].


Rezerwaty przyrody

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie gminy znajduje się rezerwat przyrody Białaczów chroniący naturalny las grądowy z udziałem lipy, jawora, buka[7].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Sołectwa

[edytuj | edytuj kod]

Białaczów, Kuraszków, Miedzna Drewniana, Ossa, Parczów, Parczówek, Petrykozy, Radwan, Sędów, Skronina, Sobień, Wąglany, Zakrzów, Żelazowice.

Sąsiednie gminy

[edytuj | edytuj kod]

Gowarczów, Końskie, Opoczno, Paradyż, Sławno, Żarnów

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b GUS - Bank Danych Lokalnych [online], bdl.stat.gov.pl [dostęp 2024-01-02].
  2. a b Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2007 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008. ISSN 1734-6118. (pol.).
  3. 1 stycznia 1870 wg kalendarza juliańskiego
  4. Postanowienie z 24 października (5 listopada) 1869, ogłoszone 1 (13 stycznia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, str. 419)
  5. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
  6. Gmina Białaczów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-15], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  7. Rejestr Form Ochrony Przyrody prowadzony przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi (stan na 08.09.2014 r.). [dostęp 2015-01-26].