Black Holes and Revelations
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Muse | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany | ||||
| Gatunek | ||||
| Długość |
45:28 | |||
| Wydawnictwo |
Warner Bros., Helium 3[2] | |||
| Producent |
Rich Costey, Muse[2] | |||
| Oceny | ||||
| ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
| Single z albumu Black Holes and Revelations | ||||
| ||||
Black Holes and Revelations – czwarty studyjny album angielskiego zespołu rockowego Muse, wydany 3 lipca 2006 roku przez wytwórnię Warner Bros. Records. W pierwszym tygodniu sprzedaży w Wielkiej Brytanii płyta rozeszła się w liczbie przeszło 115 tys. egzemplarzy[26], bijąc tym samym wynik poprzedniego dzieła grupy, Absolution. Ostatecznie Black Holes and Revelations zyskał na Wyspach status podwójnej platynowej płyty[27].
Album zawiera piosenki mające podtekst polityczny, a także związane z tematyką fantastyczną[19]. Widoczne są na nim wpływy zespołami Queen, Millionaire, Sly and the Family Stone, Depeche Mode, Franz Ferdinand oraz muzyką poważną z południa Włoch[28].
Styl muzyczny
[edytuj | edytuj kod]Black Holes and Revelations jest odejściem zespołu od stylów prezentowanych na poprzednich albumach i zawiera szeroki wybór alternatywnych motywów muzycznych. Jego gatunek można określić przede wszystkim jako rock alternatywny i hard rock. Pierwszy utwór "Take a Bow" jest jakby kontynuacją Absolution, wprowadza elementy techno do twórczości Muse. Jednakże następne kompozycje są zupełnie inne - "Starlight" został opisany przez jednego z recenzentów jako 'koncert Abby na księżycu'[29], "Supermassive Black Hole" nagrany jest w stylu post disco i funk rocka[28], a "Map of the Problematique" jest porównywane do synthpopowego "Enjoy the Silence" Depeche Mode. Kolejne piosenki bardziej przypominają wcześniejsze brzmienie Muse, aż do utworu zamykającego album, "Knights of Cydonia", który jest połączeniem surf rocka[29][9] i rocka progresywnego[30].
Okładka płyty
[edytuj | edytuj kod]Oprawa graficzna płyty zaprojektowana przez Storma Thorgersona[31] przedstawia krajobraz planety Mars i czterech mężczyzn siedzących przy stole, na którym znajdują się trzy miniaturowe koniki[32]. Miejsce to przedstawia Cydonię, region Czerwonej Planety znany z Marsjańskiej Twarzy, a ukazane konie nawiązują do rycerzy, stąd też tytuł piosenki "Knights of Cydonia"[31]. Ci rycerze to według zespołu Czterej Jeźdźcy Apokalipsy z Apokalipsy Św. Jana[33].
Reakcja krytyków
[edytuj | edytuj kod]Ogólnie album zyskał bardzo pozytywne recenzje mediów - magazyn Q opisał go jako "jeden z najlepszych albumów roku... genialny, ale szalony", a Planet Sound jako "Album roku 2006"[34]. Wielu krytyków zauważyło również, jak zespół wybrał bardziej oryginalny, progresywny styl muzyki rockowej, znacznie różniący się od porównywanej do Radiohead debiutanckiej płyty tria, Showbiz[35]. Jedna z nielicznych krytycznych opinii na temat płyty pochodzi z amerykańskiego portalu Pitchfork Media, której autor stwierdził, iż Muse "zawsze uroczo kiepscy... stali się lamerami"[18]. Black Holes and Revelations zyskał miano trzeciego i drugiego albumu 2006 roku w rankingach magazynów - odpowiednio NME[36] i Q[37]. Otrzymał również nominację do Mercury Prize.
Lista utworów
[edytuj | edytuj kod]- "Take a Bow" – 4:35
- "Starlight" – 3:59
- "Supermassive Black Hole" – 3:29
- "Map of the Problematique" – 4:18
- "Soldier's Poem" – 2:03
- "Invincible" – 5:00
- "Assassin" – 3:31
- "Exo-Politics" – 3:53
- "City of Delusion" – 4:48
- "Hoodoo" – 3:43
- "Knights of Cydonia" – 6:06
- "Glorious" – 4:38 (bonus track)
Limitowana wersja DVD
[edytuj | edytuj kod]- "Supermassive Black Hole" (teledysk)
- "Starlight" (teledysk)
- "Knights of Cydonia" (teledysk)
- "Supermassive Black Hole" (Live from Paris)
- "Starlight" (Live from Copenhagen @ MTV Awards)
- "Knights of Cydonia" (Live from London)
Twórcy
[edytuj | edytuj kod]- Matthew Bellamy – śpiew, gitara elektryczna, fortepian, syntezator, produkcja
- Christopher Wolstenholme – gitara basowa, wokal wspierający, kontrabas w "Soldier's Poem", syntezator w "Map of the Problematique" i "Hoodoo", produkcja
- Dominic Howard – perkusja, instrumenty perkusyjne, krótko wokal wspierający w "Supermassive Black Hole", krótko automat perkusyjny w "Map of the Problematique", produkcja
- Rich Costey - produkcja
Wideografia
[edytuj | edytuj kod]- "Supermassive Black Hole" – Floria Sigismondi (17 maja 2006)
- "Supermassive Black Hole" (wersja alternatywna) – Thomas Kirk (17 maja 2006)
- "Knights of Cydonia" – Joseph Kahn (11 lipca 2006)
- "Starlight" – Paul Minor (4 sierpnia 2006)
- "Invincible" – Jonnie Ross (16 marca 2007)
Notowania
[edytuj | edytuj kod]Album
[edytuj | edytuj kod]| Kraj (2006)[38] | Organizacja | Pozycja | Status | Sprzedaż |
|---|---|---|---|---|
| Australia Album Chart | ARIA | 1 | Złoto | 40,000+ |
| Austria Album Chart | Media Control | 4 | ||
| Belgium Album Chart | Ultratop | 1 | ||
| Billboard 200 (U.S.) | Billboard | 9 | 360,000 | |
| France Album Chart | IFPI | 2 | Platyna | 349,100 |
| Ireland Album Chart | IRMA | 1 | Platyna | 15,000 |
| Italian Album Chart | FIMI | 2 | Platyna | 150,000 |
| Finland Album Chart | GLF | 3 | ||
| Netherlands Album Chart | Megacharts | 2 | ||
| New Zealand Albums Chart | RIANZ | 5 | Platyna | 15,000+ |
| Norway Album Chart | IFPI | 6 | ||
| Sweden Album Chart | GLF | 15 | ||
| Switzerland Album Chart | Media Control | 1 | Platyna | 30,000+ |
| UK Album Chart | BPI | 1 | 2x Platyna | 645,000+ |
| United World Chart | Media Traffic | 1 | 2,413,000 | |
| W sumie | Platyna | 3,075,975 |
Single
[edytuj | edytuj kod]| Lista/Pozycja | ||
|---|---|---|
| UK Singles Chart | Modern Rock Tracks | |
| "Supermassive Black Hole" | 4 | 6 |
| "Starlight" | 13 | 2 |
| "Knights of Cydonia" | 10 | 10 |
| "Invincible" | 21 | - |
| "Map of the Problematique" | 18 | - |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Black Holes and Revelations by Muse. [dostęp 2023-03-14].
- ↑ a b Muse – Black Holes & Revelations. Discogs. [dostęp 2024-06-30]. (ang.).
- ↑ Album of the Year: Muse – Black Holes and Revelations. Album of the Year. [dostęp 2024-07-01]. (ang.).
- ↑ Metacritic: Black Holes & Revelations by Muse. Metacritic. [dostęp 2024-07-01]. (ang.).
- ↑ MacKenzie Wilson: Black Holes & Revelations – Muse. AllMusic. [dostęp 2024-07-01]. (ang.).
- ↑ Annie Zaleski: English mood masters hit their peak (and valley). Muse – Black Holes And Revelations. Alternative Press. [dostęp 2024-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-02)]. (ang.).
- ↑ Dorian Lynskey: Muse: Black Holes and Revelations. Blender. [dostęp 2024-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-17)]. (ang.).
- ↑ Emma Swann: Muse – Black Holes And Revelations. DIY. [dostęp 2024-07-01]. (ang.).
- ↑ a b Mike Diver. Black Holes and Revelations. Drowned in Sound
- ↑ Will Hermes: Black Holes and Revelations. Entertainment Weekly. [dostęp 2024-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-07)]. (ang.).
- ↑ Lee Glynn: Muse – 'Black Holes & Revelations'. GIGWISE.com. [dostęp 2024-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-13)]. (ang.).
- ↑ Holly Barnes: Muse – Black Holes And Revelations. God Is in the TV. [dostęp 2024-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-22)]. (ang.).
- ↑ Dave Simpson: Muse, Black Holes and Revelations. The Guardian. [dostęp 2024-07-01]. (ang.).
- ↑ Vicky Butscher: Muse – Black Holes And Revelations. laut.de. [dostęp 2024-07-01]. (niem.).
- ↑ Michael Hubbard: Muse – Black Holes And Revelations. musicOMH. [dostęp 2024-07-01]. (ang.).
- ↑ Anthony Thornton: Muse: Black Holes & Revelations. NME. [dostęp 2024-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-26)]. (ang.).
- ↑ Andrew Perry: Muse, Black Holes and Revelations. The Guardian. [dostęp 2024-07-01]. (ang.).
- ↑ a b Sam Ubl: Black Holes and Revelations: Muse. Pitchfork. [dostęp 2024-07-01]. (ang.).
- ↑ a b Dan Raper: Muse: Black Holes & Revelations. PopMatters. [dostęp 2024-07-02]. (ang.).
- ↑ Christian Hoard: Black Holes And Revelations. Rolling Stone. [dostęp 2024-07-02]. (ang.).
- ↑ Finbarr Bermingham: Muse – Black Holes and Revelations. The Skinny. [dostęp 2024-07-02]. (ang.).
- ↑ Sal Cinquemani: Review: Muse, Black Holes & Revelations. Slant Magazine. [dostęp 2024-07-02]. (ang.).
- ↑ Brian Raftery. Confessions of a Drama Queen. „Spin”. Nr 8. 22, s. 81, August 2006. New York: SPIN Media LLC. ISSN 0886-3032. [dostęp 2024-07-02]. (ang.).
- ↑ FlawedPerfection: Muse – Black Holes and Revelations. Sputnikmusic. [dostęp 2024-07-02]. (ang.).
- ↑ Keith Kawaii: Muse – Black Holes and Revelations. Tiny Mix Tapes. [dostęp 2024-07-01]. (ang.).
- ↑ The Official UK Charts Company: All the No. 1's - Black Holes and Revelations. The Official UK Charts Company
- ↑ The BPI - Certified Awards. BPI
- ↑ a b Talia Soghomonian. Muse - Intergalacticists Stride Our World. musicomh.com
- ↑ a b HMV CD Editor. Black Holes and Revelations. HMV
- ↑ Neil McCormick. Messages from Mars. Telegraph
- ↑ a b Jacqui Swift. Muse: Close encounters. The Sun
- ↑ Mo. Muse - Black Holes and Revelations. Pixelsurgeon.com
- ↑ Anthony Thornton. Reviews: Albums - Muse: Black Holes & Revelations. NME
- ↑ "Black Holes and Revelations" (Sierpień 2006). Q (wydanie 241), str. 106
- ↑ Andrew Perry. Muse, Black Holes and Revelations. Observer
- ↑ NME Albums Of The Year 2006. NME (2006)
- ↑ "Q Magazine Albums Of The Year 2006" (Styczeń 2007). Q (wydanie 246)
- ↑ Muse: Black Holes and Revelations. aCharts