Borsucza Jama

Borsucza Jama
	; Widok z Zamkowej Góry. Białe Skały po prawej stronie
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Pieniny Pieninki
Długość	13 m
Deniwelacja	0 m
Wysokość otworów	690 m n.p.m.
Wysokość otworów; nad dnem doliny	260 m
Ekspozycja otworów	ku NW
Odkrywca	znana od dawna
Ochrona; i dostępność	niedostępna turystycznie
	Położenie na mapie Pienin Borsucza Jama
	Położenie na mapie Karpat Borsucza Jama
	49°24′35″N 20°25′13″E/49,409722 20,420278

Borsucza Jama – jaskinia w polskich Pieninach. Wejście do niej znajduje się w Pieninkach, w zboczu Łupisk, bocznej odnodze Białych Skał (Sutrówki), ponad doliną Krośnicy, na wysokości około 690 m n.p.m.n. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 13 metrów^[1]. Znajduje się na obszarze Pienińskiego Parku Narodowego i jest niedostępna turystycznie.

Opis jaskini

Główną częścią jaskini jest duża i bardzo niska sala zaczynająca się zaraz za szerokim otworem wejściowym z okapem. Odchodzi od niej wąski korytarz kończący się małą salką z dwoma szczelinami nie do przejścia^[1].

Przyroda

W jaskini można spotkać nacieki: kolumny i stalagmity. Występuje też mleko wapienne. Mieszkają w niej nietoperze i prawdopodobnie borsuki. Ściany są wilgotne, brak jest na nich roślinności^[1]^[2].

Historia odkryć

Jaskinia była znana od dawna. Jej plan i opis sporządzili A. Amirowicz, J. Baryła i M. Gradziński w 1993 roku^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Artur Amirowicz i inni. Jaskinie Pienińskiego Parku Narodowego. „Pieniny – Przyroda i Człowiek”. 3, s. 3-41, 1995.
↑ Janusz Baryła. Waloryzacja, wartości przyrodnicze oraz problemy ochrony jaskiń Pienińskiego Parku Narodowego. „Pieniny – Przyroda i Człowiek”. 3, s. 51-57, 1995.

[:0-1] Artur Amirowicz i inni. Jaskinie Pienińskiego Parku Narodowego. „Pieniny – Przyroda i Człowiek”. 3, s. 3-41, 1995.

[2] Janusz Baryła. Waloryzacja, wartości przyrodnicze oraz problemy ochrony jaskiń Pienińskiego Parku Narodowego. „Pieniny – Przyroda i Człowiek”. 3, s. 51-57, 1995.

[1]

[2]