Bronisława Konopacka

Bronisława Konopacka

Data i miejsce urodzenia	1 października 1884 Juriew-Polski
Data i miejsce śmierci	8 sierpnia 1965 Warszawa
profesor
Specjalność: embriologia, histologia
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Lwowski Uniwersytet Warszawski Uniwersytet Łódzki Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Grób Mieczysława i Bronisławy Konopackich na wojskowych Powązkach

Bronisława Konopacka z domu Jakimowicz (ur. 1 października 1884 w Juriewie-Polskim, zm. 8 sierpnia 1965 w Warszawie) – polska embriolog, członkini kobiecego komitetu wyborczego Unii Narodowo-Państwowej w 1922 roku.

Ukończyła studia na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego, podczas nauki była asystentką prof. Emila Godlewskiego w Zakładzie Anatomii. W 1907 poślubiła Mieczysława Konopackiego i razem z nim wyjechała do Lwowa, gdzie rozpoczęła pracę w Zakładzie Histologii prowadzonym przez prof. Władysława Szymonowicza. Prowadziła prace badawcze nad rozwojem embrionalnym zwierząt w stacjach zoologicznych w Trieście, w pracowniach prof. Karla Heidera i Ferdinanda Hochstettera w Innsbrucku oraz w Villefranche-sur-Mer. Po wybuchu I wojny światowej i powołaniu jej męża do wojska wyjechała do Warszawy, gdzie działała w organizacjach charytatywnych. W 1916 była związana z Zakładem Histologii i Embriologii Uniwersytetu Warszawskiego, od 1920 była tam wolontariuszką. Od 1930 przez cztery lata przebywała w stacji zoologicznej w Neapolu, gdzie razem z mężem prace badawcze nad bruzdkowaniem. We wrześniu 1939 zorganizowała ratowanie księgozbioru i sprzętu z płonącego Collegium Anatomicum przy ulicy Tytusa Chałubińskiego 5, 25 września 1939 w drodze do pracy zginął jej mąż. Podczas okupacji pracowała w Państwowym Zakładzie Higieny oraz wykładała histologię i embriologię w działającej konspiracyjnie Szkole Zaorskiego. Po zakończeniu wojny wyjechała do Łodzi, gdzie pracowała w Zakładzie Histologii Uniwersytetu Łódzkiego, dwa lata później uzyskała tam magisterium z filozofii. Następnie powróciła do Warszawy, gdzie razem z Juliuszem Zweibaumem współorganizowała reaktywację Polskiego Towarzystwa Anatomicznego, gdzie do 1951 pełniła funkcję sekretarza. Równocześnie rozpoczęła pracę w Zakładzie Histologii i Embriologii i tam obroniła pracę doktorską z zakresu nauk matematyczno-przyrodniczych. Od 1949 była członkiem korespondencyjnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. W 1950 otrzymała veniam legendi na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1952 pełniła funkcję kierownika Zakładu Histologii Wydziału Weterynarii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Zmarła w 1965, spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kw. A8 – IV – 1/2).

Bibliografia

• Janusz Komender, Kazimierz Ostrowski, Stanisław Moskalewski „Katedra i Zakład Histologii i Embriologii”
• Reprezentanci nauk medycznych, zmarli członkowie AU w Krakowie, PAU, TNW i PAN