Przejdź do zawartości

Budynek Feniksa w Krakowie (ul. Basztowa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budynek
Wiedeńskiego Towarzystwa Ubezpieczeniowego „Feniks”
Budynek LOT-u
Zabytek: nr rej. 217 Gminna ewidencja zabytków - Kraków[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Basztowa 15
Rynek Kleparski 2-4

Typ budynku

kamienica czynszowa
biurowiec

Styl architektoniczny

modernizm

Architekt

Leopold Bauer
Jerzy Struszkiewicz
Maksymilian Burstin

Inwestor

Wiedeńskie Towarzystwo Ubezpieczeniowe „Feniks”

Rozpoczęcie budowy

1931

Ukończenie budowy

1933

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, blisko górnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Budynek WTU Feniks”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Budynek WTU Feniks”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Budynek WTU Feniks”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Budynek WTU Feniks”
Ziemia50°03′59,5″N 19°56′25,0″E/50,066528 19,940278

Budynek Feniksa – kamienica czynszowa i biurowo-usługowa wzniesiona dla wiedeńskiego Towarzystwa Ubezpieczeniowego „Feniks”, znajdująca się w Krakowie w dzielnicy I przy ulicy Basztowej 15 na rogu z Rynkiem Kleparskim, na Kleparzu.

Na przełomie tysiącleci bardziej znany jako budynek PLL LOT.

Budynek został zaprojektowany przez Jerzego Struszkiewicza i Maksymiliana Burstina. Mimo iż starania o budowę nowej kamienicy na tej działce trwały już od 1911, nowy obiekt stanął tu dopiero w 1933, po dwuletniej budowie. Po rozpoczęciu budowy, działkę wraz z powstającym obiektem przejęło Towarzystwo Ubezpieczeń na Życie „Feniks”, które mogło się już wtedy pochwalić awangardowym i supernowoczesnym budynkiem „Feniksa” wzniesionym przy Rynku w Krakowie.

Nowy gmach był najwyższym wysokościowcem w Krakowie. Żelbetowa konstrukcja budynku wznosi się na 7 pięter i jest ukoronowana 2-kondygnacyjną wieżą. Zaprojektowany został jako budynek mieszkalno-użytkowy, mieścił komfortowe mieszkania, ekskluzywną salę kinową oraz sale restauracyjne.

W 1938 w budynku mieścił się konsulat Niemiec.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gminna ewidencja zabytków Krakowa. Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa. [dostęp 2021-05-16].

Źródła

[edytuj | edytuj kod]
  • Maria Jolanta Żychowska: Między tradycją a awangardą - problem stylu w architekturze Krakowa lat międzywojennych, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 1991
  • Praca zbiorowa Zabytki Architektury i budownictwa w Polsce. Kraków, Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, Warszawa 2007, ISBN 978-83-92298-1
  • Praca zbiorowa Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2000, ISBN 83-01-13325-2