Budzyń (Kraśnik)

Budzyń
	część miasta Kraśnika
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	kraśnicki
Miasto	Kraśnik
W granicach Kraśnika	1939–1972, 1975; (1972–75 cz. Kraśnika Fabr.)
SIMC	0956135
Strefa numeracyjna	81
Tablice rejestracyjne	LKR
	Położenie na mapie Kraśnika Budzyń
	Położenie na mapie Polski Budzyń
	Położenie na mapie województwa lubelskiego Budzyń
	Położenie na mapie powiatu kraśnickiego Budzyń
	50°56′54″N 22°11′49″E/50,948333 22,196944

Budzyń (dawniej Budzyń Fabryczny) – część miasta i niewielka dzielnica Kraśnika pomiędzy głównymi częściami miasta: dzielnicą Fabryczną i dzielnicą Starą (Lubelską).

Historia

Prywatne miasto szlacheckie Budzin lokowane w 1531 roku^[4], położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie urzędowskim w województwie lubelskim^[5].

W latach 1867–1939 należał do gminy Dzierzkowice w powiecie janowskim. W Królestwie Polskim przynależała do guberni lubelskiej^[6], a w okresie międzywojennym do województwa lubelskiego. Tam, 14 października 1933 wszedł w skład nowo utworzonej gromady Budzyń w granicach gminy Dzierzkowice, składającej się ze wsi Budzyń, folwarku Budzyń, osady młyńskiej Budzyń i osady Dąbrowa-Gajówka Ordynacka^[7].

1 kwietnia 1939 całą gromadę Budzyń włączono do włączono do Kraśnika^[1]. Po 1945 w powiecie kraśnickim^[8].

W granicach Kraśnika Budzyń przetrwał bez zmian do końca 1972 roku. W związku z reformą administracyjną kraju, 1 stycznia 1973, większą część Budzynia (150 ha) wyłączono z Kraśnika i włączono do sąsiedniego (utworzonego w 1954 roku) miasta Kraśnik Fabryczny^[2].

Częścią Kraśnika Fabrycznego pozostał zaledwie dwa lata i dziewięć miesięcy, bo już 1 października 1975 miasto Kraśnik Fabryczny zniesiono i włączono je (wraz z m.in. Budzyniem) do Kraśnika^[3].

Poza Kraśnikiem pozostała jednak niezamieszkana część obrębu ewidencyjnego Budzyń^[9]. Część tego obrębu (23,48 ha) włączono 1 stycznia 2009^[10].

Opis

Na Budzyniu jest wiele stawów rybnych, w 2006 r. nieopodal ich na rzece Wyżnicy rozpoczęto budowę zalewu w celach wypoczynkowych. Na zachodzie dzielnicy płynie rzeka Wyżnica, a jednocześnie jest granicą Kraśnika. Na Budzyniu istnieje szkoła podstawowa nr 3 im. Adama Mickiewicza oraz Ochotnicza Straż Pożarna. Charakterystyczną cechą jest to, straż ma nazwę Ochotnicza Straż Pożarna w Budzyniu, a nie Ochotnicza Straż Pożarna w Kraśniku. W obrębie ulic Urzędowskiej i Energetycznej znajdują się największe w mieście Ogródki Działkowe. Przy ulicy Energetycznej 4 położona jest ważna Stacja elektroenergetyczna (rozdzielnia, Główny Punkt Zasilania) 110 kV/SN Kraśnik-Budzyń zasilająca cały powiat kraśnicki oraz inne tereny. Tereny zalewu mają być przyłączone do miasta w 2011 roku oraz niewielka część wsi Dąbrowa-Bór. Tam powstanie Strefa Ekonomiczna. Przez Budzyń przebiega główna arteria Kraśnika ul. Urzędowska, która jest drogą wojewódzką nr 833. Tą ulicą przebiega większość linii komunikacyjnych MPK Kraśnik i przewoźników prywatnych. Na skrzyżowaniu ulic: Urzędowskiej, Budzyńskiej i Nadstawnej jest sygnalizacja świetlna. Przez dzielnicę przebiegają ulice: Budzyńska, Chłodna, Długa, Energetyczna, Nadstawna oraz Urzędowska.

W czasach II wojny światowej działało tu getto, podobóz Lublin (KL) (Majdanek).

Osobny artykuł: Budzyń.

Granice dzielnicy

Od wschodu granica przebiega po nieczynnych torach kolejowych do Fabryki Łożysk Tocznych w Kraśniku, jednocześnie granica Kraśnika (z gminą wiejską Kraśnik). Tereny na wschód od tej granicy mają zostać przyłączone do miasta, gdzie powstanie Strefa Ekonomiczna.
Od zachodu granica przebiega po zalewie i rzece Wyżnicy, jest jednocześnie granicą Kraśnika (z gminą wiejską Kraśnik oraz z gminą Dzierzkowice).
Od południa granica przebiega po ulicy Długiej, graniczy z dzielnicą Piaski.
Od północy granica przebiega po ulicach: Energetycznej i Chłodnej, granica z dzielnicą Fabryczną.

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b Dz.U. z 1939 r. nr 23, poz. 147
↑ ^a ^b Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327
↑ ^a ^b Dz.U. z 1975 r. nr 28, poz. 147
↑ Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 157.
↑ Województwo lubelskie w drugiej połowie XVI wieku, Warszawa 1966, mapa
↑ Dziennik Praw, rok 1870, tom 70
↑ Lubelski Dziennik Wojewódzki. 1933, nr. 22, poz. 181.
↑ Dz.U. z 1945 r. nr 26, poz. 159
↑ Działki dla obrębu 0002 BUDZYŃ gm. Kraśnik | Geoportal360.pl [online], geoportal360.pl [dostęp 2024-08-01] .
↑ Dz.U. z 2008 r. nr 137, poz. 860

[znies-1] Dz.U. z 1939 r. nr 23, poz. 147

[przel-2] Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327

[res-3] Dz.U. z 1975 r. nr 28, poz. 147

[4] Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 157.

[5] Województwo lubelskie w drugiej połowie XVI wieku, Warszawa 1966, mapa

[6] Dziennik Praw, rok 1870, tom 70

[7] Lubelski Dziennik Wojewódzki. 1933, nr. 22, poz. 181.

[8] Dz.U. z 1945 r. nr 26, poz. 159

[9] Działki dla obrębu 0002 BUDZYŃ gm. Kraśnik | Geoportal360.pl [online], geoportal360.pl [dostęp 2024-08-01] .

[10] Dz.U. z 2008 r. nr 137, poz. 860

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Części miasta wg TERYT	Bojanówka Budzyń Cegielnie Dwugajówka Dziadowizna Gajówka Budzyń Góry Koszary Kraśnik Fabryczny Kwiatkowice Lasy Ośrodek-Miasto Piaski Podlesie Spławy Stary Kraśnik Wyżnianka-Kolonia Zarzecze Drugie Zarzecze Pierwsze
Dawniej w granicach Kraśnika	Dąbrowa (1939–72) Góry (XIX w.–1972) Lasy (XIX w.–1972) Niziny (1954–72) Ośrodek-Wyżnica (1939–72) Pasieka (1928–72) Pasieka-Kolonia (1928–72) Podlesie (XIX w.–1972) Spławy Pierwsze (1954–72) Suchynia (1928–72)