Burki
50°16′05″N 19°19′26″E/50,268056 19,323889| Osiedle Sławkowa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| W granicach Sławkowa |
31 grudnia 1961[1] |
| SIMC |
0943291 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu będzińskiego  | |
Położenie na mapie Sławkowa  | |
| 50°16′05″N 19°19′26″E/50,268056 19,323889
| |
Burki – historycznie osada leśna (obecnie ulica) w Sławkowie, w latach 1870–1954 miała status gromady w gminie zbiorowej Sławków, w latach 1954–1961 wchodziła w skład gromady Niwa, od 1961 roku powtórnie w Sławkowie (w latach 1977–1984 wraz z nim w Dąbrowie Górniczej). Według danych urzędu miasta w latach 20. XX wieku Burki liczyły 230 mieszkańców[2]. W okresie II wojny światowej funkcjonowała nieoficjalnie niemiecka nazwa Burkenau[3]. W przeszłości działały tu małe kopalnie węgla kamiennego: „Sławków” (założona w 1814), „Michałów” (1856–1920), „Teodor” (lata 70. XIX w.), i „Józef” (1875–1923). Dzięki funkcjonowaniu tej ostatniej kopalni Burki połączone były od 1915 linią kolei wąskotorowej ze szlakiem linii kolejowej Sławków – Strzemieszyce. Torowisko tej kolei rozebrane zostało po drugiej wojnie światowej.
Burki należą do parafii w Sławkowie. Z powodu znacznej odległości od kościoła parafialnego, w latach 1959–1971 czynione były przez proboszcza sławkowskiego ks. J. Mruczkowskiego i lokalną społeczność bezskuteczne starania o wybudowanie w Burkach kaplicy. Mimo braku zezwolenia ks. J. Mruczkowski odprawiał w Burkach corocznie mszę z okazji poświęcenia pól, a mieszkańcy w 1971 wybudowali nielegalnie drewnianą kapliczkę, rozebraną przez władze powiatowe w Olkuszu 8 czerwca 1971[4].
29 marca 1952 Rada Ministrów zatwierdziła plan budowy Zakładu Przygotowania Rud w Burkach, zajmującego się uszlachetnianiem rud żelaza i przygotowywaniem wsadu do wielkich pieców hutniczych (zakład rozpoczął działalność w 1957). Od 1967 Zakład Przygotowania Rud produkował około miliona ton granulatu rocznie, zatrudniając w latach 70. XX w. ponad 800 osób. Usytuowany na szlaku kolejowym z Żurawicy zakład połączony został na przełomie lat 80. i 90. XX w. z szerokotorową Linią Hutniczą Szerokotorową[5]. Obecnie na jego terenie znajduje się Euroterminal w Sławkowie.
W Burkach znajduje się oczyszczalnia ścieków Miejskiego Zakładu Wodociągów i Kanalizacji w Sławkowie o przepustowości 400 m³ na dobę. Działa tu tartak oraz pensjonat dla koni. Ulica otoczona jest lasami Wspólnoty Leśnej Sławków. W jej okolicach znajdują się wilgotne łąki i sadzawki z licznymi stanowiskami storczyków (kruszczyk błotny, kruszczyk rdzawoczerwony, kruszczyk szerokolistny, kukułka szerokolistna i wyblin jednolistny)[6].
W okolicach Burek wchodzi na teren Sławkowa część udokumentowanego złoża czwartorzędowych piasków podsadzkowych „Szczakowa-Maczki”. eksploatowanego poza obszarem gminy przez CTL Maczki-Bór.
Przez Burki przechodzą dwa szlaki turystyczne:
niebieski (okrężny z Olkusza do Bukowna)
Komunikacja autobusowa obsługiwana jest przez linię 949 KZK GOP[7].
| Numer linii | Trasa podstawowa |
|---|---|
| 949 | Burki Pętla - Burki - Niwa Schronisko - Dębowa Góra - Sławków Dworzec PKP - Sławków Szkoła - Sławków Rynek - Sławków ZWM |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz.U. z 1961 r. nr 50, poz. 273
- ↑ S. Orłowski, Między wojnami, w: F. Kiryk (red.), Dzieje Sławkowa, Kraków 2001, s. 360.
- ↑ Rolf Jehke Herdecke: Territoriale Veränderungen in Deutschland und deutsch verwalteten Gebieten 1874-1945.
- ↑ F. Kiryk (red.): Dzieje Sławkowa. Kraków: 2001, s. 561.
- ↑ S. Orłowski, Po drugiej wojnie światowej, w: F. Kiryk (red.), Dzieje Sławkowa, Kraków 2001, s. 511.
- ↑ A. Czylok, J. Niewdana, M. Pulina, Współczesny stan środowiska naturalnego, w. F. Kiryk (red.), Dzieje Sławkowa, Kraków 2001, s. 664.
- ↑ Rozkład jazdy
| Części miasta wg TERYT | |
|---|---|
| Pozostałe części miasta |
