CTVT
CTVT (ang. canine transmissible venereal tumor (CTVT), mięsak Stickera, a także transmissible venereal tumor (TVT) – zakaźny psi guz weneryczny, "mięsak zakaźny") – zakaźny nowotwór psów, który zajmuje główne zewnętrzne narządy płciowe.
Odkrycie
[edytuj | edytuj kod]"Psi nowotwór" został opisany przez rosyjskiego lekarza weterynarii M. A. Novinsky'ego (1841-1914) w 1876, gdy zademonstrował, że guz nowotworowy może być przeniesiony z jednego psa na drugiego poprzez lizanie[1].
Objawy
[edytuj | edytuj kod]Ten nowotwór jest przenoszony z jednego zwierzęcia na drugie w trakcie kopulacji, lizania lub dotykania guza[2].
U psów zajmuje prącie lub napletek, a u suk pochwę lub wargi sromowe. Rzadko może być zajęta kufa albo nos[3]. Nowotwór często ma wygląd kalafiorowaty. Guz rzadko tworzy przerzuty. Do postawienia diagnozy wymagana jest biopsja. W tym typie guza chemioterapia jest bardzo efektywna, a po chirurgicznym usunięciu często występują wznowy. Rokowanie na całkowitą remisję jest bardzo wysokie[4]. Po zdobyciu żywiciela nowotwór wywołuje wzrost kalafiorowatych guzów wielkości grapefruita, które stopniowo zanikają[2].
Komórki guza mogą mieć mniej chromosomów niż komórki normalne. Komórki psa mają zwykle 78 chromosomów; guz TVT - 57–64[1]. Nie ma dowodów, że guz jest wywoływany przez wirusy lub organizmy przypominające wirusy. Wszystkie komórki tego typu nowotworu posiadają bardzo podobny materiał genetyczny, często lub nawet zawsze niezwiązany z DNA gospodarza. W szczególności element LINE-1 w komórkach nowotworowych jest w innej lokalizacji, niż w normalnym psim DNA[5].
Początkowo uważano że, podobnie jak w przypadku raka szyjki macicy choroba ta jest wywołana wirusem[2]. Obecnie wiadomo, że komórki nowotworowe odpowiedzialne za CTVT są uważane za nowotwór pasożytniczy. Oszacowano, że linia komórek nowotworowych powstała 200 do 2500 lat temu u wilka, kojota lub starej azjatyckiej rasy psa, jak Siberian Husky lub Shih tzu. Komórki guza same są czynnikiem "zakaźnym"[6][7].
Nieśmiertelny pasożyt
[edytuj | edytuj kod]Największym problemem transplantologi jest występujące u wszystkich kręgowców odrzucanie przeszczepów wywołane silną odpowiedzią układu immunologicznego na fragment obcej tkanki. Istnieje hipoteza że "psi nowotwór" obszedł częściowo ten jeden z najstarszych, bezwzględnych, ale wyjątkowo skutecznych mechanizmów chroniących organizmu. Komórki guza wytwarzają niewiele białek powierzchniowych, które są wykorzystywane do rozróżniania swój-obcy. Pozwala to na uniknięcie szybkiego wykrycia, jednak układ immunologiczny powoli w ciągu kilku miesięcy stopniowo niszczy nowotwór. Pojedyncze komórki nowotworowe mogą przeżyć dłużej. Ten pasożytniczy mięsak dzięki sprytnemu sposobowi propagowania zamiast być związanym z jednym żywicielem i razem z nim zginąć stał się nowotworem mogącym żyć stulecia[8].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- komórki HeLa
- DFTD – zakaźny rak pyska diabła tasmańskiego
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Mello Martins, M.I.; de Souza, F. Ferreira; Gobello, C., 2005, Canine transmissible venereal tumor: Etiology, pathology, diagnosis and treatment, praca Recent Advances in Small Animal Reproduction, http://www.ivis.org/advances/Concannon/gobello2/chapter.asp?LA=1, data sprawdzenia 2006-05-25
- ↑ a b c Świat Nauki, wrzesień 2006.
- ↑ Morrison, Wallace B., Cancer in Dogs and Cats, 1. edycja, publikacja – Williams and Wilkins, 1998, ISBN 0-683-06105-4
- ↑ Ettinger, Stephen J.;Feldman, Edward C., Textbook of Veterinary Internal Medicine, 4. edycja , publikacja W.B. Saunders Company, 1995, ISBN 0-7216-6795-3
- ↑ Murgia, et al.; Clonal Origin and Evolution of a Transmissible Cancer, Cell, vol 126, strony 477-487, data sprawdzenia 2006-08-11
- ↑ Claudio Murgia i inni, Clonal Origin and Evolution of a Transmissible Cancer, „Cell”, 126 (3), 2006, s. 477-87, PMID: 16901782, PMCID: PMC2593932.
- ↑ Charles Q. Choi, Contagious Canine Cancer Spread by Parasites, wydawca: LiveScience, 10 sierpnia 2006, http://www.livescience.com/animalworld/060810_dog_cancer.html, data dostępu 2006-08-11
- ↑ Świat Nauki, luty 2007.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Transmissible Venereal Tumor from The Pet Health Library
- IVIS – http://www.ivis.org/docarchive/A1233.0405.pdf (ang.)
- Israel Veterinary Medical Association – Transmissible Venereal Tumors (ang.)
- New Scientist – Riddle of infectious dog cancer solved (ang.)
- ScienceDaily – Contagious Cancer In Dogs Confirmed; Origins Traced To Wolves Centuries Ago August 11, 2006 University College London (ang.)
- LiveScience – Contagious Canine Cancer Spread by Parasites 10 August 2006 10:34 am ET (Charles Q. Choi) (ang.)
- News @ Nature.com – Dog cancer traced back to wolf roots- 200-year-old tumour has mellowed with age Published online: 10 August 2006; | doi:10.1038/news060807-13 (Narelle Towie) (ang.)
- Veterinary Pathology – Immunohistochemical characterization of canine transmissible venereal tumor Mozos E, Mendez A, Gomez-Villamandos JC, Martin De Las Mulas J, Perez J.Vet Pathol. 1996 May;33(3):257-63. (ang.)