Carlo Sforza

Carlo Sforza
Data i miejsce urodzenia	24 stycznia 1872 ; Montignoso
Data i miejsce śmierci	4 września 1952 ; Rzym
	Minister spraw europejskich
Okres	od 26 lipca 1951; do 4 września 1952
Przynależność polityczna	Włoska Partia Republikańska
	Minister spraw zagranicznych Włoch
Okres	od 2 lutego 1947; do 19 lipca 1951
Przynależność polityczna	Włoska Partia Republikańska
Poprzednik	Pietro Nenni
Następca	Alcide De Gasperi
	Minister spraw zagranicznych Włoch
Okres	od 16 czerwca 1920; do 4 lipca 1921
Przynależność polityczna	Włoska Partia Republikańska
Poprzednik	Vittorio Scialoja
Następca	Pietro Tommasi della Torretta
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Carlo Sforza (ur. 24 stycznia 1872 w Montignoso, zm. 4 września 1952 w Rzymie^[1]) – hrabia, włoski polityk i dyplomata, mąż stanu^[2]. W latach 1947–1951 oraz 1920–1921 minister spraw zagranicznych, a od 1951 do 1952 minister spraw europejskich.

Życiorys

Uzyskał licencjat w dziedzinie prawa na uniwersytecie w Pizie^[3]. W 1896 roku rozpoczął działalność dyplomatyczną^[2]. Służył w Kairze, Paryżu, Konstantynopolu, Pekinie, Bukareszcie, Madrycie, Londynie i Belgradzie^[2].

23 grudnia 1909 roku został szefem gabinetu ministra spraw zagranicznych, którym pozostał do 20 maja 1910 roku^[3]. 23 czerwca 1919 roku został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w ministerstwie spraw zagranicznych. W sierpniu tego samego roku został senatorem^[3]. 21 maja 1920 roku zakończył urząd podsekretarza stanu. 16 czerwca tego samego roku powrócił do rządu jako minister spraw zagranicznych.

W latach 1919–1920 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, a w latach 1920–1921 ministrem spraw zagranicznych^[2]. W 1922 roku został mianowany ambasadorem we Francji^[2]. Z funkcji zrezygnował dziewięć miesięcy później powołując się na niechęć współpracy z Benito Mussolinim^[2]. Wyjechał za granicę, do 1939 roku mieszkał w Belgii, a następnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie pracował jako wykładowca^[2]. Do Włoch powrócił w 1943 roku^[2]. 22 kwietnia 1944 roku został powołany na stanowisko ministra bez teki ds. sankcji przeciwko faszyzmowi, którym pozostał do 10 grudnia 1944 roku^[3].

Po 1945 roku

22 września 1945 roku został przewodniczącym Consluta, tymczasowego parlamentu Włoch^[3]. Pozostał nim do 2 czerwca 1946 roku^[3]. 2 lutego 1947 roku został powołany w skład rządu Alcide De Gasperiego jako minister spraw zagranicznych^[2]^[3]. 16 lipca 1951 roku złożył rezygnację z funkcji ze względu na zły stan zdrowia^[2]^[3]. 26 lipca tego samego roku został ministrem spraw europejskich, którym pozostał do śmierci^[3]. Jego wpływ pomógł dołączyć Włochom do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju oraz NATO^[2].

Życie prywatne

Był domniemanym biologicznym ojcem polskiego publicysty Konstantego Jeleńskiego^[4]. Wziął ślub z Valentiną Errambault de Dudzeele, z którą miał córkę, Fiamettę^[3].

Odznaczenia i wyróżnienia

Kawaler Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (1907)^[3]
Oficer Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (1910)^[3]
Komandor Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (1916)^[3]
Kawaler Orderu Korony Włoch (1903)^[3]
Oficer Orderu Korony Włoch (1908)^[3]
Komandor Orderu Korony Włoch (1913)^[3]
Wielki Oficer Orderu Korony Włoch (1917)^[3]
Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Włoch (1920)^[3]
Kawaler Orderu Annuncjaty (1920)^[3]
Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Kolonialnego Gwiazdy Włoch (1920)^[5]

Przypisy

↑ Sforza Carlo, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-06-17] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Conte Carlo Sforza [online], Britannica [dostęp 2023-06-17] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s Scheda senatore SFORZA Carlo [online], notes9.senato.it [dostęp 2023-06-17] .
↑ Kot. Opowieść o Konstantym A. Jeleńskim [online], dzieje.pl, 26 czerwca 2020 [dostęp 2023-06-17] (pol.).
↑ Dziennik Urzędowy Królestwa Włoch nr 94 z dnia 26 kwietnia 1926, Strona 1702

[1] Sforza Carlo, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-06-17] .

[:0-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Conte Carlo Sforza [online], Britannica [dostęp 2023-06-17] (ang.).

[:1-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s Scheda senatore SFORZA Carlo [online], notes9.senato.it [dostęp 2023-06-17] .

[4] Kot. Opowieść o Konstantym A. Jeleńskim [online], dzieje.pl, 26 czerwca 2020 [dostęp 2023-06-17] (pol.).

[5] Dziennik Urzędowy Królestwa Włoch nr 94 z dnia 26 kwietnia 1926, Strona 1702

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]