Cobán Imperial
Pełna nazwa |
Club Deportivo Cobán Imperial |
---|---|
Przydomek |
Príncipes Azules (Niebiescy Książęta) |
Barwy |
|
Data założenia |
1 sierpnia 1936 |
Liga | |
Państwo | |
Stadion | |
Sponsor techniczny |
MG Sports |
Prezes |
José Romeo Leal |
Trener | |
Club Deportivo Cobán Imperial – gwatemalski klub piłkarski z siedzibą w mieście Cobán, stolicy departamentu Alta Verapaz. Występuje w rozgrywkach Liga Nacional. Domowe mecze rozgrywa na obiekcie Estadio Verapaz. Jest jednym z najstarszych i najbardziej tradycjonalnych klubów piłkarskich w Gwatemali[1].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- mistrzostwo Gwatemali (1): C2004
- wicemistrzostwo Gwatemali (4): 1979/1980, 1997/1998, R2001, C2003
- puchar Gwatemali (1): 2018/2019
- finał pucharu Gwatemali (3): 1997/1998, 2002, 2003
Historia
[edytuj | edytuj kod]Już w latach 20. XX wieku piłka nożna była najpopularniejszym sportem w mieście Cobán[2]. Klub został założony 1 sierpnia 1936 pod nazwą Magisterio de Cobán[3], a w kolejnych latach nosił nazwy Selección Departamental, Selección Altaverapacense i El Imperial[4]. W 1961 roku zmienił nazwę na używaną po dziś dzień Cobán Imperial[5], upamiętniającą nadanie miastu Cobán tytułu „miasta królewskiego” (hiszp. Ciudad Imperial) dekretem króla Hiszpanii Karola V[4]. Na początku lat 60. klub został zarejestrowany w Gwatemalskim Związku Piłki Nożnej dzięki posiadaniu własnego stadionu[5]. Pierwszego oficjalnego gola w historii klubu strzelił Mario Winter[3].
W gwatemalskiej Liga Nacional klub występował po raz pierwszy w latach 1961–1962[6]. Spadł z niej w wyniku pomniejszenia liczby drużyn z 22 do 12, lecz powrócił na najwyższy szczebel już po roku. Grał na nim w latach 1964–1966, a po przegranych barażach został relegowany z powrotem do drugiej ligi[7]. Trzeci pobyt Cobánu w pierwszej lidze miał miejsce w latach 1976–1989. Wówczas drużyna odniosła pierwszy poważniejszy sukces w historii: wicemistrzostwo Gwatemali (1979/1980)[3]. Dzięki temu po raz pierwszy wzięła udział w międzynarodowych rozgrywkach Pucharu Mistrzów CONCACAF, gdzie odpadła już w pierwszej rundzie w kontrowersyjnych okolicznościach z honduraskim Pumas UNAH. Po remisie w dwumeczu (2:1, 0:1) Cobán wygrał losowanie, lecz rywale wnieśli odwołanie i to oni zostali nagrodzeni awansem[8].
Po raz czwarty Cobán grał w Liga Nacional w latach 1994–1996, a po raz piąty w latach 1997–2006. Właśnie ten ostatni okres okazał się najbardziej obfity w osiągnięcia w historii klubu. Zawodnicy Cobán wywalczyli wówczas trzy wicemistrzostwa Gwatemali (1997/1998, Reordenamiento 2001, Clausura 2003) oraz trzy razy doszli do finału pucharu Gwatemali (1997/1998, 2002, 2003)[3]. Przede wszystkim Cobán zdobył jednak wówczas swoje pierwsze mistrzostwo Gwatemali (Clausura 2004), pod wodzą trenera Julio Césara Antúneza[9]. W 2006 roku spadł do drugiej ligi.
W 2015 roku Cobán awansował do Liga Nacional po 9 latach gry w drugiej lidze[10]. Niedługo po tym wywalczył pierwszy w historii puchar Gwatemali (2018/2019)[11].
Rozgrywki międzynarodowe
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Rozgrywki | Runda | Klub | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
---|---|---|---|---|---|---|
1980 | Puchar Mistrzów CONCACAF | 1R | Pumas UNAH | 2:1 | 0:1 (pd) | 2:2 |
2004 | Copa Interclubes UNCAF | 1R | Plaza Amador | 3:2 | 1:2 | 4:4, w. |
2023 | Puchar Ameryki Centralnej CONCACAF | Faza grupowa | Jocoro | – | 4:1 | 4. miejsce |
Universitario | 0:0 | – | ||||
Cartaginés | 0:1 | – | ||||
Deportivo Saprissa | – | 0:5 |
Aktualny skład
[edytuj | edytuj kod]- Stan na 1 października 2023[12].
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
1 | BR | Minor Álvarez |
2 | OB | Manuel López |
4 | OB | Thales |
5 | PO | Selvin Tení |
6 | PO | Carlos Winter |
7 | NA | Anllel Porras |
8 | PO | Yeltsin Álvarez |
9 | NA | Luis Martínez |
10 | PO | Anthony López |
14 | OB | Luis de León |
15 | OB | Carlos Flores |
17 | OB | Ángel Cabrera |
19 | NA | Erick Sánchez |
20 | OB | Blady Aldana |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
21 | PO | Byron Leal |
22 | OB | Nixsón Flores |
23 | OB | Carlos Alvarado |
25 | BR | Leyton Leal |
28 | NA | Janderson |
29 | NA | Diego Casas |
30 | BR | Luis Pereira |
31 | PO | Ronald Ardón |
51 | PO | Dencel Sarg |
77 | PO | Juan Winter |
91 | PO | Alexis Matta |
98 | PO | Julio Milla |
99 | NA | Alessandro Canales |
Trenerzy
[edytuj | edytuj kod]- Eduardo Guzmán (1936)[3]
- Gildardo Barrientos (1961)[5]
- Rubén Amorín (1979)[3]
- Julio César Cortés (1980–1981)
- Julio César Cortés (1997–1998)[3]
- Héctor Julián Trujillo (2000)
- Julio Gómez (2000)
- Alex Monterroso (2001)
- David Medina (2001)
- Luis López Meneses (2001–2002)[3]
- Eduardo Santana (2002)
- Luis López Meneses (2002)
- Julio González (2002–2003)[3]
- Julio César Antúnez (2003–2004)[13]
- Hernán García (2004)
- Mario Reig (2005)
- Juan Luis Hernández Fuertes (2005)
- Adán Paniagua (2005–2006)
- Julio César Antúnez (2007)[14]
- Mauricio Tapia (2008)
- Carlos de Toro (2010)[15]
- Rafael Díaz (2011)[16]
- Garabet Avedissian (2011–2012)[16]
- Amarini Villatoro (2012)[17]
- Héctor Julián Trujillo (2013)[18]
- Julio César Antúnez (2013–2014)[14]
- Irvin Olivares (2014)[19]
- Fabricio Benítez (2015–2016)[20][21]
- Héctor Julián Trujillo (2016)[22]
- Ariel Sena (2016–2017)[23][24]
- Fabricio Benítez (2017–2019)[20][25]
- Jorge Rodríguez (2019–2020)[26][27]
- Walter Alegría (2020)[28]
- Rafael Díaz (2020–2021)[29]
- Ernesto Corti (2021)[30]
- Fabricio Benítez (2021)
- Sebastián Bini (2021–2022)
- Roberto Montoya (2022–2023)
- César Eduardo Méndez (2023)
- Adrián García Arias (od 2024)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Javier Pineda: ¡Feliz aniversario Cobán Imperial!. guatefutbol.com, 1 sierpnia 2020. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ Jorge Mario Peláez Quiroga: ¿Qué cambiará en el Pensativo?. guiagt.com, 20 lipca 2020. [dostęp 2020-12-07]. (hiszp.).
- ↑ a b c d e f g h i Norvin Leonardo Mendoza: Cobán Imperial festeja 84 años de su fundación. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 1 sierpnia 2020. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ a b Cobán Imperial festeja 84 años de su fundación. [w:] cobanimperial.com [on-line]. Wayback Machine. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ a b c Anibal Suram: Coban Imperial y su historia 2017. elportaldefray.com, grudzień 2017. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ Guatemala 1961/62. [w:] RSSSF [on-line]. rsssf.com, 15 stycznia 2006. [dostęp 2020-11-21]. (ang.).
- ↑ Guatemala 1965/66. [w:] RSSSF [on-line]. rsssf.com, 8 stycznia 2006. [dostęp 2020-11-21]. (ang.).
- ↑ Jim Goloboy, Karel Stokkermans: Central American Club Competitions 1980. [w:] RSSSF [on-line]. rsssf.com, 9 maja 2019. [dostęp 2020-11-21]. (ang.).
- ↑ Cobán Imperial recuerda el día que conquistó el título de monarca del futbol nacional. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 6 czerwca 2020. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ Gloria Cabrera: Cobán Imperial regresa a la Liga Nacional. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 24 maja 2015. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ Cobán Imperial se corona campeón de Copa. [w:] Soy502 [on-line]. soy502.com, 20 lutego 2019. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ CSyD Cobán Imperial, [w:] baza Soccerway (drużyny) [dostęp 2020-11-27] .
- ↑ Almeida y Antúnez abandonan dirección de Municipal y Cobán. [w:] Plainview Daily Herald [on-line]. myplainview.com, 30 września 2004. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ a b Tola Antúnez volvió a Guatemala. [w:] Fútbol.uy [on-line]. futbol.com.uy, 18 września 2013. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ Renuncia Carlos de Toro del Cobán Imperial. [w:] Cobán Noticioso [on-line]. cobannoticioso.blogspot.com, 4 listopada 2010. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ a b Carlos Garabet Avedissián sera técnico de Cobán Imperial. [w:] DIRECTOR TECNICO DE FUTBOL [on-line]. directortecnicodefutbol.blogspot.com, 6 lipca 2011. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ Amarini Villatoro nuevo técnico de Guastatoya. guastatoya.org, 20 maja 2016. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ Separan a Héctor Trujillo de Cobán. [w:] Antorcha Deportiva [on-line]. antorchadeportiva.com, 21 maja 2013. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ Luis Rolando Solares: MÁS VALEN LOS TÉCNICO CONOCIDOS. luchosolares.blogspot.com, 1 sierpnia 2014. [dostęp 2020-12-17]. (hiszp.).
- ↑ a b Fabricio Benítez regresa a Cobán Imperial. [w:] CRN Noticias [on-line]. crnnoticias.com, 2 stycznia 2017. [dostęp 2020-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 grudnia 2020)]. (hiszp.).
- ↑ El técnico Fabricio Benítez queda al margen de Cobán Imperial. [w:] Soy502 [on-line]. soy502.com, 20 lutego 2016. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ Eduardo Sam Chun: Julián Trujillo toma el mando de Cobán Imperial. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 22 lutego 2016. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ El técnico de Cobán Imperial el uruguayo Ariel Sena. [w:] FutGuate [on-line]. selecciondeguatemala.com, 24 maja 2016. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ Eduardo Sam: Ariel Sena se despedirá del plantel de Cobán Imperial después de quedar fuera por decisión de la Junta Directiva. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 6 sierpnia 2017. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ Eduardo Sam: Fabricio Benítez queda fuera de Cobán Imperial, Sopegno y Olivera entre posibles sustitutos. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 31 maja 2019. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ Christian Peñate: Jorge "Zarco" Rodríguez es el nuevo técnico de Cobán Imperial. [w:] El Gráfico [on-line]. elgrafico.com, 2 czerwca 2019. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ Guillermo Estrada: “Zarco” Rodríguez rescindió contrato con el Cobán Imperial. [w:] Juego Directo [on-line]. juegodirecto.com, 27 lutego 2020. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ Claudia Castro Cifuentes: Wálter Alegría toma el control interinamente de Cobán Imperial. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 27 lutego 2020. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ Claudia Castro Cifuentes: Rafael Díaz es nombrado el nuevo entrenador de Cobán Imperial. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 13 marca 2020. [dostęp 2020-11-27]. (hiszp.).
- ↑ Javier Pineda: Cobán contrata a un entrenador argentino. guatefutbol.com, 24 marca 2021. [dostęp 2021-03-24]. (hiszp.).