Consolidated A-11
.jpg) Ostatni Consolidated A-11 (numer seryjny 33-211) | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Consolidated Aircraft |
| Typ |
samolot szturmowy |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1933 |
| Lata produkcji |
1934 |
| Liczba egz. |
4 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
silnik rzędowy Curtiss V-1570-59 |
| Moc |
675 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
13,38 m |
| Długość |
8,91 m |
| Wysokość |
2,99 mm |
| Powierzchnia nośna |
27,59 m² |
| Masa | |
| Własna |
1725 kg |
| Startowa |
2517 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
365 km/h |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 4 nieruchome km 7,62 mm, jeden ruchomy km 7,62 mm, do 220 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
| United States Air Corp | |
Consolidated A-11 (Consolidated Model 27) – amerykański samolot szturmowy z lat 30., zaprojektowany dla United States Army Air Corp (USAAC) w wytwórni Consolidated Aircraft jako udoskonalona wersja samolotu Detroit-Lockheed Y1A-9. Wyprodukowano tylko pięć samolotów tego typu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Po bankructwie krótko istniejącej firmy Detroit-Lockheed, prawa do budowy samolotów tej firmy oraz ich plany zostały przejęte przez wytwórnię Consolidated Aircraft, która także zatrudniła jednego z głównych projektantów tej firmy Roberta J. Woodsa[1]. Woods kontynuował prace nad zaprojektowanymi w Detroit-Lockheed samolotami YP-24 i Y1A-9[1]. W porównaniu z ich poprzednikami samoloty Consolidated, odpowiednio Consolidated Y1P-25 i Y1A-11 (Consolidated Model 27[2]), miały konstrukcję całkowicie metalową (samoloty Detroit-Lockheed miały drewnianą konstrukcję skrzydeł) i były nieco poprawione aerodynamicznie[1]. Wersja szturmowa Y1A-11 różniła się od wersji myśliwskiej Y1P-25 silniejszym uzbrojeniem strzeleckim (dwa dodatkowe karabiny maszynowy 7,62 mm w skrzydłach), zewnętrznymi zaczepami na bomby i brakiem turbosprężarki, jako że samolot szturmowy miał operować tylko na stosunkowo niewielkich wysokościach[1][2].
Y1A-11
[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy prototypowy samolot, Y1A-11 (numer seryjny 32-322[3]) został dostarczony do bazy Wright Field w styczniu 1933[1]. Był to pierwszy amerykański samolot szturmowy z wciąganym podwoziem, mechanizm podwozia był bardzo prosty - pilot podnosił i opuszczał koła ręcznie, przy pomocy korby w kokpicie[3]. Wraz z Y1A-11 w tym samym czasie dostarczono jego myśliwską wersję Y1P-25, obydwa samoloty zostały rozbite w wypadkach zaledwie o kilka dni od siebie - Y1P-25 został zniszczony 13 stycznia 1933, a Y1A-11 rozbił się tydzień później - 20 stycznia[3]. Dochodzenie USAAC wykazało, że żaden z samolotów nie został rozbity z powodu błędów konstrukcyjnych i zamówiono serie produkcyjne obydwu samolotów[3].
A-11
[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza, i zarazem ostatnia, seria produkcyjna samolotu liczyła cztery maszyny (numery seryjne 33-208/211)[4][2] i została zamówiona 1 marca 1933[2]. W wersji produkcyjnej w samolocie dokonano szereg modyfikacji; trójpłatowe śmigło zostało zastąpione dwupłatowy, uproszczono mechanizm wciągania podwozia i usunięto klapy zakrywające koła[4]. Podobnie jak wersja prototypowa, także A-11 były napędzane silnikiem bez turbosprężarki, wersja myśliwska samolotu, P-30, miała turbosprężarkę umieszczoną po lewej stronie nosa samolotu[4].
Osiągi A-11 stawiały je wśród najlepszych samolotów USAAC w połowie lat 30., ale po pierwszej serii nie zamówiono już więcej samolotów tego typu[4]. Zdecydowano wówczas, że samoloty szturmowe powinny być napędzane chłodzonymi powietrzem silnika gwiazdowymi jako mniej podatnymi na uszkodzenia bojowe[4].
XA-11A
[edytuj | edytuj kod]Jeden z A-11 został przekazany wytwórni Bell Aircraft, gdzie służył jako latające laboratorium do testowania nowego silnika Allison XV-1710-7[2][5]. Allison V-1710 był chłodzonym cieczą silnikiem rzędowym V-12 i w czasie II wojny światowej był używany w wielu amerykańskich samolotach myśliwskich[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. s. 21.
- ↑ a b c d e J. Wegg: General Dynamics Aircraft. s. 68.
- ↑ a b c d Consolidated Y1A-11. nationalmuseum.af.mil, 2008/12/30. [dostęp 2013-10-04]. (ang.).
- ↑ a b c d e Consolidated A-11. nationalmuseum.af.mil, 2008/12/30. [dostęp 2013-10-04]. (ang.).
- ↑ a b Consolidated XA-11A. nationalmuseum.af.mil, 2008/12/30. [dostęp 2013-10-04]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. Jefferson, N.C.: McFarland, 2008. ISBN 0-7864-3464-3.
- John Wegg: General Dynamics Aircraft And Their Predecessors. Annopolis: Naval Institute Press, 1990. ISBN 0-87021-233-8.
.svg)
.svg)