Przejdź do zawartości

Cyanolyca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cyanolyca[a][1]
Cabanis, 1851[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – modrowronka turkusowa (C. turcosa)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

krukowate

Rodzaj

Cyanolyca

Typ nomenklatoryczny

Cyanocorax armillatus G.R. Gray, 1845

Synonimy
Gatunki

9 gatunków – zobacz opis w tekście

Cyanolycarodzaj ptaków z rodziny krukowatych (Corvidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 20–34 cm; masa ciała 40–210 g[5].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1850 roku francuski przyrodnik Karol Lucjan Bonaparte, jednak nazwa Cyanocitta, którą nadał tej, grupie była zajęta (nazwy Cyanocitta użył brytyjski ornitolog Hugh Edwin Strickland w 1845 roku na opisanie innego rodzaju krukowatych)[3]; w 1851 roku niemiecki ornitolog Jean Cabanis nadał temu taksonowi nową nazwę, podając następującą definicję „Grupa ta różni się od poprzedniej mocniejszym dziobem, pędzelkowatymi piórami na czole itp. i jest blisko następujących grup”[2]. Gatunkiem typowym była modrowronka obrożna (Cyanolyca armillata)[2].

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Cyanocitta: gr. κυανος kuanos „ciemnoniebieski”; κιττα kitta „sójka”[6].
  • Cyanolyca: gr. κυανος kuanos „ciemnoniebieski”; λυκος lukos „gatunek wrony, być może kawka”, wspomniany przez Arystotelesa i Hezychiusza[7].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

  1. Nowa nazwa dla Cyanocitta Bonaparte, 1850.
  2. Młodszy homonim Cyanocitta Strickland, 1845.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cyanolyca, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c J. Cabanis: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 1: Singvögel. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1850–1851, s. 223. (niem.).
  3. a b Ch.-L. Bonaparte: Conspectus generum avium. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 377. (łac.).
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-05-16]. (ang.).
  5. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Crows, Jays, and Magpies (Corvidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.corvid1.01. [dostęp 2023-05-16]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. The Key to Scientific Names, Cyanocitta [dostęp 2023-05-16].
  7. The Key to Scientific Names, Cyanolyca [dostęp 2023-05-16].
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 – krukowate – Crows and Jays (wersja: 2022-09-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-05-16].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).