Czerwona Góra (województwo świętokrzyskie)
Na mapach: 
50°50′53″N 21°18′42″E/50,848056 21,311667
50°50′53″N 21°18′42″E/50,848056 21,311667| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
94[2] |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
27-580[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TOP |
| SIMC |
0806074[4] |
Położenie na mapie gminy Sadowie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu opatowskiego  | |
| 50°50′53″N 21°18′42″E/50,848056 21,311667[1]
| |
Czerwona Góra – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Sadowie[4][6].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0806080 | Podlesie | część wsi |
Wieś w powiecie sandomierskim w województwie sandomierskim w XVI wieku była własnością wojewody kijowskiego Konstantego Wasyla Ostrogskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1827 r. było tu 19 domów i 130 mieszkańców. Znajdowała się tutaj kopalnia marmuru[8].
Podczas II wojny światowej w okolicy działały oddziały partyzanckie Batalionów Chłopskich. W latach 1943–1944 w kuźni Henryka Strąpocia w Czerwonej Górze-Podlesiu produkowano konspiracyjny pistolet maszynowy Bechowiec[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 20387
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 13–14 [dostęp 2022-04-14]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 182 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-14].
- ↑ Jednostki organizacyjne gminy Sadowie. Urząd Gminy Sadowie. [dostęp 2015-04-14].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-14].
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 106.
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, „Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”, Warszawa 1880.
- ↑ Leszek Erenfeicht, Piotr Krajewski. Bechowiec: zapomniany polski peem w: Strzał Nr 9(65)/2008, s. 24–29.