Przejdź do zawartości

Dahmer – Potwór: Historia Jeffreya Dahmera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dahmer – Potwór: Historia Jeffreya Dahmera
Dahmer – Monster: The Jeffrey Dahmer Story
Ilustracja
Gatunek

biograficzny
kryminalny
dreszczowiec

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Oryginalny język

angielski

Twórcy

Ryan Murphy
Ian Brennan

Główne role

Evan Peters
Richard Jenkins
Molly Ringwald
Michael Learned
Niecy Nash

Liczba odcinków

10

Liczba serii

1

Lista odcinków
Produkcja
Produkcja

David McMillan
Mathew Hart
Reilly Smith
Lou Eyrich
Rashad Robinson
Richard Jenkins

Produkcja wykonawcza

Ryan Murphy
Ian Brennan
Janet Mock
Carl Franklin
Alexis Martin Woodall
Eric Kovtun
Jen Isaacson
Leslie Mattingly
Evan Peters

Muzyka

Nick Cave
Warren Ellis

Zdjęcia

Jason McCormick

Wytwórnia

Prospect Films
Ryan Murphy Productions

Pierwsza emisja
Stacja telewizyjna

Netflix

Pierwsza emisja

21 września 2022

Format obrazu

4K (Ultra HD)

Format dźwięku

Dolby Atmos

Strona internetowa

Dahmer – Potwór: Historia Jeffreya Dahmera (tytuł oryginalny: Dahmer – Monster: The Jeffrey Dahmer Story) – amerykański miniserial biograficzny z 2022 roku. Opowiada o zbrodniach seryjnego mordercy Jeffreya Dahmera, w którego wcielił się Evan Peters. Dziesięcioodcinkowy miniserial został wyprodukowany przez wytwórnie Prospect Films i Ryan Murphy Productions jako produkcja oryginalna serwisu strumieniowego Netflix, gdzie został w całości udostępniony 21 września 2022[1].

7 listopada 2022 Netflix ogłosił plan stworzenia serialu antologicznego Monster, w którym każdy sezon skupia się na innym seryjnym mordercy. Dahmer – Potwór: Historia Jeffreya Dahmera jest jego pierwszym sezonem, a dwa kolejne zostały zamówione u tych samych wytwórni[2].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Miniserial opowiada o amerykańskim seryjnym mordercy, nekrofilu i kanibalu Jeffreyu Dahmerze, który w latach 1978–1991 zamordował 17 mężczyzn i chłopców. Fabuła przedstawia dzieciństwo i dorastanie Dahmera, jego relacje z rodziną (zwłaszcza ojcem Lionelem i babką Catherine), problemy z adaptacją społeczną, okres zbrodni, aresztowanie i pobyt w więzieniu. Miniserial skupia się także na perspektywie zabitych mężczyzn i ich rodzin oraz sąsiadki Dahmera, Glendy Cleveland. Porusza ponadto temat niekompetencji i uprzedzeń policji Wisconsin, w wyniku których Dahmer mógł kontynuować swoje zbrodnie[1].

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Główna

[edytuj | edytuj kod]
Evan Peters
Richard Jenkins
Molly Ringwald
Michael Learned
Niecy Nash

Drugoplanowa i gościnna

[edytuj | edytuj kod]

Lista odcinków

[edytuj | edytuj kod]
Nr Tytuł Tytuł oryginalny Reżyseria Scenariusz[3]
1 Odc. pierwszy Bad Meat Carl FranklinRyan Murphy i Ian Brennan
Jeffrey więzi w swoim mieszkaniu poznanego w barze Tracy’ego, któremu udaje się uciec i zgłosić sprawę policjantom. Jeffrey zostaje aresztowany, a jego sąsiadka Glenda ma za złe policji, że ignorowała jej wcześniejsze wezwania. 
2 Nie odchodź Please Don’t Go Clement VirgoRyan Murphy i Ian Brennan
W dzieciństwie Jeffrey ma problemy z rodziną i adaptacją w szkole. Lata później więzi w swoim mieszkaniu 14-letniego Koneraka, który ucieka otumaniony. Wezwani przez Glendę policjanci nie wszczynają śledztwa, wierząc Jeffreyowi, że chłopiec jest jego partnerem. 
3 Odstawić Dahmera Doin’ A Dahmer Clement VirgoRyan Murphy i Ian Brennan
Po rozwodzie rodziców 17-letni Jeffrey mieszka sam. W tym czasie dokonuje swojego pierwszego zabójstwa, którego ofiarą pada autostopowicz Steven. 
4 Pudełko grzecznego chłopca The Good Boy Box Jennifer LynchRyan Murphy i Ian Brennan
Po skończeniu liceum Jeffrey zamieszkuje z babcią. W tym czasie zostaje usunięty ze studiów, z wojska i z pracy. W klubie gejowskim poznaje, a następnie odurza mężczyzn. 
5 Krew na ich rękach Blood On Their Hands Jennifer LynchIan Brennan
Jeffrey zabija w domu babci kolejnych mężczyzn. Za molestowanie seksualne 13-letniego Somsacka zostaje skazany na rok więzienia. 
6 Uciszony Silenced Paris BarclayDavid McMillan i Janet Mock
Jeffrey rozpoczyna związek z poznanym w barze głuchoniemym Tonym. Wkrótce go zabija i spożywa jego mięso. 
7 Kasandra Cassandra Jennifer LynchIan Brennan, Janet Mock i David McMillan
Policja ignoruje notoryczne doniesienia Glendy o odorze, krzykach i dźwiękach maszyn w mieszkaniu Jeffreya. Po jego aresztowaniu policja nadal nie chce z nią współpracować przy śledztwie. 
8 Lionel Lionel Gregg ArakiIan Brennan i David McMillan
Ojciec Jeffreya, Lionel, usiłuje zrozumieć przyczyny zaburzeń syna. Podczas rozprawy sądowej Jeffrey zostaje skazany na 15-krotne dożywocie. 
9 Zmora The Bogeyman Jennifer LynchIan Brennan, David McMillan i Reilly Smith
Glenda i rodziny zamordowanych mężczyzn usiłują żyć z ciężarem emocjonalnym. Lionel wydaje książkę, a Jeffrey otrzymuje w więzieniu liczne listy od fanów. 
10 Bóg miłosierdzia, Bóg zemsty God of Forgiveness, God of Venegeance Paris BarclayIan Brennan, David McMillan, Reilly Smith i Todd Kubrak
Wkrótce po przyjęciu chrztu Jeffrey zostaje zamordowany przez współwięźnia Christophera, który wierzy, że wymierza mu boską sprawiedliwość. 

Produkcja i dystrybucja

[edytuj | edytuj kod]
Ryan Murphy
Ian Brennan

2 października 2020 Netflix ogłosił, że zamówił poświęcony Jeffreyowi Dahmerowi miniserial, wówczas zatytułowany Monster: The Jeffrey Dahmer Story. Został on stworzony przez Ryana Murphy’ego i Iana Brennana, którzy są także jego producentami wykonawczymi. Równocześnie Netflix ogłosił, że w ojca Dahmera wcieli się Richard Jenkins, a rozpoczęcie produkcji jest zaplanowane na styczeń 2021[4]. 23 marca 2021 producenci ogłosili, że główne role Dahmera i Glendy Cleveland zagrają Evan Peters i Niecy Nash, zaś w obsadzie drugoplanowej znajdą się Penelope Ann Miller, Shaun Brown i Colin Ford[5]. 31 marca 2021 magazyn Deadline Hollywood doniósł, że Michael Learned wcieli się w Catherine Dahmer, babkę Jeffreya[6]. Zdjęcia kręcono w Los Angeles.

16 września 2022 Netflix ogłosił, że premiera miniserialu została zaplanowana na 21 września tego samego roku[1]. W dniu udostępnienia serialu ukazała się także jego ścieżka dźwiękowa, skomponowana przez Nicka Cave’a i Warrena Ellisa[7].

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Recepcja krytyczna

[edytuj | edytuj kod]

Dahmer – Potwór: Historia Jeffreya Dahmera spotkał się z mieszanym odbiorem pośród krytyków filmowych. Serwis Rotten Tomatoes zagregował 27 jego recenzji, z których 59% była pozytywna. Redaktorzy portalu napisali w podsumowaniu: „Choć Potwór na pozór jest samoświadomy swojej niebezpiecznej gloryfikacji Jeffreya Dahmera, lubieżny styl twórcy Ryana Murphy’ego przenosi ten horror w królestwo delikatnego wyzysku”[8].

Kayla Cobb z portalu Decider napisała w recenzji: „Monster nie tylko jest dobrze wyreżyserowany, napisany i zagrany. Stanowi nowy przepis na to, jak powinien wyglądać dramat kryminalny, gdy przestaniemy gloryfikować morderców i zaczniemy się skupiać na porażkach systemowych”[9]. Ed Power z „The Daily Telegraph” nazwał miniserial „kompetentnym i rzetelnym studium postaci, które robi wszystko, by wnętrze widza szarpnęło, a skóra pełzała”[10]. Maja Mikołajczyk z portalu NaTemat.pl pochwaliła estetykę wizualną, muzykę i rolę Evana Petersa[11]. Michał Jarecki z serwisu Spider’s Web ocenił miniserial pozytywnie, zwracając uwagę na starania szerokiego przedstawienia historii i rolę Petersa, którą nazwał najlepszą w jego karierze[12].

Richard Lawson z „Vanity Fair” skrytykował miniserial za gloryfikowanie Dahmera, zbyt długi czas ekranowy poświęcony jego zbrodniom i nieumiejętną analizę jego motywacji[13]. Jen Chaney z portalu Vulture wytknęła zbyt mały czas ekranowy poświęcony perspektywie ofiar Dahmera, niedostatecznie pogłębiony motyw społeczny oraz kolejne obsadzenie Evana Petersa przez Ryana Murphy’ego w roli czarnego charakteru po tym, jak zrobił to kilkukrotnie w serialu American Horror Story[14]. Daniel Fienberg z „The Hollywood Reporter” skrytykował miniserial za chaotyczną strukturę i powtarzalność w pierwszych pięciu odcinkach[15]. Caroline Framke z „Variety” napisała, że miniserial „nie jest w stanie zaspokoić własnej ambicji wyjaśnienia człowieka i nierówności społecznych związanych z jego zbrodniami, nie stając się samemu przy tym wyzyskiem”[16]. Stuart Heritage z „The Guardian” napisał: „Niezdolność serialu do osiągnięcia finezji jest wręcz patologiczna. Zwłaszcza pierwsze kilka odcinków demonstruje wszystkie najgorsze tendencje, jakie ma do zaoferowania gatunek dramatu kryminalnego. Przydługie odcinki mijają bez żadnego zgłębienia czy analizy, a sceny po prostu mijają, jedna masakra po drugiej”[17].

Oglądalność

[edytuj | edytuj kod]

Netflix poinformował, że przez pierwsze pięć dni udostępniania (21–25 września 2022) użytkownicy serwisu obejrzeli łącznie 196,2 miliony godzin miniserialu. Był to najwyższy wynik spośród wszystkich serii (to znaczy pojedynczych sezonów lub miniseriali) serwisu w tygodniu kalendarzowym 19–25 września 2022, zarówno w skali globalnej, jak i w zestawieniach lokalnych w 92 państwach. Był to wynik ponad trzykrotnie lepszy od zajmującego drugiego miejsce w zestawieniu światowym drugim sezonie serialu Przeznaczenie: Saga Winx (60,97 miliony godzin)[18]. Co więcej, był to piąty najwyższy wynik od czerwca 2021, kiedy Netflix zaczął publikować swoje statystyki (zaraz po pierwszym sezonie Squid Game, pierwszym sezonie All of Us Are Dead, czwartym sezonie Stranger Things i drugim sezonie Bridgertonów)[19].

W drugim tygodniu kalendarzowym (26 września – 2 października 2022) abonenci Netfliksa obejrzeli łącznie 299,84 miliony godzin miniserialu. Drugi w rankingu tygodniowym był pierwszy sezon serialu Cesarzowa Sisi z 47,2 milionami obejrzanych godzin, czyli ponad sześciokrotnie mniej. Łączny wynik 496,1 obejrzanych godzin w dwóch pierwszych tygodniach kalendarzowych uczynił z Dahmera – Potwora: Historii Jeffreya Dahmera dziewiątą najpopularniejszą anglojęzyczną serię w historii Netfliksa. Serwis poinformował ponadto, że 56 gospodarstw domowych obejrzało wszystkie 10 odcinków[20].

W trzecim tygodniu kalendarzowym (3–9 października 2022) abonenci Netfliksa obejrzeli łącznie 205,33 miliony godzin miniserialu, co wciąż było najwyższym wynikiem w zestawieniu tygodniowym. Łączny wynik 701,37 milionów obejrzanych do tego czasu godzin uczynił z Dahmera – Potwora: Historii Jeffreya Dahmera drugą najpopularniejszą anglojęzyczną serię w historii serwisu, zaraz za czwartym sezonem Stranger Things[21].

Do 20 listopada 2022 Dahmer – Potwór: Historia Jeffreya Dahmera jako trzecia seria w historii Netfliksa (po Squid Game i czwartym sezonie Stranger Things) przekroczył próg miliarda obejrzanych godzin[22].

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]
Plebiscyt Data Kategoria Nominowani Rezultat
Astra Awards 8 stycznia 2023 Najlepszy casting w miniserialu lub filmie telewizyjnym Nominacja [23]
Astra Creative Arts TV Awards Najlepszy strumieniowy miniserial lub serial antologiczny Nominacja [24][25]
Najlepszy aktor w strumieniowym miniserialu lub serialu antologicznym lub filmie telewizyjnym Evan Peters Wygrana
Najlepszy aktor drugoplanowy w strumieniowym miniserialu lub serialu antologicznym lub filmie telewizyjnym Kieran Tamondong Nominacja
Richard Jenkins Nominacja
Najlepsza aktorka drugoplanowa w strumieniowym miniserialu lub serialu antologicznym lub filmie telewizyjnym Niecy Nash-Betts Wygrana
Najlepsza reżyseria w strumieniowym miniserialu lub serialu antologicznym lub filmie telewizyjnym Paris Barclay (za odcinek „Bóg miłosierdzia, Bóg zemsty”) Nominacja
Critics’ Choice Super Awards 16 marca 2023 Najlepszy serial horror Nominacja [26][27]
Najlepszy aktor w serialu, miniserialu lub filmie telewizyjnym horror Evan Peters Wygrana
Najlepsza aktorka w serialu, miniserialu lub filmie telewizyjnym horror Niecy Nash Nominacja
Critics’ Choice Television Awards 15 stycznia 2023 Najlepsza aktorka drugoplanowa w miniserialu lub filmie telewizyjnym Niecy Nash Wygrana [28]
Hollywood Music in Media Awards 16 listopada 2022 Najlepszy nadzór muzyczny w serialu lub miniserialu telewizyjnym Amanda Krieg Thomas Nominacja [29]
NAACP Image Awards 25 lutego 2023 Najlepsza aktorka w filmie telewizyjny, miniserialu lub fabularnym programie specjalnym fabularnym Niecy Nash Wygrana [30]
Nagrody Gildii Aktorów Ekranowych 26 lutego 2023 Najlepszy aktor w filmie telewizyjnym lub miniserialu Evan Peters Nominacja [31]
Najlepsza aktorka w filmie telewizyjnym lub miniserialu Niecy Nash Nominacja
Nagrody Gildii Amerykańskich Producentów Filmowych 25 lutego 2023 Najlepszy producent miniserialu lub serialu antologicznego Ryan Murphy, Ian Brennan, Alexis Martin Woodall, Eric Kovtun, Evan Peters, Janet Mock, Scott Robertson, Sara Stelwagen, Tanase Popa, David McMillan, Todd Nenninger, Lou Eyrich, Todd Kubrak, Reilly Smith, Regis Kimble, Richard Jenkins, Mathew Hart Nominacja [32]
Nagrody Telewizyjne Akademii Brytyjskiej (BAFTA) 14 maja 2023 Najlepszy serial zagraniczny Ryan Murphy, Ian Brennan, Alexis Martin Woodall, David McMillan, Reilly Smith, Carl Franklin Wygrana [33]
Nagrody Stowarzyszenia Dźwięku Kinowego 4 marca 2023 Najlepszy montaż dźwięku w filmie niekinowym lub miniserialu Amanda Beggs, Laura Wiest, Joe Barnett, Jamie Hardt, Judah Getz, Jacob McNaughton (za odcinek „Lionel”) Nominacja [34]
People’s Choice Awards 6 grudnia 2022 Najlepszy serial do binge-watchingu w 2022 Wygrana [35]
Primetime Creative Arts Emmy 6–7 stycznia 2024 Najlepszy casting w miniserialu, serialu antologicznym lub filmie telewizyjnym Robert J. Ulrich, Eric Dawson, Carol Kritzer Nominacja [36]
Najlepsza stylizacja fryzur z epoki Shay Sanford-Fong, Maggie Hayes Jackson, Michael S. Ward, Havanna Pratt (za odcinek „Lionel”) Nominacja
Najlepszy makijaż z epoki (nie prostetyczny) Gigi Williams, Michelle Audrina Kim (za odcinek „Odc. pierwszy”) Nominacja
Najlepsze kostiumy z epoki w miniserialu, serialu antologicznym lub filmie telewizyjnym Rudy Mance, Monica Chamberlain, Desmond Smith, Suzy Freeman (za odcinek „Nie odchodź”) Nominacja
Najlepszy montaż w miniserialu, serialu antologicznym lub filmie telewizyjnym Stephanie Filo (za odcinek „Pudełko grzecznego chłopca”) Nominacja
Najlepszy montaż dźwięku w miniserialu, serialu antologicznym lub filmie telewizyjnym lub programie specjalnym Gary Megregian, Borja Sau, Bruce Tanis, David Klotz, Sam Munoz, Noel Vought (za odcinek „Bóg miłosierdzia, Bóg zemsty”) Nominacja
Najlepsze miksowanie dźwięku w miniserialu, serialu antologicznym lub filmie telewizyjnym Laura Wiest, Jamie Hardt, Joe Barnett, Amanda Beggs (za odcinek „Lionel”) Nominacja
Primetime Emmy 15 stycznia 2024 Najlepszy miniserial lub serial antologiczny Oczekuje
Najlepszy aktor pierwszoplanowy w miniserialu, serialu antologicznym lub filmie telewizyjnym Evan Peters Oczekuje
Najlepszy aktor drugoplanowy w miniserialu, serialu antologicznym lub filmie telewizyjnym Richard Jenkins Oczekuje
Najlepsza aktorka drugoplanowa w miniserialu, serialu antologicznym lub filmie telewizyjnym Niecy Nash-Betts Oczekuje
Najlepsza reżyseria w miniserialu, serialu antologicznym lub filmie telewizyjnym Carl Franklin (za odcinek „Odc. pierwszy”) Oczekuje
Paris Barclay (za odcinek „Uciszony”) Oczekuje
Satelity 3 marca 2023 Najlepszy miniserial lub film telewizyjny Nominacja [37][38]
Najlepszy aktor w miniserialu lub filmie telewizyjnym Evan Peters Wygrana
Najlepszy aktor drugoplanowy w serialu, miniserialu lub filmie telewizyjnym Richard Jenkins Nominacja
Złote Globy 9 stycznia 2023 Najlepszy miniserial, serial antologiczny lub film telewizyjny Nominacja [39]
Najlepszy aktor w miniserialu, serialu antologicznym lub filmie telewizyjnym Evan Peters Wygrana
Najlepsza aktorka drugoplanowa w miniserialu lub filmie telewizyjnym Niecy Nash Nominacja
Najlepszy aktor drugoplanowy w miniserialu lub filmie telewizyjnym Richard Jenkins Nominacja

Reakcje społeczne i rodzin postaci

[edytuj | edytuj kod]
Jeffrey Dahmer (1978)

Według obliczeń magazynu „Variety” w tygodniu 19–25 września 2022 w serwisie społecznościowym Twitter pojawiło się ponad 918 tysięcy wpisów na temat Dahmera – Potwora: Historii Jeffreya Dahmera, co było w tym okresie najwyższym wynikiem spośród wszystkich programów telewizyjnych[40]. W mediach społecznościowych pojawiły się protesty przeciwko zakwalifikowaniu miniserialu przez Netlix w kategorii programów o LGBTQ ze względu na fakt, że Jeffrey Dahmer, choć był homoseksualny, nie stanowi odpowiedniej reprezentacji tej społeczności[41]. W wyniku krytyki Netflix usunął produkcję z tej kategorii[42].

Miniserial był również krytykowany w mediach społecznościowych za pogłębianie traum rodzin ofiar Dahmera. Rita Isbell, siostra zamordowanego przez Dahmera Errola Lindseya, napisała w eseju dla portalu Insider, że serial przywraca jej ból z przeszłości[43].

Nikt się ze mną nie kontaktował w sprawie serialu. Uważam, że Netflix powinien nas spytać, czy mamy coś przeciwko i jak się zapatrujemy na produkcję. O nic mnie nie spytali, po prostu to nakręcili. Nie żądam pieniędzy, chociaż o to w tym serialu chodzi: o to, by Netflix zarobił. Zrozumiałabym nawet, gdyby przekazali część pieniędzy chociażby dzieciom ofiar, niekoniecznie całym ich rodzinom (…). Wtedy nie wydawałoby się to takie szorstkie i niedbałe. Smuci mnie, że zarabiają pieniądze na tragedii, to zwykła chciwość.

Rita Isbell[43]

Miniserial skrytykował też inny krewny Lindseya, Eric Perry[44].

Mam wrażenie, że media społecznościowe i Netflix w połączeniu z wysokiej rangi producentami i aktorami wzmocnili Jeffreya Dahmera bardziej niż ktokolwiek wcześniej. Dahmer nigdy wcześniej nie był memem. Jedna tragedia dzieli nas od tego, by nasze życia zostały zredukowane do ulubionego serialu twojego sąsiada do binge-watchingu. A co najważniejsze, jeśli chcesz zbudować coś na podstawie prawdziwych ludzi i doświadczeń, minimum tego, co powinieneś zrobić, to się z nimi z szacunku skontaktować.

Eric Perry[44]

Shirley Hughes, matka zamordowanego przez Dahmera Tony’ego Hughesa, powiedziała w rozmowie z czasopismem „The Guardian”, że nie rozumie dlaczego producenci mogą wykorzystywać w serialu jej rodzinę[45]. Lionel Dahmer, ojciec Jeffreya, zapowiedział, że rozważa pozwanie Netfliksa za niewłaściwe przedstawienie go[46].

Twórca i producent wykonawczy miniserialu, Ryan Murphy, wyznał, że w procesie preprodukcji serialu ekipa skontaktowała się z około 20 członkami rodzin ofiar Dahmera, jednak nikt im nie odpowiedział[47].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Michaela Zee: ‘Monster’ Trailer: Evan Peters Embodies Jeffrey Dahmer in Ryan Murphy’s Latest Netflix Series. Variety, 2022-09-16. [dostęp 2022-09-16]. (ang.).
  2. ↑ Peter White: Netflix Expands Ryan Murphy’s ‘Monster’ Franchise With Two More Installments Following ‘Dahmer’ Success & Renews ‘The Watcher’ For Season 2. Deadline Hollywood, 2022-11-07. [dostęp 2022-11-16]. (ang.).
  3. ↑ Monster. Writers Guild of America West. [dostęp 2022-09-16]. (ang.).
  4. ↑ Nellie Andreeva: Netflix Greenlights ‘Monster: The Jeffrey Dahmer Story’ Limited Series From Ryan Murphy & Ian Brennan; Richard Jenkins Co-Stars, Carl Franklin & Janet Mock EP. Deadline Hollywood, 2020-10-02. [dostęp 2022-09-16]. (ang.).
  5. ↑ Ellise Shafer: Evan Peters, Niecy Nash and Penelope Ann Miller Cast in Ryan Murphy and Ian Brennan’s ‘Monster: The Jeffrey Dahmer Story’. Variety, 2021-03-23. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  6. ↑ Patrick Hipes: Michael Learned Joins Cast Of Netflix’s ‘Monster: The Jeffrey Dahmer Story’ From Ryan Murphy And Ian Brennan. Variety, 2021-03-31. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  7. ↑ ‘Dahmer – Monster: The Jeffrey Dahmer Story’ Soundtrack Album Details. Film Music Reporter, 2022-09-20. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  8. ↑ Dahmer – Monster: The Jeffrey Dahmer Story: Limited Series. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-10-13]. (ang.).
  9. ↑ Kayla Cobb: Stream It Or Skip It: ‘Monster: The Jeffrey Dahmer Story’ on Netflix, Ryan Murphy and Evan Peters’ Thriller About the Notorious Serial Killer. Decider, 2022-09-21. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  10. ↑ Richard Lawson: Dahmer – Monster: The Jeffrey Dahmer Story, review: goes out of its way to be unwatchable. The Daily Telegraph, 2022-09-21. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  11. ↑ Maja Mikołajczyk: Największy potwór wśród seryjnych morderców. Obejrzałam pierwszy odcinek serialu „Dahmer”. NaTemat.pl, 2022-09-22. [dostęp 2022-09-30].
  12. ↑ Michał Jarecki: Nowy serial o seryjnym mordercy podbija Netfliksa. I wyróżnia się na tle pozostałych. Spider’s Web, 2022-09-22. [dostęp 2022-09-30].
  13. ↑ Richard Lawson: Netflix’s Dahmer Can’t Conquer Its Grim Fascination. Vanity Fair, 2022-09-23. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  14. ↑ Jen Chaney: The Problem With Dahmer. Vulture, 2022-09-23. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  15. ↑ Daniel Fienberg: ‘Dahmer – Monster: The Jeffrey Dahmer Story’ Review: Ryan Murphy, Netflix, Rinse, Repeat. The Hollywood Reporter, 2022-09-22. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  16. ↑ Caroline Framke: Netflix’s Jeffrey Dahmer Series ‘Monster’ Marks a Grim, All Too Predictable Addition to Ryan Murphy’s Oeuvre: TV Review. Variety, 2022-09-21. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  17. ↑ Stuart Heritage: Is Ryan Murphy’s Jeffrey Dahmer show the most exploitative TV of 2022?. Variety, 2022-09-23. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  18. ↑ Top 10 Week of September 19: ‘DAHMER - Monster’ is the Most Viewed Title This Week; ‘Do Revenge’ Slays the English Films List. Netflix, 2022-09-27. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  19. ↑ Peter White: ‘Dahmer: Monster – The Jeffrey Dahmer Story’ Locks Up Netflix’s Biggest Audience Since ‘Stranger Things’ Return. Deadline Hollywood, 2022-09-27. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  20. ↑ BreAnna Bell, Selome Hailu: Jeffrey Dahmer Series ‘Monster’ Is Netflix’s Ninth Most-Watched English-Language Series of All Time. Variety, 2022-10-04. [dostęp 2022-10-04]. (ang.).
  21. ↑ Todd Spangler: Jeffrey Dahmer Series ‘Monster’ Becomes Netflix’s Second-Biggest English TV Show. Variety, 2022-10-11. [dostęp 2022-10-13]. (ang.).
  22. ↑ Selome Hailu: ‘Monster: Dahmer’ Becomes Netflix’s Third Title Ever to Cross 1 Billion Hours Viewed in 60 Days. Variety, 2022-12-05. [dostęp 2022-12-07]. (ang.).
  23. ↑ Hollywood Critics Association’s Creative Arts Category Nominations for the 2023 HCA TV Awards. Hollywood Critics Association. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-12)]. (ang.).
  24. ↑ Michael Schneider: ‘The Boys,’ ‘Succession’ Land Most Honors at Astra TV Awards — Full Winners List. Variety, 2024-01-08. [dostęp 2024-01-15]. (ang.).
  25. ↑ Hollywood Critics Association Reveals the Nominees for the 2023 HCA TV Awards Streaming Edition. Hollywood Critics Association. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-12)]. (ang.).
  26. ↑ Nominations Announced for the 3rd Annual Critics Choice Super Awards honoring Superhero, Science Fiction/Fantasy, Horror, and Action Movies and Series. Critics Choice Association, 2023-02-22. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).
  27. ↑ Winners Announced for the 3rd Annual Critics Choice Super Awards. Critics Choice Association, 2023-03-16. [dostęp 2023-06-02]. (ang.).
  28. ↑ Kimberly Nordyke: Critics Choice Awards: Full List of Winners. The Hollywood Reporter, 2023-01-15. [dostęp 2023-01-16]. (ang.).
  29. ↑ 2022 HMMA Nominations. Hollywood Music In Media Awards. [dostęp 2022-12-12]. (ang.).
  30. ↑ Hilary Lewis: NAACP Image Awards: Will Smith, Angela Bassett, ‘Black Panther: Wakanda Forever’ Among Top Winners. The Hollywood Reporter, 2022-02-25. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).
  31. ↑ Nominations Announced for the 29th Annual Screen Actors Guild Awards®. Gildia Aktorów Ekranowych, 2023-01-11. [dostęp 2023-01-11]. (ang.).
  32. ↑ Producers Guild of America Awards Celebrates "Everything Everywhere All At Once", "White Lotus", "The Bear", "Navalny" & more with Top Honors. Producers Guild of America, 2023-02-25. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).
  33. ↑ BAFTA Television 2023: The Winners & Nominations. Brytyjska Akademia Filmowa. [dostęp 2023-06-02]. (ang.).
  34. ↑ 59th CAS Awards Nominees. Cinema Audio Society Awards. [dostęp 2023-01-11]. (ang.).
  35. ↑ Christy Piña: People’s Choice Awards: ‘Doctor Strange 2,’ ‘Don’t Worry Darling’ Take Top Prizes. The Hollywood Reporter, 2022-12-06. [dostęp 2023-01-11]. (ang.).
  36. ↑ Dahmer – Monster: The Jeffrey Dahmer Story. Nagroda Emmy. [dostęp 2024-01-15]. (ang.).
  37. ↑ 2022 Nominees. Satelity. [dostęp 2022-12-12]. (ang.).
  38. ↑ The International Press Academy Announces Winners for the 27th Annual Satellite™ Awards. International Press Academy, 2023-03-03. [dostęp 2023-03-03]. (ang.).
  39. ↑ Dahmer - Monster: The Jeffrey Dahmer Story. Złote Globy. [dostęp 2023-01-11]. (ang.).
  40. ↑ Amber Dowling: Ryan Murphy’s Jeffrey Dahmer Series on Netflix Unsettles Twitter. Deadline Hollywood, 2022-09-26. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  41. ↑ Alexandra Del Rosario: After fans dismiss it as ‘pretty gross,’ Netflix drops LGBTQ tag for ‘Dahmer’ series. Los Angeles Times, 2022-09-27. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  42. ↑ Zack Sharf: Netflix Removes LGBTQ Tag From ‘Dahmer’ After Backlash From Viewers: ‘Not The Representation We’re Looking For’. Variety, 2022-09-28. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  43. ↑ a b Kelsey Vlamis: My brother was murdered by Jeffrey Dahmer. Here's what it was like watching the Netflix show that recreated the emotional statement I gave in court.. Insider, 2022-09-26. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  44. ↑ a b Malik Peay: Critics of Netflix’s controversial ‘Dahmer’ open up about lack of ‘respect’ they felt. Los Angeles Times, 2022-09-30. [dostęp 2022-09-30]. (ang.).
  45. ↑ Ramon Antonio Vargas: Mother of Dahmer victim condemns Netflix series: ‘I don’t see how they can do that’. The Guardian, 2022-10-10. [dostęp 2022-10-13]. (ang.).
  46. ↑ Patrick Reilly: Jeffrey Dahmer’s dad considers suing Netflix for glamorizing son’s murders. New York Post, 2022-10-21. [dostęp 2022-11-16]. (ang.).
  47. ↑ Ethan Shanfel: Ryan Murphy Says He Reached Out to 20 Victims’ Families for ‘Dahmer’ Research: ‘Not a Single Person Responded to Us’. Variety, 2022-10-28. [dostęp 2022-11-16]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Filmy i seriale w reżyserii Gregga Arakiego
1980-89
1990-99
2000-09
2010-19
Seriale TV

Filmy i seriale Ryana Murphy’ego
Seriale telewizyjne
Filmy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dahmer_–_Potwór:_Historia_Jeffreya_Dahmera&oldid=72518683”