Dariusz Rosiak
 Dariusz Rosiak (2013) | |
| Data urodzenia |
1962 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz, reportażysta |
Dariusz Rosiak (ur. 1962) – polski dziennikarz radiowy i prasowy, reportażysta, twórca i główny prowadzący Raportu o stanie świata. Dziennikarz Roku 2020 w konkursie Grand Press, nominowany do Nagrody Literackiej „Nike” 2016.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia jest anglistą. Był wieloletnim pracownikiem francuskiego radia RFI i sekcji polskiej BBC. W latach 90. był korespondentem polskich mediów w Londynie – pisał między innymi w Życiu Warszawy, Życiu oraz Tygodniku Powszechnym. Jego pojedyncze teksty ukazywały się również w Polityce. W 2001 roku był zastępcą redaktora naczelnego tygodnika Newsweek Polska. W 2005 roku został pierwszym redaktorem naczelnym tygodnika Ozon, z której to funkcji został odwołany po niezadowalających wynikach sprzedaży. Później pracował w projekcie Agory Nowy Dzień, gdzie miał stałą rubrykę na ostatniej stronie w każdy wtorek. Przez wiele lat był związany z Rzeczpospolitą, gdzie publikował w dodatku Plus Minus. Publikował również felietony w miesięczniku W Drodze. Od 2016 roku „wolny strzelec”[1].
Od 2006 roku do stycznia 2020 roku Rosiak związany był z Polskim Radiem. Prowadził programy w trzech stacjach – magazyn Więcej świata w Radiowej Jedynce, Puls świata w Dwójce oraz okazjonalnie Klub Trójki. Od 2007 roku prowadził w Trójce autorski przegląd najważniejszych wydarzeń politycznych, społecznych i kulturalnych pod nazwą Raport o stanie świata. W połowie stycznia 2020 roku zakończył pracę w Polskim Radiu z powodu rezygnacji rozgłośni z przedłużenia umowy. 11 stycznia 2020 roku ukazał się ostatni Raport na antenie Trójki[2][3][4]. Rosiak współpracował również z Radiem Wnet[5].
_23._Buchmesse_in_Krakau,_Rosiak.jpg)
Po odejściu z Polskiego Radia dziennikarz rozpoczął zbiórkę na dalszą produkcję audycji Raport o stanie świata za pośrednictwem portalu Patronite[6]. W czerwcu 2020 roku zbierał około pięćdziesięciu tysięcy złotych miesięcznie od prawie trzech tysięcy osób, znajdując się wśród czterech najpopularniejszych profili na platformie Patronite[7] (w kwietniu 2021 roku Rosiak zbierał prawie osiemdziesiąt tysięcy złotych miesięcznie i miał najpopularniejszy profil na platformie po Radiu Nowy Świat i Radiu 357[8], w listopadzie 2022 roku zbiórka przekroczyła sto tysięcy miesięcznie[9]). Pierwszy odcinek Raportu w formie podcastu pojawił się na początku marca 2020 roku, a następne pojawiają się co tydzień w sobotę. Program w formie podcastu trwa znacznie dłużej niż w radiu – początkowo między półtorej a dwie godziny, a część odcinków trwa ponad dwie i pół godziny (czyli nawet dwa-trzy razy dłużej niż w radiu)[10][11]. Niedługo później pojawił się dodatkowy format Raport na dziś, pojawiający się co tydzień w środę i trwający zazwyczaj dwadzieścia-trzydzieści minut[12], zaś w październiku pojawił się pierwszy odcinek comiesięcznego Raportu o książkach[13].
W 2017 roku wydał książkę Biało-czerwony. Tajemnica Sat-Okha, w której przedstawił wyniki własnego dziennikarskiego śledztwa dotyczącego życiorysu polskiego (gdańskiego) Indianina Sat-Okha[14].
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]W 2016 roku za książkę Ziarno i krew. Podróż śladami bliskowschodnich chrześcijan był nominowany do Nagrody Literackiej „Nike”[15] oraz otrzymał Nagrodę im. Beaty Pawlak[16][17]. Laureat Nagrody PAP im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż o Kurdach. W grudniu 2020 roku został uhonorowany nagrodą Dziennikarza Roku 2020 magazynu Press[18]. Nagroda „Podkaster 2020 roku” Za profesjonalizm, rzetelność, różnorodność form w obrębie jednego odcinka. Przeniesienie doświadczeń z radia do podkastu[19].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]
- Oblicza Wielkiej Brytanii, 2018
- Żar. Oddech Afryki, 2010
- Człowiek o twardym karku. Historia księdza Romualda Jakuba Wekslera-Waszkinela, Wydawnictwo Czarne, 2013
- Wielka odmowa. Agent, filozof, antykomunista, Wydawnictwo Czarne, 2014
- Ziarno i krew. Podróż śladami bliskowschodnich chrześcijan, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2015, ISBN 978-83-8049-176-2.
- Biało-czerwony. Tajemnica Sat-Okha, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2017
- Bauman, 2019
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jak podaje na okładce swojej książki Ziarno i krew. Podróż śladami bliskowschodnich chrześcijan.
- ↑ Co wyniknie z obecnego konfliktu amerykańsko-irańskiego? [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2021-09-18].
- ↑ Apel CMWP SDP o przywrócenie red. Dariusza Rosiaka do pracy w Polskim Radiu. sdp.pl. [dostęp 2020-02-28].
- ↑ Dariusz Rosiak odchodzi z Polskiego Radia. 'Nie przedłużono umowy' [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-07-17] (pol.).
- ↑ POZNAJ WNET [online], Radio WNET [dostęp 2020-08-02].
- ↑ Dariusz Rosiak zbiera na podcast „Raport o stanie świata”. sdp.pl. [dostęp 2020-02-28].
- ↑ Dariusz Rosiak [online], Patronite.pl [dostęp 2020-03-25] (pol.).
- ↑ Dariusz Rosiak [online], Patronite.pl [dostęp 2021-02-02] (pol.).
- ↑ Dariusz Rosiak [online], Patronite.pl [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Kanał RSS [online], 16 marca 2020.
- ↑ Czytnik iTunes [online], 16 marca 2020.
- ↑ Dariusz Rosiak, Raport o stanie świata Dariusza Rosiaka [online], Podcasty Google [dostęp 2020-06-13] (pol.).
- ↑ 'Raport o książkach' kolejną odsłoną podcastu 'Raport o stanie świata' Dariusza Rosiaka [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-12-08] (pol.).
- ↑ "Biało-czerwony. Tajemnica Sat-Okha”, czyli historia wielkiej mistyfikacji. dzieje.pl, 18 października 2017. [dostęp 2022-09-15].
- ↑ Nagroda Nike 2016 – nominacje. Oto 20 książek roku [online], wyborcza.pl [dostęp 2016-05-19].
- ↑ Znamy nominowanych do Nagrody im. Beaty Pawlak [online], www.instytutksiazki.pl, 30 września 2016 [dostęp 2016-10-02].
- ↑ Nagroda 2016. batory.org.pl. [dostęp 2016-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-21)].
- ↑ Dariusz Rosiak Dziennikarzem Roku 2020 [online], Press.pl [dostęp 2020-12-08] (pol.).
- ↑ Podkaster 2020 roku [online], podkasty.info [dostęp 2022-03-10] [zarchiwizowane z adresu].