Defekt Schottky’ego
(dwie luki – kationowa i anionowa)
Defekt Schottky’ego – rodzaj wakansu (luki), punktowy defekt sieci krystalicznej, powstający w wyniku opuszczenia węzłów sieci przez atomy lub jony, które dyfundują przez przestrzeń międzywęzłową na powierzchnię, gdzie jest dobudowywana zewnętrzna warstwa kryształu. W kryształach jonowych zwykle powstaje dwuwakans (biwakans) – dwie sprzężone luki (kationowa i anionowa), które zbliżają się do siebie dzięki oddziaływaniom elektrostatycznym tworząc przestrzeń zdefektowaną o zerowym ładunku elektrycznym[1][2][3][4].
Defekt został nazwany na cześć Waltera Schottkiego.
Przykładowo, równanie tworzenia pojedynczego defektu Schottky’ego w notacji Krögera-Vinka w krysztale NaCl jest następujące[5]:
- ∅ ⇌ v′Na + v•Cl
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Encyklopedia techniki; Metalurgia. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk”, 1978, s. 799.
- ↑ Encyklopedia techniki. Chemia, Ewa Czarnecka-Żołek (red.), wyd. 4, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1993, s. 167–168, ISBN 83-204-1312-5.
- ↑ Defekty struktury krystalicznej. [w:] Materiały dydaktyczne PG (inżynieria materiałowa) [on-line]. www.im.mif.pg.gda.pl. [dostęp 2012-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-04)].
- ↑ Rogalski: Sieć krystaliczna ciał stałych. [w:] Materiały dydaktyczne WAT [on-line]. www.wtc.wat.edu.pl. [dostęp 2012-07-20].
- ↑ Dąbrowa: Defekty samoistne – wstęp teoretyczny. [w:] Materiały dydaktyczne AGH [on-line]. home.agh.edu.pl. [dostęp 2017-12-08].
Encyklopedie internetowe (material defect):