Dikirion i Trikirion

Dikirion (dikerion gr., δύο dwa – kéros, kerion – świeca^[1]) i Trikirion (gr. τρικήριον, τρίκηρον) – przenośne świeczniki używane w uroczystych liturgiach Kościołów obrządku wschodniego podczas błogosławieństwa^[2]. Dikirion jest świecznikiem dwuramiennym^[2], a trikirion trójramiennym^[3]. Biskup trzymając w lewej ręce dikerion a w prawej trikerion błogosławi nimi wiernych^[4].

Krzyżujące się świece w dikirionie symbolizują dwoistość natury Chrystusa^[5]. Świecznik z uchwytem, trzymany w lewej ręce, często był srebrzony lub złocony oraz ozdabiany kłosami zboża, gałązkami lub winną latoroślą^[1].
Trzy krzyżujące się^[4] świece w trikirionie symbolizują Trójcę Świętą^[5].

Zobacz też

Trzy Świece

Przypisy

↑ ^a ^b Sztuka świata. Słownik terminów A–K tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 156. ISBN 978-83-213-4726-4.
↑ ^a ^b Stefan Kozakiewicz: Słownik terminologiczny Sztuk Pięknych. Warszawa: PWN SA, 2007, s. 86. ISBN 978-83-01-12365-9.
↑ Stefan Kozakiewicz: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: PWN SA, 2007, s. 419. ISBN 978-83-01-12365-9.
↑ ^a ^b Sztuka świata. Słownik terminów L–Ż. tom 18. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 305. ISBN 978-83-213-4727-1.
↑ ^a ^b Bogusław Nadolski: Leksykon liturgii. Poznań: Wydawnictwo Pallottinum, 2006, s. 1514. ISBN 83-7014-531-0.

[Sztuka_świata_A–K_2013-s156-1] Sztuka świata. Słownik terminów A–K tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 156. ISBN 978-83-213-4726-4.

[Słownik-s86-2] Stefan Kozakiewicz: Słownik terminologiczny Sztuk Pięknych. Warszawa: PWN SA, 2007, s. 86. ISBN 978-83-01-12365-9.

[Słownik-s419-3] Stefan Kozakiewicz: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: PWN SA, 2007, s. 419. ISBN 978-83-01-12365-9.

[Sztuka_świata_L–Ż-s305-4] Sztuka świata. Słownik terminów L–Ż. tom 18. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 305. ISBN 978-83-213-4727-1.

[Leksykon2006-s1514-5] Bogusław Nadolski: Leksykon liturgii. Poznań: Wydawnictwo Pallottinum, 2006, s. 1514. ISBN 83-7014-531-0.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]