Przejdź do zawartości

Edward Myśliwiec

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Myśliwiec
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1936
Jasło

Data śmierci

17 grudnia 2021

Przebieg służby
Formacja

Milicja Obywatelska
Policja

Jednostki

Komenda Miejska MO w Jaśle,
Komenda Miejska MO w Sanoku,
Rejonowy Urząd Spraw Wewnętrznych w Sanoku,
Komenda Wojewódzka MO w Krośnie,
Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Krośnie

Stanowiska

komendant miejski

Odznaczenia
Odznaka „Zasłużony dla Sanoka”
Multimedia w Wikimedia Commons

Edward Stanisław Myśliwiec (ur. 14 marca 1936 w Jaśle, zm. 17 grudnia 2021) – oficer Milicji Obywatelskiej i Policji, działacz samorządowy.

Miejsce pochówku Edwarda Myśliwca

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 14 marca 1936 w Jaśle jako syn Józefa[1][2][3][a]. Po ukończeniu Technikum Elektrycznego w Krakowie przez pięć lat uczył w Zasadniczej Szkole Elektryczne w Jaśle[2]. Został funkcjonariuszem Milicji Obywatelskiej. Przez 10 lat był kierownikiem Referatu do zwalczania Przestępczości MO w Jaśle[2]. Później od 1970 przeniósł się do Sanoka[1], pełnił stanowisko zastępcy komendanta Komendy Miejskiej MO w Sanoku, a następnie w stopniu majora na przełomie lat 70. i 80. stanowisko komendanta KM MO w Sanoku[4][5][6][7][2][8]. Do czerwca 1985 był szefem Rejonowego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Sanoku (jego miejsce zajął kpt. Stanisław Hadam)[9][10][11][12][13]. Pod koniec lat 80. był naczelnikiem Wydziału Dochodzeniowo-Śledczego Komendy Wojewódzkiej MO w Krośnie oraz Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Krośnie[1][14][2]. Po przekształceniu formacji pełnił to stanowisko w powołanej w 1990 Policji[2]. Ukończył studia prawa na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego[1][2]. W 1991 odszedł na emeryturę[2].

Pełnił mandat radnego Miejskiej Radzie Narodowej (MRN) w Sanoku: wybierany w wyborach 1973, 1978, 1984 (każdorazowo zasiadał w Komisji Przestrzegania Prawa i Porządku Publicznego)[15]. Był członkiem PZPR[16]. 6 czerwca 1975 został wybrany członkiem Egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR w Sanoku[4][17], ponownie wybrany na tę funkcję w maju 1981[18]. 27 stycznia 1984 został wybrany zastępcą członka Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Krośnie[19][20].

W wyborach samorządowych 1994 bez powodzenia ubiegał się o mandat radnego Rady Miasta Sanoka startując jako emeryt z listy SLD[21][22]. W 1995 podjął działalność w Radzie Dzielnicy Olchowce, pełniąc stanowisko przewodniczącego rady, a następnie przewodniczącego zarządu dzielnicy[1][2]. W wyborach samorządowych 1998, startując jako bezpartyjny z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej, uzyskał mandat radnego Rady Miasta Sanoka III kadencji 1998–2002[23][24][2][25][26][27]. We wrześniu 2000 został wybrany przewodniczącym Komisji Rewizyjnej RM Sanoka[28]. W wyborach samorządowych w 2002 bezskutecznie ubiegał się o reelekcję, startując z listy Koalicyjny Komitet Wyborczy SLD–Unia Pracy[29][30]. Od grudnia 2003 do maja 2015 zasiadał w radzie nadzorczej Sanockiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Mieszkaniowej sp. z o. o., pełnił stanowisko prezesa rady nadzorczej SPGM[31], a w lutym 2008 zasiadał w Gminnym Zakładzie Komunalnym[32][33].

Zmarł 17 grudnia 2021[34]. 27 grudnia 2021 jego prochy spoczęły w kolumbarium na Cmentarzu Centralnym w Sanoku[34] w miejscu, gdzie wcześniej została pochowana Antonina Myśliwiec (1940-2010)[35]. Mieli dwie córki[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Matka Edwarda Myśliwca zmarła w 2000, zob. Kondolencje. „Tygodnik Sanocki”. Nr 7 (432), s. 2, 18 lutego 2000. 

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f Bartosz Błażewicz. Olchowce. Edward Myśliwiec. „Tygodnik Sanocki”. Nr 51-52 (215-216), s. 6, 22-29 grudnia 1995. 
  2. ↑ a b c d e f g h i j Radni nowej kadencji. Edward Myśliwiec. „Tygodnik Sanocki”. Nr 50 (370), s. 5, 11 grudnia 1998. 
  3. ↑ Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Krośnie (1975) 1983-1990. Edward Myśliwiec. ipn.gov.pl. [dostęp 2015-12-25].
  4. ↑ a b Stanisław Czekański – I sekretarzem KM PZPR w Sanoku. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 12 (31), s. 2, 15-30 czerwca 1975. 
  5. ↑ W 32 rocznicę powstania ORMO. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 8 (101), s. 2, 10-20 marca 1978. 
  6. ↑ Dzięki dzielnej postawie strażnika udaremniono kradzież w zakładzie. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 34 (127), s. 5, 1-10 grudnia 1978. 
  7. ↑ Zakładowa uroczystość 30-lecia ORMO. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 8 (264), s. 2, 10-20 marca 1983. 
  8. ↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom II. Wydarzenia, uroczystości, imprezy. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2011, s. 390, 392. ISBN 978-83-60380-30-7.
  9. ↑ Stan bezpieczeństwa i porządku. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 13 (304), s. 1-2, 1-10 maja 1984. 
  10. ↑ Marian Struś. ORMO-wska rocznica. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 8 (335), s. 1-2, 10-20 marca 1985. 
  11. ↑ Marian Struś. Partia rzecznikiem interesu klasy robotniczej. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 10 (337), s. 3, 1-10 kwietnia 1985. 
  12. ↑ Krzysztof Kaczmarski: Prześladowany. Działania Służby Bezpieczeństwa wobec księdza Adama Sudoła w latach 1957-1989. W: Kapłan wielkiej odwagi. Jubileusz 60-lecia kapłaństwa księdza prałata Adama Sudoła. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2004, s. 244. ISBN 83-919305-6-4.
  13. ↑ Krzysztof Kaczmarski: Działania Służby Bezpieczeństwa wobec ks. Adama Sudoła w latach 1957-1989. W: Krzysztof Kaczmarski, Andrzej Romaniak: Kryptonim „Agresor”. Ks. prałat Adam Sudoł w dokumentach Służby Bezpieczeństwa i Urzędu do Spraw Wyznań w latach 1957-1989. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2006, s. 46. ISBN 83-60380-07-4.
  14. ↑ Zuchwała kradzież ikon z cerkwi w skansenie. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 33 (468), s. 1-2, 20-30 listopada 1988. 
  15. ↑ Władysław Stachowicz. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, s. 237, 239, 255, 256, 257, 289, 290, 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  16. ↑ Z obrad Miejskiej Konferencji Sprawozdawczo-Programowej. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 2 (258), s. 3, 10-20 stycznia 1983. 
  17. ↑ Wiesław Koszela. XXXI lat ORMO. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 5 (74), s. 2, 1-15 marca 1977. 
  18. ↑ Wiesław Skałkowski ponownie I sekretarzem KM PZPR. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 15 (215), s. 1, 20-31 maja 1981. 
  19. ↑ Wojewódzka Konferencja Sprawozdawczo-Wyborcza PZPR w Krośnie. „Nowiny”. Nr 24, s. 7, 28-29 stycznia 1984. 
  20. ↑ Sanoczanie w wojewódzkich władzach partyjnych. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 5 (296), s. 1-2, 10-20 lutego 1984. 
  21. ↑ Masz 189, wybierz jednego. „Echo Sanoka”. Nr 21, s. 7, 6 czerwca 1994. 
  22. ↑ Najwięcej 454, najmniej 3. lekarze popularni, abstynenci nie. „Echo Sanoka”. Nr 24, s. 9, 27 czerwca 1994. 
  23. ↑ Kandydaci do Rady Miasta Sanoka. „Tygodnik Sanocki”. Nr 38 (358), s. 8, 18 września 1998. 
  24. ↑ Jak głosowaliśmy? Kandydaci do Rady Miasta Sanoka. „Tygodnik Sanocki”. Nr 42 (362), s. 9, 16 października 1998. 
  25. ↑ Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. Tom IX, s. 432, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  26. ↑ Franciszek Oberc. Wybory samorządowe w Sanoku. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 56, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  27. ↑ Strona wyborcza. sokolsanok.pl. [dostęp 2015-12-25].
  28. ↑ Jolanta Ziobro. Myśliwiec – szefem rewizyjnej. „Tygodnik Sanocki”. Nr 37 (462), s. 3, 15 września 2000. 
  29. ↑ Kandydaci do Rady Miasta Sanoka – wybory 2002. „Tygodnik Sanocki”. Nr 40 (569), s. I, 4 października 2002. 
  30. ↑ Wybory do rady gminy: wyniki głosowania i wyniki wyborów. Gmina Sanok, powiat sanocki, województwo podkarpackie. Koalicyjny Komitet Wyborczy Sojusz Lewicy Demokratycznej - Unia Pracy. Okręg wyborczy nr 1. wybory2002.pkw.gov.pl. [dostęp 2018-01-07].
  31. ↑ W spółce lepiej niż w mieście. „Tygodnik Sanocki”. Nr 9 (1209), s. 11, 27 lutego 2015. 
  32. ↑ Edward Myśliwiec. imsig.pl. [dostęp 2015-12-25].
  33. ↑ Jolanta Ziobro. Nowa Rada Nadzorcza w SPGM. „Tygodnik Sanocki”, Nr 15 (1215 z 10 kwietnia 2015. 
  34. ↑ a b Kondolencje dla bliskich zmarłych. sanok.pl, 2021-12-29. [dostęp 2021-12-31].
  35. ↑ Antonina Myśliwiec. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2022-12-18].
  36. ↑ W XXIX rocznicę powstania ORMO. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 6 (25), s. 4, 15-31 marca 1974. 
  37. ↑ Z okazji Święta Pracy „Zasłużeni dla Sanoka”. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 13 (106), s. 1, 1-10 maja 1978. 
  38. ↑ W 37 rocznicę Manifestu Lipcowego. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 22 (222), s. 1, 1-10 sierpnia 1981. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Edward_Myśliwiec&oldid=71195863”