Ewa Świecińska
Data urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
reżyser i scenarzysta |
Alma Mater |
Ewa Świecińska – reżyser i scenarzysta filmów dokumentalnych, dziennikarka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończyła teorię i historię filmu na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Karierę rozpoczęła od stażu we włoskiej telewizji publicznej Rai Uno, w latach 1991–1993. Następnie pracowała w TVP 1, najpierw w jako reporter w redakcji krajowej, a później w redakcji zagranicznej: również jako reporter, a także wydawca. W 1996 przeszła z TVP do nowo uruchomionej stacji telewizyjnej RTL 7, gdzie byłą reporterem i wydawcą wiadomości 7 minut. W RTL 7 zrealizowała swój pierwszy film dokumentalny Całopalenie.
Od 2000 produkuje filmy dokumentalne dla polskich stacji telewizyjnych, współpracuje głównie z redakcją filmu dokumentalnego TVP 2. Od 2006 do 2007 była kierownikiem redakcji publicystyki TVP 3. Od 2007 do 2008 pracowała w Polsat News, była m.in. wydawcą programu publicystycznego Sam na sam. W latach 2009–2010 była wydawcą głównego wydania Wiadomości. Następnie była wydawcą w TV Republika.
Od stycznia 2016 ponownie w TVP.
Autorka filmu „Pucz” o protestach w Sejmie i przed Sejmem z grudnia 2016, ukazywanych jako próba siłowego przejęcia władzy. Film pokazała TVP1 w styczniu 2017. Film był szeroko komentowany w mediach, krytycy zarzucali mu krytykę opozycji z motywacji politycznych[1].
W pracy Piotra Franaszka znalazło się stwierdzenie o współpracy Świecińskiej ze Służbą Bezpieczeństwa[2]. Świecińska istotnie podpisała w 1981 zobowiązanie do współpracy, którą zerwała po 4 latach[1]. W 2017 roku Sąd Okręgowy w Warszawie orzekł, że oświadczenie lustracyjne Świecińskiej, w którym zaprzecza takiej współpracy, jest zgodne z prawdą[2], czyli że Świecińska nie współpracowała z SB pomimo formalnego statusu współpracownika[1].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Scenariusz
[edytuj | edytuj kod]- 1999: Całopalenie
- 1999: Przychodzę, by wam służyć
- 2000: Wniebowzięty
- 2000: Pasterz
- 2001: Balsamista
- 2002: Kiniarz
- 2002: Testament
- 2002: Wolni
- 2002: Eutanazja
- 2003: Odlot
- 2003: Sędziowie
- 2004: Do broni!
- 2004: Praca domowa
- 2004: Moje życie dla niego
- 2004: Do broni!
- 2006: Prosta historia
- 2007: Bal
- 2008: Dekalog... Po dekalogu
- 2010: Gorycz i chwała
- 2015: Święty z marginesu
Reżyseria
[edytuj | edytuj kod]- 1996: Nie ma przebaczenia
- 1999: Całopalenie
- 2001: Balsamista
- 2002: Testament
- 2002: Kiniarz
- 2002: Wolni
- 2002: Eutanazja
- 2003: Sędziowie
- 2003: Odlot
- 2004: Moje życie dla niego
- 2004: Do broni!
- 2004: Praca domowa
- 2004: Moje życie dla niego
- 2004: Do broni!
- 2006: Prosta historia
- 2007: Bal
- 2008: Dekalog... Po dekalogu
- 2010: Gorycz i chwała
- 2015: Święty z marginesu
- 2016: Świątynia
- 2017: Pucz[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Wojciech Cieśla , Jakub Korus , Na tropie „polakożercy”, „Newsweek Polska”, 23/2019, 3 czerwca 2019, s. 28–31 (pol.).
- ↑ a b Pucz albo nie pucz; oto jest pytanie.... [dostęp 2018-07-30].
- ↑ Premiera filmu „Pucz” w TVP. Zobacz dokument o okupacji w Sejmie [online] [dostęp 2017-01-16] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ewa Świecińska w bazie filmpolski.pl
- Ewa Świecińska w bazie Filmweb
- Grand Press: dziennikarskie hity 2002. s. 228.
- Grupa Wirtualna Polska , Ewa Świecińska szefem publicystyki Trójki, „wiadomosci.wp.pl”, 20 listopada 2006 [dostęp 2017-01-16] (pol.).
- Telewizja polska – zamach na demokrację, „salon24.pl” [dostęp 2017-01-16] .