Fengxian Daoshen
Wygląd
Miejsce śmierci |
klasztor Fengxian (?) |
---|---|
Szkoła | |
Linia przekazu Dharmy zen |
|
Nauczyciel | |
Następca | |
Zakon |
Fengxian Daoshen (chiń. 奉先道深, pinyin Fèngxiān Dàoshēn; kor. 봉선도심 Pongsŏn Tosim; jap. Hōsen Dōshin; wiet. Phụng Tiên Đạo Thâm) – chiński mistrz chan ze szkoły fayan. Znany także jako Fengxian Congshen.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był uczniem mistrza chan Yunmena Wenyana. Po osiągnięciu oświecenia został jednym ze spadkobierców Yunmena. Nauczał w klasztorze Baoning (obecnie w Nankinie) w drugiej połowie X wieku. W latach 943–984 klasztor ten nosił nazwę Fengxian. Klasztor Fayana Wenyi Qingliang znajdował się w pobliżu.
- Gubernator Jiangnanu zaprosił mistrza chan Daoshena do objęcia stanowiska opata w klasztorze Fenxian i do prowadzenia wszelkich ceremonii. Gdy Daoshen usiadł na swoim miejscu, kierownik klasztoru uderzył młotkiem i powiedział:
- „Czcigodni zgromadzeni! Utrzymujcie pierwszą zasadę!”
- Daoshen powiedział: „Obecnie nie wiem niczego. Moja ignorancja jest śmiertelna!”
- Pewien mnich wystąpił naprzód i spytał: „Co to jest ta pierwsza zasada?”
- Daoshen powiedział: „Właśnie o niej mówiłem.”
- Mnich zapytał: „Jak ona powinna być rozumiana?”
- Daoshen powiedział: „Szybko pokłoń się trzy razy”.
- Następnie Daoshen powiedział: „Wszyscy! Powiedzcie mi! Kto ukazuje teraz swoją ignorancję?”
- Pewnego razu Fengxian i Ming podróżowali razem do rzeki Huai. Zobaczyli mężczyznę wyciągającego sieć rybacką. Jakaś ryba wyskoczyła z sieci i uciekła.
- Fengxian powiedział: „Bracie Mingu! Co za widok! Zupełnie tak jak to robią mnisi!”
- Ming powiedział: „Masz rację. Ale lepiej by było, gdyby one nie dały się złapać za pierwszym razem”.
- Fengxian powiedział: „Bracie Mingu, twoje urzeczywistnienie wykazuje braki.”
- W połowie następnej nocy Ming osiągnął oświecenie[1].
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.
- 39/12. Xuefeng Yicun (822–908)
- 40/13. Furong Lingxun (bd)
- 40/13. Jingqing Daofu (863–937) (także Shunde)
- 40/13. Cuiyan Yongming (bd)
- 40/13. Baofu Congzhan (zm. 928)
- 41/14. Zhaoqing Wendeng (884–972)
- 41/14. Baoci Wenqin (bd)
- 41/14. Yanshou Huilun (bd)
- 42/15. Guizong Daoquan (bd)
- 40/13. Xuansha Shibei (835–908)
- 41/14. Luohan Guichen (867–928)
- 42/15. Longji Shaoxiu (bd)
- 42/15. Tianbing Congyi (bd)
- 42/15. Qingqi Hongjin (bd)
- 42/15. Fayan Wenyi (885–958) szkoła fayan
- 40/13 Yunmen Wenyan (862–949) szkoła yunmen
- 41/14. Shuangquan Shikuang (bd)
- 42/15. Fuchang Weishan (bd)
- 41/14. Fengxian Daoshen (bd) (Congshen?)
- 42/15. Lianhua Fengxiang (bd)
- 42/15. Xiang Anzhu (bd)
- 41/14. Baling Haojian (bd)
- 42/15. Cheng Sansheng (bd)
- 41/14. Dongshan Shouchu (910-990)
- 42/15. Nanyue* Liangya (bd) *Fuyuan
- 43/16. Chenggu Jianfu (zm. 1045)
- 41/14. Deshan Yuanming (908–987) (także Yuanmi)
- 42/15. Wenshu Yingzhen (bd)
- 42/15. Bu’an Dao (bd)
- 43/16. Dongshan Xiaocong?
- 44/17. Fori Qisong (1007–1072)
- 41/14. Xianglin Chengyuan (908–987)
- 42/15. Zhimen Guangzuo (zm. 1031)
- 43/16. Jiufeng Qin (bd)
- 43/16. Xuedou Chongxian (980–1052) napisał komentarze wierszem do „Biyan lu”
- 44/17. Chengtian Chuanzong (bd)
- 44/17. Tianyi Yihuai (993–1064)
- 45/18. Fayun Faxiu (1027–1090)
- 45/18. Changlu Yingfu (bd)
- 46/19. Changlu Zongze (bd) autor „Zuochan yi”
- 47/20.
- 48/21.
- 49/22. Lei’an Zhengshou (1146–1208)
- 45/18. Yuanfeng Qingman (bd)
- 45/18. Yuantong Fashen (bd)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings, s. 294, 295.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. Wisdom Publications. Boston, 2000. s. 518. ISBN 0-86171-163-7.