Final Fight
| Producent | |
|---|---|
| Wydawca |
Capcom |
| Seria gier | |
| Gatunek | |
| Tryby gry | |
| Wymagania sprzętowe | |
| Platforma |
SNES, Sega CD, automat do gry, ZX Spectrum[1], Commodore 64, Amiga, Atari ST |
| Nośniki | |
| Kontrolery | |
| Rozdzielczość natywna |
384 × 224 |
Final Fight – gra komputerowa typu beat ’em up z grafiką dwuwymiarową, stworzona przez Capcom w roku 1989 na automaty, później została przeniesiona na wiele innych platform.
W grze jest trzech bohaterów – Cody, Guy oraz Haggar. Haggar to były wrestler i burmistrz Metro City. Gang Mad Gear porwał jego córkę, Jessicę, która jednocześnie jest dziewczyną Cody’ego. Dwóch wcześniej wymienionych bohaterów oraz Guy (bliski przyjaciel Cody’ego) wyrusza, by ją uwolnić[2].
Wersje na różne platformy znacząco się różniły. Na SNES-ie zabrakło Guya, dopiero wersja "Final Fight Guy" zawierała tę postać[3] (za to nie zamieszczono w niej Cody'ego). W obu wersjach na SNES nie było trybu dla dwóch graczy oraz jednego z terenów. Dodatkowo obecne były różnice regionalne, w tym płeć przeciwniczek, Poison i Roxy, co tłumaczono tym, że bicie kobiet jest niemoralne. Gra była pierwotnie tworzona pod nazwą Street Fighter '89[4], i pozostaje z nią blisko "spokrewniona" – Guy i Cody wystąpili w kilku częściach Street Fighter (również część przeciwników – Rolento, Sodom, Poison i Hugo Andore, pojawili się w tej serii bijatyk, zaś Haggar wystąpił jako cameo w podserii Alpha).
Rozgrywka
[edytuj | edytuj kod]Rozgrywka w Final Fight jest bardzo typowa dla gatunku, gracz lub gracze idą w prawo, po drodze mierząc się z wieloma przeciwnikami naraz. Na końcu każdego poziomu czeka boss. W walce postacie używają zarówno ataków wręcz, w tym przeróżnych rzutów, kopnięć z wyskoków czy chwytów wrestlingowych w przypadku Haggara[5], jak i broni znajdowanych po drodze, na przykład gazrurek, noży, czy przeróżnych mieczy. Do tego część przeciwników korzysta z własnych broni – jak Rolento i jego ludzie, używający materiałów wybuchowych, czy ostatni boss, korzystający z kuszy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Final Fight – World of Spectrum [online], www.worldofspectrum.org [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-24].
- ↑ Final Fight – Super NES – IGN [online], uk.ign.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
- ↑ Final Fight Guy – Super NES – IGN [online], uk.ign.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
- ↑ AVGN: Street Fighter 2010 | Cinemassacre Productions [online], cinemassacre.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
- ↑ Mark Birnbaum: Final Fight Review. IGN, 2007-05-07. [dostęp 2015-07-27]. (ang.).