Ford Aerostar
 Ford Aerostar przed liftingiem | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
czerwiec 1985 |
| Okres produkcji |
1985–1997 |
| Miejsce produkcji | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
4 i 5-drzwiowy minivan |
| Skrzynia biegów |
4-biegowa automatyczna |
| Napęd | |
| Długość |
4442 mm |
| Szerokość |
1821 mm |
| Wysokość |
1836 mm |
| Rozstaw osi |
3020 mm |
| Liczba miejsc |
2-7 |
| Dane dodatkowe | |
| Konkurencja | |
Ford Aerostar – samochód osobowy typu minivan klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1985–1997.
Historia i opis modelu
[edytuj | edytuj kod]Pojazd zaprezentowany został w 1984 roku jako samochód koncepcyjny, cechujący się charakterystycznym, aerodynamicznym kształtem nadwozia. Do produkcji wszedł rok później, pod względem stylistycznym uległ niewielkim zmianom (w szczególności lamp przednich oraz maskownicy)[1].
Aerostar był pierwszym minivanem Forda oferowanym na rynku amerykańskim; stanowił alternatywę dla pełnowymiarowego vana Econoline[1]. Był to pojazd czterodrzwiowy (w części tylnej posiadał przesuwane drzwi z prawej strony oraz drzwi bagażnika), oferowany w wersji osobowej (z 5-7 miejscami) oraz dostawczej (2-miejscowej). Samochód produkowany był w wersjach 4,4-metrowej oraz 4,8-metrowej (Extended), o jednakowym rozstawie osi[2].
W pierwszych latach produkcji pojazd oferowany był z silnikami benzynowymi V6 o pojemności 2,3 l i 2,8 l[3]. W późniejszym latach zastąpione zostały silnikami o pojemności 3,0 l (145 KM) oraz 4,0 l (155 KM). Samochód wyposażony był w 4- lub 5-biegową automatyczną skrzynię biegów. Pojazd dostępny był w wersjach z napędem na tylną bądź obie osie[2].
W 1990 roku Ford Aerostar został wybrany przez magazyn Motor Trend na „Ciężarówkę Roku” (Truck of the Year)[4]. Produkcja modelu zakończyła się w 1997 roku, dwa lata po wprowadzeniu do sprzedaży jego następcy – Forda Windstara.
Silniki
[edytuj | edytuj kod]- L4 2.3l Lima
- V6 2.8l Cologne
- V6 3.0l Vulcan
- V6 4.0l Cologne[3]
-
Ford Aerostar - tył -
Ford Aerostar LWB -
Ford Aerostar po liftingu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Jim Dunne. Ford's aero van. „Popular Science”. 184, s. 54, kwiecień 1984. Bonnier Corporation. ISSN 0161-7370.
- ↑ a b Ford Aerostar. MSN Autos. [dostęp 2014-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-01)]. (ang.).
- ↑ a b Richard Stepler. New-generation mini-vans. „Popular Science”. 226, s. 74-86, luty 1985. Bonnier Corporation. ISSN 0161-7370.
- ↑ Motor Trend Truck of the Year Complete Winners List. Motor Trend. [dostęp 2014-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-08)]. (ang.).