Przejdź do zawartości

Gospodarka Kirgistanu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gospodarka Kirgistanu
Ilustracja
bazar w Biszkeku
Informacje ogólne
Waluta

som

Gospodarka Kirgistanu

System walutowy

[edytuj | edytuj kod]

Walutą kraju jest som (KGS)[1].

Zasoby naturalne

[edytuj | edytuj kod]

Kirgistan posiada znaczne ilości zasobów naturalnych zwłaszcza złota, ponadto dysponuje ograniczonymi złożami ropy naftowej, gazu (znajdujące się jednak na dużych głębokościach), węgla oraz innych metali (poza złotem)[1].

Rolnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Najważniejszą dziedziną gospodarki Kirgistanu jest rolnictwo[1]. Udział rolnictwa w strukturze PKB kraju wynosi 25%, dając zatrudnienie 1/3 ludności kraju[1].

Głównymi producentami produktów rolnych w Kirgistanie są indywidualne gospodarstwa i grupy producenckie, wytwarzające ponad 95% wszystkich towarów[1]. Obecnie w kraju istnieje około 60 tys. gospodarstw rolnych i ponad 600 różnego rodzaju stowarzyszeń i zrzeszeń branżowych[1].

Całkowita powierzchnia gruntów rolnych wynosi 1,4 mln ha[1].

Do głównych upraw w Kirgistanie należy pszenica, ziemniaki, buraki cukrowe i tytoń[1].

Metalurgia metali kolorowych i przemysł wydobywczy

[edytuj | edytuj kod]

W przemyśle Kirgistanu wiodącą rolę odgrywa metalurgia metali kolorowych i przemysł wydobywczy (około 60% całości produkcji przemysłowej)[1].

Największe znaczenie gospodarcze dla kraju ma wydobywanie złota ze złoża Kumtor, zapewniające ponad 40% eksportu kraju[1].

Strategiczne znaczenie ma również kompleks wodno-energetyczny, będący drugim źródłem wpływów z eksportu[1].

Rocznie w Kirgistanie wydobywa się około 75–100 tys. ton ropy naftowej, co tylko częściowo zabezpiecza potrzeby kraju[1].

Ważną rolę odgrywa też przemysł spożywczy[1].

Energetyka

[edytuj | edytuj kod]
Produkcja energii elektrycznej w Kirgistanie w latach 1945–2016

Jedną z najważniejszych gałęzi przemysłu w Kirgistanie jest energetyka[1].

Po Rosji i Tadżykistanie Kirgistan posiada największe zasoby energii wodnej na jednego mieszkańca spośród krajów WNP. Wydajność strumieni górskich w Kirgistanie szacuje się na poziomie około 142 mld kWh rocznie, zaś łączne zasoby hydroenergetyczne na ok. 163 mld KWh rocznie[1].

W Kirgizji działa 9 elektrowni, których łączna moc wynosi 3646 megawatów. Siedem z nich to elektrownie wodne o mocy 2918 megawatów, a 2 to elektrownie cieplne[1].

Obecnie Kirgistan eksportuje energię elektryczną do Kazachstanu, Uzbekistanu, Tadżykistanu i Chin, w ilości 2 – 2,5 mld KWh rocznie[1].

Główny producent energii elektrycznej „KyrgyzEnergo” został podzielony na kilka mniejszych przedsiębiorstw, specjalizujących się w produkcji, transmisji i dystrybucji energii[1].

Na rynku kirgiskim jest czterech głównych dystrybutorów energii elektrycznej: JSC „Severelectro”, które zaopatruje region Biszkeku, Czuj i Talas; JSC „Vostokelectro”, zaopatrujące region Issyk-kul i Naryn, JSC „Oszelectro”, które obsługuje region Osz oraz JSC „Dżalalabadelectro”, zajmujące się dystrybucją energii w rejonie Dżalalabadu[1].

Sektor energetyczny jest całkowicie otwarty dla inwestorów zagranicznych. Zgodnie z obowiązującym prawem mogą oni swobodnie inwestować w tę gałąź przemysłu, budować nowe elektrownie, sprzedawać energię elektryczną w kraju oraz za granicą[1].

Handel zagraniczny

[edytuj | edytuj kod]

Obroty handlowe Kirgistanu w 2020 r. kształtowały się na poziomie około 5,1 mld USD[1].

Inwestycje zagraniczne

[edytuj | edytuj kod]

Inwestycje zagraniczne lokowane są w dużej części w przemysł wydobywczy, w tym szczególnie wydobycie złota[1].

Uczestnictwo w wielostronnych organizacjach i porozumieniach o charakterze gospodarczym

[edytuj | edytuj kod]

Z dniem 12 sierpnia 2015 r. weszło w życie Porozumienie o przystąpieniu Republiki Kirgiskiej do Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej (EUG). Z powyższą datą Kirgistan stał się jej pełnoprawnym członkiem, czego konsekwencją stało się formalne zniesienie kontroli celnej na granicy kirgisko-kazachstańskiej, jako wewnętrznej granicy tej organizacji. Zgodnie z warunkami akcesji do EUG Kirgistan uzyskał wyłączenia od stosowania jednolitej taryfy celnej EUG wobec 167 pozycji towarowych na okres 5 lat (m.in. samochody i leki)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Kirgistan: Informator ekonomiczny [online], Serwis Rzeczypospolitej Polskiej [dostęp 2021-06-03].