HMS Bee (1915)
 Bliźniaczy HMS "Ladybird" w 1917 | |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Wodowanie |
8 grudnia 1915 |
 Royal Navy
| |
| Wejście do służby |
1916(?) |
| Wycofanie ze służby |
1938 |
| Los okrętu |
sprzedana na złom 22 marca 1939 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
645 t (normalna) |
| Długość |
72,4 m[2] |
| Szerokość |
11 m |
| Zanurzenie |
1,2 m |
| Napęd | |
| 2 maszyny parowe potrójnego rozprężania o mocy 2000 indykowanych KM, 2 kotły Yarrow, 2 śruby[2] | |
| Prędkość |
14 węzłów (projektowa) |
| Uzbrojenie | |
| 2 działa 152 mm 2 działa 76 mm 6 karabinów maszynowych[2] | |
| Załoga |
54-65[1] |
HMS Bee – brytyjska kanonierka rzeczna typu Insect (nazywanego także dużymi kanonierkami chińskimi ang. Large China Gunboats), zwodowana 8 grudnia 1915. Nazwa znaczy "pszczoła".
Zbudowana z przeznaczeniem do służby na Dunaju, ostatecznie nie służyła tam podczas wojny, podobnie jak inne jednostki swojego typu. Na przełomie 1915 i 1916 została przebazowana do Port Saidu[2]. Pod koniec I wojny światowej, w marcu 1918 została wraz z HMS "Scarab" przebazowana do Hongkongu, podobnie jak później inne jednostki tego typu[2]. W 1920 "Bee" została okrętem flagowym patrolu na rzece Jangcy. Przeszła wówczas modernizację polegająca na usunięciu rufowego działa 152 mm i zabudowaniu na rufie dwupiętrowej nadbudówki, mieszczącej pomieszczenia sztabowe[3].
12 grudnia 1937 "Bee" wraz z "Ladybird" uczestniczyła w incydencie z USS "Panay" i dostała się pod ostrzał japońskiej artylerii w rejonie Wuhu na Jangcy. "Ladybird" otrzymała sześć trafień, a "Bee" uniknęła jednego trafienia.
"Bee" została wycofana z aktywnej służby w 1938, gdy przybył niszczyciel HMS "Scorpion", który zastąpił ją w roli okrętu flagowego.
Jednostka została 22 marca 1939 sprzedana na złom w Szanghaju za kwotę 5 225 funtów.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Jane's Fighting Ships - 1924 Edition za www.hmsfalcon.com. [dostęp 2008-09-24].
- ↑ a b c d e Robert Gardiner (red.): Conway's All the World's Fighting Ships: 1906-1921, US Naval Institute Press, Annapolis, 1985, ISBN 0-87021-907-3, s.99-100
- ↑ Zdjęcie po modernizacji na stronie INSECT CLASS GUNBOATS (zarchiwizowana kopia)