Przejdź do zawartości

Heinrich Kreutz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Heinrich Carl Friedrich Kreutz
ilustracja
Państwo działania

 Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce urodzenia

8 września 1854
Siegen

Data i miejsce śmierci

13 lipca 1907
Kilonia

profesor nauk astronomicznych
Alma Mater

Uniwersytet w Bonn

Doktorat

1880 – astronomia
Uniwersytet w Bonn

Uczelnia

Uniwersytet w Kilonii

Instytucja

Astronomische Nachrichten

Heinrich Carl Friedrich Kreutz (ur. 8 września 1854 w Siegen, zm. 13 lipca 1907 w Kilonii) – niemiecki astronom[1]. Jako pierwszy wykazał, że istnieje pewna grupa komet, które okrążając Słońce, przechodzą bardzo blisko jego powierzchni (fotosfery) i pochodzą z rozpadu jednego ciała.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Szkołę średnią skończył w rodzinnym Siegen, a następnie studiował astronomię na Uniwersytecie w Bonn. Jego profesorami tam byli Eduard Schönfeld i Carl Krueger (córkę tego ostatniego poślubił na początku lat 90. XIX w.). W 1880 roku uzyskał doktorat na podstawie prac nad orbitą wielkiej komety z 1861 roku (C/1861 J1), po czym kilka miesięcy spędził w Wiedniu, studiując u Theodora von Oppolzera i Edmunda Weissa[2].

Przepracowawszy rok w instytucie badawczym w Berlinie, podążył za Kruegerem do Kilonii, gdzie ów został dyrektorem obserwatorium. W Kilonii, podobnie jak w Berlinie, pracował jako rachmistrz, ale od 1888 roku był także wykładowcą na Uniwersytecie w Kilonii, a od 1891 – profesorem. W 1896 roku przejął po zmarłym Kruegerze funkcję redaktora najważniejszego ówczesnego naukowego czasopisma astronomicznego – „Astronomische Nachrichten”. Wydał 35 woluminów tego pisma (tomy 140–175), a także 13 tomów „Astronomische Abhandlungen”, które założył, by publikować teksty dłuższe niż te zazwyczaj przyjmowane przez „Nachrichten”. Najważniejsze badania Kreutza dotyczyły orbit komet. Na podstawie analizy orbit komet muskających Słońce C/1843 D1, C/1880 C1 i C/1882 R1 wykazał, że wszystkie one należą do jednej grupy, nazwanej następnie jego imieniem[2], która powstała z rozpadu jednego ciała niebieskiego podczas jego przejścia przez peryhelium[3]. Od 1891 roku był członkiem Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina[4].

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Rodzicami Heinricha Kreutza byli duchowny ewangelicki, superintendent Siegen Karl Kreutz (1812–1894) i Carolina z domu Schleifenbaum (1823 – ok. 1900), córka Franza Schleifenbauma, przedsiębiorcy w branży metalurgicznej[3][5].

Poślubił Else Krueger (1861–1940), córkę swojego profesora Carla Kruegera. Małżeństwo miało dwóch synów i trzy córki[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Biografia astronoma w serwisie SEDS.org (ang.).
  2. a b Hartmut Frommert: Kreutz, Heinrich Carl Friedrich. W: red. Thomas Hockey: Biographical Encyclopedia of Astronomers. Wyd. 2. Springer New York, 2014, s. 657. ISBN 978-1-4419-9917-7.
  3. a b c Felix Schmeidler, Kreutz, Heinrich, t. 13, Neue Deutsche Biographie, 1982, s. 24 [dostęp 2019-11-15] (niem.).
  4. Leopoldina Nationale Akademie der Wissenschaften: Mitgliederverzeichnis: Heinrich Kreutz. [dostęp 2019-11-20]. (niem.).
  5. Superintendenten seit 1531 - Ev. Kirchenkreis Siegen [online], www.kirchenkreis-siegen.de [dostęp 2019-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-16].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]