Przejdź do zawartości

Henrik Kristoffersen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henrik Kristoffersen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1994
Lørenskog

Klub

Rælingen Skiclub

Debiut w PŚ

11.03 2012, Kranjska Gora (DNQ1 – slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

17.03 2012, Schladming
(24. miejsce – gigant)

Pierwsze podium w PŚ

17.11 2013, Levi
(3. miejsce – slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
srebro Pjongczang 2018 Gigant
brąz Soczi 2014 Slalom
Mistrzostwa świata
złoto Åre 2019 Gigant
złoto Courchevel/Méribel 2023 Slalom
brąz Cortina 2021 Slalom
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Roccaraso 2012 Gigant
złoto Quebec 2013 Superkombinacja
złoto Jasná 2014 Slalom
złoto Jasná 2014 Gigant
złoto Hafjell 2015 Slalom
złoto Hafjell 2015 Gigant
srebro Roccaraso 2012 Slalom
srebro Roccaraso 2012 Superkombinacja
Puchar Świata
2. miejsce
2015/2016
2. miejsce
2017/2018
3. miejsce
2016/2017
3. miejsce
2018/2019
3. miejsce
2019/2020
3. miejsce
2021/2022
3. miejsce
2022/2023
Puchar Świata (Gigant)
Mała Kryształowa Kula
2019/2020
2. miejsce
2017/2018
2. miejsce
2018/2019
2. miejsce
2021/2022
2. miejsce
2022/2023
3. miejsce
2015/2016
Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula
2015/2016
Mała Kryształowa Kula
2019/2020
Mała Kryształowa Kula
2021/2022
2. miejsce
2017/2018
2. miejsce
2016/2017
2. miejsce
2022/2023
3. miejsce
2013/2014
Puchar Świata (PAR)
2. miejsce
2020/2021
Strona internetowa

Henrik Kristoffersen (ur. 2 lipca 1994 w Lørenskog) – norweski narciarz alpejski, dwukrotny medalista olimpijski, mistrz świata i wielokrotny medalista mistrzostw świata juniorów[1][2].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Startuje głównie w konkurencjach technicznych. Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 20 listopada 2009 roku w Geilo, gdzie w zawodach juniorskich zajął 25. miejsce w gigancie. W 2012 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Roccaraso, gdzie zwyciężył w gigancie, a w kombinacji i slalomie był drugi. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Quebecu zwyciężył w kombinacji. Ostatnie sukcesy w kategorii juniorów wywalczył podczas mistrzostw świata juniorów w Jasnej, wygrywając zawody w gigancie i slalomie.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 11 marca 2012 roku w Kranjskiej Gorze, gdzie nie zakwalifikował się do pierwszego przejazdu w slalomie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył sześć dni później w Schladming, zajmując 24. miejsce w gigancie. Po raz pierwszy na podium zawodów Pucharu Świata stanął 17 listopada 2013 roku w Levi, zajmując trzecie miejsce w slalomie. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj Austriacy: Marcel Hirscher oraz Mario Matt. Dwa miesiące później, 28 stycznia 2014 r. w Schladming odniósł swoje pierwsze zwycięstwo wygrywając slalom. Najlepsze wyniki osiągał w sezonach 2015/2016 i 2017/2018, kiedy był drugi w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonach 2016/2017, 2018/2019, 2019/2020, 2021/2022 i 2022/2023 zajmował trzecie miejsce. Zdobył też między innymi Małą Kryształową Kulę za zwycięstwa w klasyfikacjach giganta w sezonie 2019/2020 oraz slalomu w sezonach 2015/2016, 2019/2020 i 2021/2022.

Pierwszy medal wśród seniorów zdobył podczas igrzysk olimpijskich w Soczi, gdzie zajął trzecie miejsce w slalomie. Uległ jedynie Mattowi i Hirscherowi. Na tych samych igrzyskach zajął ponadto dziesiąte miejsce w slalomie gigancie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Pjongczangu wywalczył srebrny medal w gigancie, plasując się za Hirscherem a przed Francuzem Alexisem Pinturault. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku, zajmując ósme miejsce w gigancie i czwarte w slalomie. Walkę o medal w drugiej z tych konkurencji przegrał ze swym rodakiem Sebastianem Fossem Solevågiem o 0,09 sekundy.

Na mistrzostwach świata w Åre w 2019 roku wywalczył złoty medal w gigancie, wyprzedzając Hirschera i Pinturault. Podczas mistrzostw świata w Cortina d’Ampezzo dwa lata później wywalczył brązowy medal w slalomie, plasując się za Fossem Solevågiem i Austriakiem Adrianem Pertlem. Na rozgrywanych w 2023 roku mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel został mistrzem świata w slalomie. Był też kilkukrotnie czwarty w zawodach tego cyklu, między innymi w slalomie i gigancie podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz w 2017 roku.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
10. 19 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Gigant 2:45,29 +1,50 Stany Zjednoczone Ted Ligety
3. 22 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Slalom 1:41,84 +0,83 Austria Mario Matt
2. 18 lutego 2018 Korea Południowa Jeongseon Gigant 2:18,04 +1,27 Austria Marcel Hirscher
DNF2 22 lutego 2018 Korea Południowa Jeongseon Slalom 1:38,99 - Szwecja André Myhrer
8. 13 lutego 2022 Pekin Gigant 2:09,35 +1,90 Szwajcaria Marco Odermatt
4. 16 lutego 2022 Pekin Slalom 1:44,09 +0,79 Francja Clément Noël

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
20. 15 lutego 2013 Austria Schladming Gigant 2:28,92 +4,11 Stany Zjednoczone Ted Ligety
DNF2 17 lutego 2013 Austria Schladming Slalom 1:51,03 - Austria Marcel Hirscher
13. 13 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Gigant 2:34,16 +2,43 Stany Zjednoczone Ted Ligety
4. 15 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Slalom 1:57,47 +0,57 Francja Jean-Baptiste Grange
4. 17 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Gigant 2:13,31 +0,76 Austria Marcel Hirscher
4. 19 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 1:34,75 +1,04 Austria Marcel Hirscher
1. 15 lutego 2019 Szwecja Åre Gigant 2:20,24 - -
8. 17 lutego 2019 Szwecja Åre Slalom 2:05,86 +1,12 Austria Marcel Hirscher
9. 19 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant 2:05,86 +2,53 Francja Mathieu Faivre
3. 21 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Slalom 1:46,48 +0,46 Norwegia Sebastian Foss Solevåg
5. 17 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Gigant 2:34,08 +0,96 Szwajcaria Marco Odermatt
1. 19 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Slalom 1:39,50 - -

Mistrzostwa świata juniorów

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
18. 2 marca 2012 Włochy Roccaraso Zjazd 1:11,99 +1,97 Stany Zjednoczone Ryan Cochran-Siegle
6. 3 marca 2012 Włochy Roccaraso Supergigant 1:02,73 +0,91 Szwajcaria Ralph Weber
1. 7 marca 2012 Włochy Roccaraso Gigant 2:39,50 - -
2. 9 marca 2012 Włochy Roccaraso Slalom 1:38,44 +1,26 Finlandia Santeri Paloniemi
2. 9 marca 2012 Włochy Roccaraso Kombinacja 31,49 pkt +12,72 pkt Stany Zjednoczone Ryan Cochran-Siegle
16. 22 lutego 2013 Kanada Québec Zjazd 1:30,95 +2,35 Szwajcaria Nils Mani
49. 24 lutego 2013 Kanada Québec Supergigant 58,49 +2,52 Austria Thomas Mayrpeter
4. 25 lutego 2013 Kanada Québec Gigant 2:20,75 +0,94 Norwegia Aleksander Aamodt Kilde
5. 26 lutego 2013 Kanada Québec Slalom 1:59,40 +1,33 Austria Manuel Feller
1. 26 lutego 2013 Kanada Québec Kombinacja ? - -
1. 4 marca 2014 Słowacja Jasná Gigant 2:03,14 - -
1. 5 marca 2014 Słowacja Jasná Slalom 1:37,21 - -
1. 8 marca 2015 Norwegia Hafjell Gigant 2:23,37 - -
1. 9 marca 2015 Norwegia Hafjell Slalom 1:37,55 - -

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Sezon 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce   Razem  
2012/2013 - - - -
2013/2014 1 1 4 6
2014/2015 3 - 2 5
2015/2016 6 3 3 12
2016/2017 5 - 2 7
2017/2018 1 11 3 15
2018/2019 2 4 2 8
2019/2020 3 4 2 9
2020/2021 2 1 - 3
2021/2022 5 1 1 7
2022/2023 2 6 3 11
2023/2024 - 1 1 2
2024/2025 - 2 0 2
SUMA 30 34 23 87

Zwycięstwa w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Austria Schladming – 28 stycznia 2014 (slalom)
  2. Finlandia Levi – 16 listopada 2014 (slalom)
  3. Słowenia Kranjska Gora – 15 marca 2015 (slalom)
  4. Francja Méribel – 21 marca 2015 (gigant)
  5. Francja Val d’Isère – 13 grudnia 2015 (slalom)
  6. Włochy Madonna di Campiglio – 22 grudnia 2015 (slalom)
  7. Szwajcaria Adelboden – 10 stycznia 2016 (slalom)
  8. Szwajcaria Wengen – 17 stycznia 2016 (slalom)
  9. Austria Kitzbühel – 24 stycznia 2016 (slalom)
  10. Austria Schladming – 26 stycznia 2016 (slalom)
  11. Francja Val d’Isère – 11 grudnia 2016 (slalom)
  12. Włochy Madonna di Campiglio – 22 grudnia 2016 (slalom)
  13. Szwajcaria Adelboden – 8 stycznia 2017 (slalom)
  14. Szwajcaria Wengen – 15 stycznia 2017 (slalom)
  15. Austria Schladming – 24 stycznia 2017 (slalom)
  16. Austria Kitzbühel – 21 stycznia 2018 (slalom)
  17. Bułgaria Bansko – 24 lutego 2019 (gigant)
  18. Słowenia Kranjska Gora – 9 marca 2019 (gigant)
  19. Finlandia Levi – 24 listopada 2019 (slalom)
  20. Włochy Alta Badia – 22 grudnia 2019 (gigant)
  21. Austria Schladming – 28 stycznia 2020 (slalom)
  22. Włochy Madonna di Campiglio – 22 grudnia 2020 (slalom)
  23. Francja Chamonix – 31 stycznia 2021 (slalom)
  24. Włochy Alta Badia – 19 grudnia 2021 (gigant)
  25. Niemcy Garmisch-Partenkirchen – 26 lutego 2022 (slalom)
  26. Niemcy Garmisch-Partenkirchen – 27 lutego 2022 (slalom)
  27. Słowenia Kranjska Gora – 12 marca 2022 (gigant)
  28. Słowenia Kranjska Gora – 13 marca 2022 (gigant)
  29. Niemcy Garmisch-Partenkirchen – 4 stycznia 2023 (slalom)
  30. Szwajcaria Wengen – 15 stycznia 2023 (slalom)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Finlandia Levi – 17 listopada 2013 (slalom) – 3. miejsce
  2. Szwajcaria Adelboden – 12 stycznia 2014 (slalom) – 3. miejsce
  3. Austria Kitzbühel – 24 stycznia 2014 (slalom) – 2. miejsce
  4. Słowenia Kranjska Gora – 8 marca 2014 (gigant) – 3. miejsce
  5. Słowenia Kranjska Gora – 9 marca 2014 (slalom) - 3. miejsce
  6. Szwajcaria Adelboden – 10 stycznia 2015 (gigant) – 3. miejsce
  7. Szwajcaria Wengen – 17 stycznia 2015 (slalom) – 3. miejsce
  8. Stany Zjednoczone Beaver Creek – 6 grudnia 2015 (gigant) – 3. miejsce
  9. Włochy Alta Badia – 20 grudnia 2015 (gigant) – 2. miejsce
  10. Włochy Santa Caterina – 6 stycznia 2016 (slalom) – 2. miejsce
  11. Austria Hinterstoder – 28 lutego 2016 (gigant) – 3. miejsce
  12. Słowenia Kranjska Gora – 5 marca 2016 (gigant) – 3. miejsce
  13. Słowenia Kranjska Gora – 6 marca 2016 (slalom) – 2. miejsce
  14. Francja Val d’Isère – 10 grudnia 2016 (gigant) – 3. miejsce
  15. Chorwacja Zagrzeb – 5 stycznia 2017 (slalom) – 3. miejsce
  16. Finlandia Levi – 12 listopada 2017 (slalom) – 2. miejsce
  17. Stany Zjednoczone Beaver Creek – 3 grudnia 2017 (gigant) – 2. miejsce
  18. Francja Val d’Isère – 10 grudnia 2017 (slalom) – 2. miejsce
  19. Włochy Alta Badia – 17 grudnia 2017 (gigant) – 2. miejsce
  20. Włochy Alta Badia – 18 grudnia 2017 (gigant równoległy) – 2. miejsce
  21. Włochy Madonna di Campiglio – 22 grudnia 2017 (slalom) – 3. miejsce
  22. Chorwacja Zagrzeb – 4 stycznia 2018 (slalom) – 3. miejsce
  23. Szwajcaria Adelboden – 6 stycznia 2018 (gigant) – 2. miejsce
  24. Szwajcaria Adelboden – 7 stycznia 2018 (slalom) – 3. miejsce
  25. Szwajcaria Wengen – 14 stycznia 2018 (slalom) – 2. miejsce
  26. Austria Schladming – 23 stycznia 2018 (slalom) – 2. miejsce
  27. Słowenia Kranjska Gora – 3 marca 2018 (gigant) – 2. miejsce
  28. Słowenia Kranjska Gora – 4 marca 2018 (slalom) – 2. miejsce
  29. Szwecja Åre – 17 marca 2018 (gigant) – 2. miejsce
  30. Finlandia Levi – 18 listopada 2018 (slalom) – 2. miejsce
  31. Francja Val d’Isère – 8 grudnia 2018 (gigant) – 2. miejsce
  32. Austria Saalbach-Hinterglemm – 20 grudnia 2018 (slalom) – 3. miejsce
  33. Szwajcaria Adelboden – 12 stycznia 2019 (gigant) – 2. miejsce
  34. Szwajcaria Adelboden – 13 stycznia 2019 (slalom) – 3. miejsce
  35. Słowenia Kranjska Gora – 10 marca 2019 (slalom) – 2. miejsce
  36. Stany Zjednoczone Beaver Creek – 8 grudnia 2019 (gigant) – 2. miejsce
  37. Włochy Madonna di Campiglio – 8 stycznia 2020 (slalom) – 2. miejsce
  38. Szwajcaria Adelboden – 11 stycznia 2020 (gigant) – 3. miejsce
  39. Szwajcaria Adelboden – 12 stycznia 2020 (slalom) – 2. miejsce
  40. Szwajcaria Wengen – 19 stycznia 2020 (slalom) – 2. miejsce
  41. Austria Hinterstoder – 2 marca 2020 (gigant) – 3. miejsce
  42. Austria Lech – 27 listopada 2020 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  43. Austria Kitzbühel – 22 stycznia 2022 (slalom) – 3. miejsce
  44. Francja Méribel – 20 marca 2022 (slalom) – 2. miejsce
  45. Austria Sölden – 23 października 2022 (gigant) – 3. miejsce
  46. Francja Alta Badia – 18 grudnia 2022 (gigant) – 2. miejsce
  47. Francja Alta Badia – 19 grudnia 2022 (gigant) – 2. miejsce
  48. Włochy Madonna di Campiglio – 22 grudnia 2022 (slalom) – 2. miejsce
  49. Szwajcaria Adelboden – 7 stycznia 2023 (gigant) – 2. miejsce
  50. Słowenia Kranjska Gora – 11 marca 2023 (gigant) – 3. miejsce
  51. Słowenia Kranjska Gora – 12 marca 2023 (gigant) – 2. miejsce
  52. Andora Soldeu – 18 marca 2023 (gigant) – 2. miejsce
  53. Andora Soldeu – 19 marca 2023 (slalom) – 3. miejsce
  54. Szwajcaria Wengen – 14 stycznia 2024 (slalom) – 3. miejsce
  55. Stany Zjednoczone Palisades Tahoe – 24 lutego 2024 (gigant) – 2. miejsce
  56. Stany Zjednoczone Aspen – 3 marca 2024 (slalom) – 3. miejsce
  57. Austria Sölden – 27 października 2024 (gigant) – 2. miejsce
  58. Finlandia Levi – 17 listopada 2024 (slalom) – 2. miejsce
  • W sumie (30 zwycięstw, 34 drugie i 24 trzecie miejsca)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Tim Etchells, Mario Matt holds on for gold, as Ligety blasts course [online], Ski Racing Media, 22 lutego 2014 [dostęp 2021-04-05] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-26] (ang.).
  2. ↑ Alpine Skiing - Athlete: Henrik KRISTOFFERSEN [online], web.archive.org, 14 listopada 2013 [dostęp 2021-04-05] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-14].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzowie świata w narciarstwie alpejskim w slalomie gigancie
Mistrzowie świata w narciarstwie alpejskim w slalomie specjalnym
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henrik_Kristoffersen&oldid=75269322”