Hiolity
Hyolitha | |
Marek, 1963 | |
Hiolity ze środkowego ordowiku z północnej Estonii; odlewy wewnętrzne. | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Nadtyp | |
Gromada |
hiolity |
Hiolity (hyolity) (†Hyolitha) – gromada wymarłych zwierząt z kladu Lophotrochozoa, żyjących od kambru do permu. Jerzy Dzik zalicza je do mięczaków (Mollusca); natomiast badania Moysiuka, Smitha i Carona (2017) sugerują ich bliższe pokrewieństwo z kryzelnicami i ramienionogami[1]. Bliskie pokrewieństwo hiolitów z ramienionogami wynika także z badań Suna i współpracowników (2018)[2].
W kambrze i ordowiku grupa ta stanowiła ważny składnik fauny morskiej. Hiolity miały wydłużone, stożkowate, dwubocznie symetryczne muszle, spłaszczone z jednej strony. Muszla była zamknięta wieczkiem. Przy ujściu występowały rogowate wyrostki (helenie) o nieznanej funkcji.
Hiolity żyły tylko w środowisku morskim i prowadziły bentoniczny tryb życia. Prawdopodobnie były mułożercami.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Joseph Moysiuk, Martin R. Smith i Jean-Bernard Caron. Hyoliths are Palaeozoic lophophorates. „Nature”. 541 (7637), s. 394–397, 2017. DOI: 10.1038/nature20804. PMID: 28077871. (ang.).
- ↑ Haijing Sun, Martin R. Smith, Han Zeng, Fangchen Zhao, Guoxiang Li i Maoyan Zhu. Hyoliths with pedicles illuminate the origin of the brachiopod body plan. „Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences”. 285 (1887): 20181780, 2018. DOI: 10.1098/rspb.2018.1780. PMID: 30257914. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Dzik: Dzieje życia na Ziemi. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12113-0.