Przejdź do zawartości

Hodowla bakterii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hodowla Bacillus anthracis
Szalka Petriego

Hodowla bakterii – rodzaj hodowli komórkowej, polegający na utrzymywaniu kultur wybranych bakterii.

Metody hodowli

[edytuj | edytuj kod]

W zależności od potrzeb wytworzono różne przyrządy służące do hodowania bakterii oraz opracowano wiele metod ich przetrzymywania. Umożliwiają one prowadzenie krótkich lub wieloletnich badań nad wybranymi mikrobami. Rozróżniamy następujące rodzaje hodowli:

Hodowle stacjonarne

[edytuj | edytuj kod]

Są to hodowle, które umożliwiają bakteriom wzrost do momentu wyczerpania składników odżywczych, lub zatrucia się produktami własnego metabolizmu (metabolitami). Najprostszą tego typu hodowlą jest utrzymywanie drobnoustrojów na szalkach Petriego.

Hodowle ciągłe

[edytuj | edytuj kod]

Hodowle ciągłe stosuje się w przemyśle biotechnologicznym. W przeciwieństwie do hodowli stacjonarnych umożliwiają one ciągły wzrost bakterii w fazie logarytmicznego wzrostu. Uzyskuje się je zapewniając stały dopływ jałowej (czystej) pożywki do miejsca hodowli drobnoustrojów oraz odpływ nadmiaru podłoża, który zawiera produkty metabolitu, wraz z nadmiarem hodowli.

Hodowle zsynchronizowane

[edytuj | edytuj kod]

Są to hodowle, które używa się do niektórych badań bakteriologicznych. Ich cechą charakterystyczną jest podobny czas dzielenia się drobnoustrojów. Z powodu zbyt dużej komplikacji dla badaczy nie da się jednak doprowadzić do stanu, w którym mikroorganizmy dzielą się jednocześnie. Można jedynie przybliżyć czas ich podziału i moment, w którym następuje. Synchronizacje hodowli można osiągnąć poprzez selekcję osobników znajdujących się w tym samym stadium rozwojowym (np. poprzez wirowanie), lub hamując rozwój osobników poprzez chwilowe usunięcie czynnika niezbędnego do wzrostu bakterii (zaciemnienie bakterii fotosyntezujących, zmiany temperatury itp.).

Podłoża mikrobiologiczne

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Podłoże hodowlane.

Dobór podłoża zależy od celu osoby badającej bakterie oraz od jej właściwości. Pożywki naturalne, to takie, które przygotowuje się np. z jabłek, ziemniaków i mleka. Są to produkty, które nie poddano żadnym modyfikacjom, lub zmieniono ich skład w nieznacznym stopniu. Oprócz tego istnieją podłoża półsyntetyczne i syntetyczne (sztuczne), stanowiące mieszaninę wybranych związków chemicznych. Oprócz tego podłoża dzieli się na stałe (zawierają agar lub żelatynę) oraz płynne.

Hodowla bakterii w domu

[edytuj | edytuj kod]

Hodowla bakterii innych niż Lactobacillus i Bidobacterium poza laboratorium jest zakazana. Osoby, które nie zastosują się do tego zakazu mogą odpowiadać przed sądem zgodnie z kodeksem cywilnym[1]. Jednakże składniki niezbędne do wykonania odpowiednich pożywek można legalnie nabyć w wielu sklepach chemicznych. Stwarza to realne zagrożenie bioterrorystyczne.

Mimo to niektórzy ludzie hodują bakterie w domu. Jako powód zakładania takich hodowli podają chęć zdobycia wiedzy. Zachowanie sterylności podczas nielegalnych hodowli jest osiągalne, jednak sprawia znaczne trudności. Przepisy na wiele pożywek znajdują się np. w Internecie[2]. Przy tego typu zabiegach niezbędne jest jednak pewnej wiedzy z zakresu bakteriologii. Poza tym nie należy hodować bakterii patogennych, jedynie niektóre mikroorganizmy, które nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzkiego (np. Lactobacillus)[potrzebny przypis].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA1 z dnia 4 czerwca 2003 r.. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 lutego 2014)]. (pol.).
  2. BIOLOGIA MOLEKULARNA OD KUCHNI : POŻYWKA ZRÓB TO SAM. [dostęp 2011-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-24)]. (pol.).