Przejdź do zawartości

Hotel Victoria w Warszawie (nieistniejący)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hotel Victoria
Wiktorja
Отель Виктория
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Jasna 26 (dawniej ul. Jasna 8)

Typ budynku

hotel

Architekt

Piotr Frydrych

Inwestor

Piotr Frydrych

Kondygnacje

4

Ukończenie budowy

1852

Ważniejsze przebudowy

1858, 1866

Zniszczono

1944

Odbudowano

nie odbudowano

Pierwszy właściciel

Piotr Frydrych

Kolejni właściciele

1866-1869 Mader&Jacobi, 1920 M. Szaniawski[1]

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Hotel Victoria (nieistniejący)”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Hotel Victoria (nieistniejący)”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Hotel Victoria (nieistniejący)”
Ziemia52°14′11,65″N 21°00′37,74″E/52,236569 21,010483

Hotel Victoria, Wiktorja (ros. Отель Виктория) – hotel, który znajdował się przy ul. Jasnej 26 w Warszawie[2] (do 1913 nr 8)[3], obok pl. Zielonego. Prowadził działalność noclegową w latach 1868—1944[1]. Zniszczony podczas II wojny światowej, po wojnie rozebrany.

Historia i architektura

[edytuj | edytuj kod]

Budynek z mansardowym dachem w 1852 wybudował dla siebie architekt Piotr Frydrych. W 1866 przerobiony został na obiekt hotelowy przez spółkę Mader&Jacobi. W 1868 hotel miał 62 pokoje[1], centralne ogrzewanie oraz ogród letni i zimowy. Łazienki zdobiły olejne malowidła scen kąpieli dzieci będących personifikacjami pór roku pędzla Wojciecha Gersona (1893). Na początku XX wieku hotel został zmodernizowany[4]. W latach 1939–1940 w obiekcie było 75 pokoi[1].

W latach 1920–1922 w budynku mieścił się konsulat łotewski, a następnie poselstwo węgierskie (1922) i ukraińskie (1922–1923).

W dniach od 1 sierpnia do 4 września 1944[5], tj. do zbombardowania budynku przez Luftwaffe[6], w hotelu kwaterował sztab komendanta Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej, płk. Antoniego Chruściela, ps. „Monter”[5].

Po wojnie ruiny budynku zostały rozebrane.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Marian Gajewski: Urządzenia komunalne Warszawy. Zarys historyczny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1979, s. 58. ISBN 83-06-00089-7.
  2. Ryszard Mączewski: Warszawa między wojnami. Łódź: Księży Młyn, 2009, s. 96. ISBN 978-83-61253-51-8.
  3. Marian Gajewski: Urządzenia komunalne Warszawy. Zarys historyczny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1979, s. 57−58. ISBN 83-06-00089-7.
  4. Jasna 26: Historia. vigfundproperty.cz. [dostęp 2021-01-19]. (pol.).
  5. a b Władysław Bartoszewski: 1859 dni Warszawy. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2008, s. 713, 804. ISBN 978-83-240-1057-8.
  6. Jerzy Filipowicz: Miałem wtedy 14 lat. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1969, s. 74–76.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]