Hubie Brown
 Brown w 1981 roku | |||||||||||||||||||
| Trener | |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
25 września 1933 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
196 cm | ||||||||||||||||||
| Masa ciała |
95 kg | ||||||||||||||||||
| Kariera | |||||||||||||||||||
| Aktywność |
1968–1987, 2002–2005 | ||||||||||||||||||
| Szkoła średnia |
St. Mary of the Assumption (Elizabeth, New Jersey) | ||||||||||||||||||
| College |
Niagara University (1951–1955) | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Hubert Jude "Hubie" Brown (ur. 25 września 1933 w Hazleton) – amerykański trener koszykarski, mistrz ABA[1], dwukrotny trener roku NBA[2], komentator sportowy, analityk koszykarski[3], członek Koszykarskiej Galerii Sław[4].
Po ukończeniu college'u dołączył do armii, gdzie podobnie jak i na uczelni, występował w drużynie koszykarskiej. W 1958 roku dołączył do zespołu Rochester Colonels z ligi Eastern Professional Basketball League (poprzedniczka Continental Basketball Association). Zanim drużyna odpadła z ligi Brown wystąpił w ośmiu spotkaniach, notując średnio 13,8 punktu. Miał zadatki na świetnego zawodowca, zdołał także pokazać swój talent w grze obronnej.
Następnie spędził dziewięć lat trenując zespoły szkół średnich - Cranford High School (Cranford, New Jersey) oraz Fair Lawn High School (Fair Lawn, New Jersey). W 1968 roku został asystentem trenera w College of William & Mary[3]. Po roku tę zaczął pełnić tę samą funkcję w Duke University. W 1972 roku trafił do National Basketball Association, gdzie objął stanowisko asystenta w drużynie Milwaukee Bucks, która dwa lata później dotarła do finału NBA[5].
W 1974 roku został głównym trenerem zespołu z ligi ABA – Kentucky Colonels[3]. Już w swoim pierwszym sezonie w roli samodzielnego trenera został mistrzem ligi[1]. W zespole występowali wtedy późniejsi członkowie Koszykarskiej Galerii Sław – Artis Gilmore oraz Dan Issel.
Po rozwiązaniu ligi ABA w 1976 roku związał się z zespołem Atlanta Hawks na kolejne pięć lat[6]. W 1978 roku nagrodzono go tytułem trenera roku NBA[2]. Po rocznej przerwie został trenerem New York Knicks, po raz kolejny na pięć lat[6]. Następnie do trenowania powrócił dopiero po piętnastu latach obejmują stanowisko głównego trenera Memphis Grizzlies[3]. Za swoje osiągnięcia, w prowadzeniu zespołu z miasta Elvisa, został po raz drugi w karierze wyróżniony tytułem trenera roku NBA w 2004[2]. Karierę trenerską zakończył w 2005 roku[6].
Kiedy nie pełnił funkcji trenera zajmował się komentowaniem oraz analizą spotkań NBA dla rozmaitych stacji TV (CBS, ABC, USA, TNT, TBS).
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- Trener
- Wicemistrz NBA jako asystent trenera (1974)[7]
- Mistrz ABA (1975)[1]
- 2–krotny Trener Roku NBA (1978, 2004)[2]
- Wybrany do Koszykarskiej Galerii Sław (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame - 2005)[4]
- Analityk, publicysta
- Laureat nagrody Curt Gowdy Media Award (2000)[8]
- 2–krotnie nominowany do Sports Grammy (1994, 1999)[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c 1974-75 ABA Regular Season Standings. remembertheaba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b c d NBA Coach of the Year Award Winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b c d e Hubie Brown – Coach Profile. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b Hubie Brown - Hall Of Famers. hoophall.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ 1974 NBA Playoffs Summary. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b c Hubie Brown – Coach Statistics. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA Championships: Year by Year Champions. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Curt Gowdy Media Award Winners. hoophall.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).