Hydroksowęglan ołowiu(II)

Hydroksowęglan ołowiu(II)
Nazewnictwo
	Inne nazwy i oznaczenia
	biel ołowiana (nazwa techniczna), biel wenecka, zasadowy węglan ołowiu(II), zasadowy węglan ołowiawy (dawn.)
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C2H2O8Pb3
Inne wzory	[PbCO; 3]; 2·Pb(OH); 2, Pb(OH); 2·2PbCO; 3
Masa molowa	775,63 g/mol
Wygląd	bezwonny, biały proszek lub białe kryształy
	Identyfikacja
Numer CAS	1319-46-6
PubChem	14834
InChI
	InChI=1S/2CH2O3.2H2O.3Pb/c22-1(3)4;;;;;/h2(H2,2,3,4);21H2;;;/q;;;;3+2/p-6
	InChIKey
	RYZCLUQMCYZBJQ-UHFFFAOYSA-H
Właściwości
	Gęstość
	6,14 g/cm³ (20 °C); ciało stałe; ok. 6,5 g/cm³ (25 °C); ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	praktycznie nierozpuszczalny
	w innych rozpuszczalnikach
	rozpuszczalny w kwasach, nierozpuszczalny w etanolu
Temperatura rozkładu	400 °C
Budowa
Układ krystalograficzny	heksagonalny
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2017-04-07]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Zwroty H	H302, H332, H360Df, H373, H410
Zwroty P	P201, P260, P280, P301+P312+P330, P308+P313
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Toksyczny; (T)	Groźny dla; środowiska; (N)
Zwroty R	R61, R20/22, R33, R50/53, R62
Zwroty S	S53, S45, S60, S61
Numer RTECS	OF9275000
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hydroksowęglan ołowiu(II) (zasadowy węglan ołowiu(II), biel ołowiana), 2PbCO
3·Pb(OH)
2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy węglanów, hydroksosól ołowiu na II stopniu utlenienia i kwasu węglowego.

W temperaturze pokojowej jest to biała substancja krystaliczna, nierozpuszczalna w wodzie. Stosowany był jako pigment do białych farb kryjących. Odchodzi się od jego stosowania ze względu na jego toksyczność^[6].

Przypisy

↑ Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 55, ISBN 83-7183-240-0 .
↑ ^a ^b ^c ^d Lead(II) hydroxide carbonate, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 3580 [dostęp 2017-04-07] (niem. • ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-69, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
↑ ^a ^b Związku ołowiu, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2017-04-07] (ang.).
↑ Hydroksowęglan ołowiu(II) (nr 11513) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2017-04-07]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ Konwencja MOP Nr 13 w sprawie używania bieli ołowianej w malarstwie, przyjęta jako projekt 19 listopada 1921 r. w Genewie (Dz.U. z 1925 r. nr 54, poz. 382), lista stron, Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z 30 czerwca 1927 r. w sprawie produkcji, przywozu i używania bieli ołowianej, siarczanu ołowiu oraz innych związków ołowiu (Dz.U. z 1927 r. nr 62, poz. 544)

[1] Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 55, ISBN 83-7183-240-0 .

[GESTIS-2] Lead(II) hydroxide carbonate, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 3580 [dostęp 2017-04-07] (niem. • ang.).

[CRC-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-69, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).

[CLI-4] Związku ołowiu, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2017-04-07] (ang.).

[SA-5] Hydroksowęglan ołowiu(II) (nr 11513) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2017-04-07]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[6] Konwencja MOP Nr 13 w sprawie używania bieli ołowianej w malarstwie, przyjęta jako projekt 19 listopada 1921 r. w Genewie (Dz.U. z 1925 r. nr 54, poz. 382), lista stron, Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z 30 czerwca 1927 r. w sprawie produkcji, przywozu i używania bieli ołowianej, siarczanu ołowiu oraz innych związków ołowiu (Dz.U. z 1927 r. nr 62, poz. 544)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]