Hyla

	Hyla
	Laurenti, 1768
	; Przedstawiciel rodzaju – rzekotka drzewna (H. arborea)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Podgromada	Aspidospondyli
Rząd	płazy bezogonowe
Podrząd	Neobatrachia
Rodzina	rzekotkowate
Podrodzina	Hylinae
Rodzaj	Hyla
	Typ nomenklatoryczny
	Hyla viridis Laurenti, 1768 (= Rana arborea Linnaeus, 1758)
Synonimy
	Ranetta Garsault, 1764; Ranella — Garsault, 1764; Calamita Schneider, 1799; Hylaria Rafinesque, 1814; Hylanus Rafinesque, 1815; Hyleisinus Rafinesque, 1815; Hylesinus Rafinesque, 1815; Hyas Wagler, 1830; Calamites — Wagler, 1830; Dendrohyas Wagler, 1830; Discodactylus Wagler, 1833;
Gatunki
	16 gatunków – zobacz opis w tekście
	16 gatunków – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hyla – rodzaj płazów bezogonowych z podrodziny Hylinae w rodzinie rzekotkowatych (Hylidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji na południe od Morza Bałtyckiego na wschód z przerwą między wschodnią Rosją a krainą orientalną od północno-wschodnich Indii do Wietnamu, Chin i wyspy Hajnan; Sardynia i Korsyka, skrajnie północna Afryka od Maroka po Tunezję; północno-wschodni Egipt, Turcja i południowy Półwysep Arabski^[13].

Systematyka

Etymologia

Ranetta (Ranella): rodzaj Rana Linnaeus, 1758; łac. przyrostek zdrabniający -etta^[14]. Gatunek typowy: Rana arborea Linnaeus, 1758.
Hyla: w mitologii greckiej Hylas (gr. Ὕλας Hylas) był służącym i kompanem Herkulesa, i został porwany przez zakochane w nim nimfy wodne^[2]^[15].
Calamita (Calamites): gr. καλαμιτης kalamitēs „gatunek żaby” wspomniany przez Pliniusza^[5]. Gatunek typowy: Rana arborea Linnaeus, 1758.
Hylaria: wariant nazwy rodzajowej Hyla Laurenti, 1768^[6]. Nazwa zastępcza dla Hyla.
Hylanus (Hyleisinus, Hylesinus): wariant nazwy rodzajowej Hyla Laurenti, 1768^[7]. Nazwa zastępcza dla Hyla.
Hyas: w mitologii greckiej Hyas (gr. Ὑας Hyas) był synem Atlasa i Plejone (lub Ajtry), brat Plejad i Hiad^[9]. Gatunek typowy: Rana arborea Linnaeus, 1758.
Dendrohyas: gr. δενδρον dendron „drzewo”; rodzaj Hyas Wagler, 1830^[11]. Nazwa zastępcza dla Hyas Wagler, 1830.
Discodactylus: gr. δισκος diskos „płyta”^[16]; δακτυλος daktulos „palec”^[17]. Nazwa zastępcza dla Calamita Schneider, 1799.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[13]:

Hyla annectans (Jerdon, 1870)
Hyla arborea (Linnaeus, 1758) – rzekotka drzewna^[18]
Hyla carthaginiensis Dufresnes, Beddek, Skorinov, Fumagalli, Perrin, Crochet & Litvinchuk, 2019
Hyla chinensis Günther, 1858
Hyla felixarabica Gvoždík, Kotlík & Moravec, 2010
Hyla hallowellii Thompson, 1912
Hyla intermedia Boulenger, 1882
Hyla meridionalis Boettger, 1874 – rzekotka śródziemnomorska^[18]
Hyla molleri Bedriaga, 1889
Hyla orientalis Bedriaga, 1890 – rzekotka wschodnia^[19]
Hyla sanchiangensis Pope, 1929
Hyla sarda (De Betta, 1853) – rzekotka sardyńska^[20]
Hyla savignyi Audouin, 1827
Hyla simplex Boettger, 1901
Hyla tsinlingensis Liu & Hu, 1966
Hyla zhaopingensis Tang & Zhang, 1984

Uwagi

↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Ranetta Garsault, 1764.
↑ ^a ^b Niepoprawna późniejsza pisownia Hylanus Rafinesque, 1815, 1764.
↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Calamita Schneider, 1799.

Przypisy

↑ Hyla, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b J.N. Laurenti: Specimen Medicum, Exhibens Synopsin Reptilium Emendatum cum Experimentis Circa Venena et Antidota Reptilium Austriacorum. Viennae: Joan. Thomae nob. de Trattnern, 1768, s. 32. (łac.).
↑ Garsault 1764 ↓, s. ryc. 672.
↑ Garsault 1764 ↓, s. 414.
↑ ^a ^b J.G. Schneider: Historiae amphibiorum naturalis et literariae. Fasciculus Primus. Continens Ranas, Calamitas, Bufones, Salamandras et Hydros in Genera et Species Descriptos Notisque suis Distinctos. Impressus Ienae: Friederici Frommanni, 1799, s. 151. (łac.).
↑ ^a ^b C.S. Rafinesque. Fine del Prodromo d’Erpetologia Siciliana. „Specchio delle Scienze, o, Giornale Enciclopedico di Sicilia”. 2 (2), s. 103, 1814. (wł.).
↑ ^a ^b Rafinesque 1815 ↓, s. 220.
↑ ^a ^b Rafinesque 1815 ↓, s. 78.
↑ ^a ^b Wagler 1830 ↓, s. 201.
↑ Wagler 1830 ↓, s. 200.
↑ ^a ^b Wagler 1830 ↓, s. 342.
↑ C. Michahelles. Wagler’s Synonymie der Sebaischen Amphibien. „Isis von Oken”. 26, s. kol. 888, 1833. (niem.).
↑ ^a ^b D. Frost: Hyla Laurenti, 1768. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-08-13]. (ang.).
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 86.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 107.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 73.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 67.
↑ ^a ^b E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 50, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.).
↑ K. Kolenda, T. Skawiński & M. Kaczmarski. Przegląd „nowych” gatunków płazów i gadów występujących w Polsce. „Kosmos”. 68 (1), s. 210, 2019. DOI: 10.36921/kos.2019_2491. (pol.).
↑ Załącznik 2: Gatunki zwierząt będące przedmiotem zainteresowania wspólnoty, ze wskazaniem tych, które wymagają ochrony w formie wyznaczenia obszarów Natura 2000, oraz gatunków zwierząt o znaczeniu priorytetowym [online] .

Bibliografia

F.A.P. de Garsault: Les Figures des Plantes et Animaux d’Usage en Médecine, Décrits dans la Matière Médicale de Mr. Geoffroy Médecin, Dessinés d’après Nature. T. 5. Paris: Desprez, 1764, s. ryc. 644–729. (fr.).
C.S. Rafinesque: Analyse de Nature, ou Tableau de l’Universe et des Corps Organisé. Palerme: Aux dépens de l’Auteur, 1815, s. 1–224. (fr.).
J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugthiere und Vogel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. J. G. Cotta: München, Stuttgart and Tübingen, 1830, s. 1–354. (niem.).
Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).

[a-4] Niepoprawna późniejsza pisownia Ranetta Garsault, 1764.

[b-9] Niepoprawna późniejsza pisownia Hylanus Rafinesque, 1815, 1764.

[c-12] Niepoprawna późniejsza pisownia Calamita Schneider, 1799.

[itis-1] Hyla, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Laurenti-2] J.N. Laurenti: Specimen Medicum, Exhibens Synopsin Reptilium Emendatum cum Experimentis Circa Venena et Antidota Reptilium Austriacorum. Viennae: Joan. Thomae nob. de Trattnern, 1768, s. 32. (łac.).

[CITEREFGarsault1764[https://biodiversitylibrary.org/page/33606565_ryc._672]-3] Garsault 1764 ↓, s. ryc. 672.

[CITEREFGarsault1764414-5] Garsault 1764 ↓, s. 414.

[Schneider-6] J.G. Schneider: Historiae amphibiorum naturalis et literariae. Fasciculus Primus. Continens Ranas, Calamitas, Bufones, Salamandras et Hydros in Genera et Species Descriptos Notisque suis Distinctos. Impressus Ienae: Friederici Frommanni, 1799, s. 151. (łac.).

[Rafinesque-7] C.S. Rafinesque. Fine del Prodromo d’Erpetologia Siciliana. „Specchio delle Scienze, o, Giornale Enciclopedico di Sicilia”. 2 (2), s. 103, 1814. (wł.).

[CITEREFRafinesque1815[https://www.biodiversitylibrary.org/item/188066#page/230/mode/1up_220]-8] Rafinesque 1815 ↓, s. 220.

[CITEREFRafinesque1815[https://www.biodiversitylibrary.org/item/188066#page/88/mode/1up_78]-10] Rafinesque 1815 ↓, s. 78.

[CITEREFWagler1830[https://www.biodiversitylibrary.org/item/120243#page/213/mode/1up_201]-11] Wagler 1830 ↓, s. 201.

[CITEREFWagler1830[https://www.biodiversitylibrary.org/item/120243#page/212/mode/1up_200]-13] Wagler 1830 ↓, s. 200.

[CITEREFWagler1830[https://www.biodiversitylibrary.org/item/120243#page/354/mode/1up_342]-14] Wagler 1830 ↓, s. 342.

[Michahelles-15] C. Michahelles. Wagler’s Synonymie der Sebaischen Amphibien. „Isis von Oken”. 26, s. kol. 888, 1833. (niem.).

[Frost-16] D. Frost: Hyla Laurenti, 1768. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-08-13]. (ang.).

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=116_86]-17] Jaeger 1944 ↓, s. 86.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=137_107]-18] Jaeger 1944 ↓, s. 107.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=103_73]-19] Jaeger 1944 ↓, s. 73.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=97_67]-20] Jaeger 1944 ↓, s. 67.

[Keller&inni-21] E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 50, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.).

[kol&inni-22] K. Kolenda, T. Skawiński & M. Kaczmarski. Przegląd „nowych” gatunków płazów i gadów występujących w Polsce. „Kosmos”. 68 (1), s. 210, 2019. DOI: 10.36921/kos.2019_2491. (pol.).

[23] Załącznik 2: Gatunki zwierząt będące przedmiotem zainteresowania wspólnoty, ze wskazaniem tych, które wymagają ochrony w formie wyznaczenia obszarów Natura 2000, oraz gatunków zwierząt o znaczeniu priorytetowym [online] .

[1]

[2]

[3]

[a]

[4]

[5]

[6]

[7]

[b]

[8]

[9]

[c]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]