IRB Sevens World Series (1999/2000)
| ||
Szczegóły turnieju | ||
Termin | ||
---|---|---|
Liczba drużyn |
40 (z 6 konfederacji) | |
Stadiony |
10 (w 10 miastach) | |
I miejsce | ||
II miejsce | ||
III miejsce | ||
Statystyki turnieju | ||
Najwięcej przyłożeń |
Vilimoni Delasau (81) | |
Strona internetowa |
IRB Sevens World Series (1999/2000) – inauguracyjna edycja IRB Sevens World Series, organizowanej przez IRB corocznej serii turniejów dla męskich reprezentacji narodowych w rugby 7. Składała się z dziesięciu turniejów rozegranych pomiędzy grudniem 1999 a majem 2000 roku, w których startowało szesnaście bądź dwadzieścia cztery zespoły. Zawody zostały zdominowane przez reprezentacje Nowej Zelandii i Fidżi, z których każda wystąpiła w dziewięciu finałach, zaś osiem z nich rozegrały między sobą. W całym cyklu ostatecznie triumfowali Nowozelandczycy.
Informacje ogólne
[edytuj | edytuj kod]Cykl składał się z dziesięciu turniejów, choć już podczas ogłaszania jego terminarza pojawiły się informacje o możliwości zorganizowania w Anglii jedenastego, finałowego turnieju[1][2]. Negocjacje w tej sprawie toczyły się jeszcze w marcu 2000 roku, jednak nie zostały jednak zakończone porozumieniem[3][4][5]. Wśród gospodarzy znalazły się Południowa Afryka, Australia i Nowa Zelandia, które do tej pory nie organizowały poważnych zawodów w tej dyscyplinie sportu[6][7], w ramach tego sezonu znalazły się również turnieje o wieloletniej tradycji i renomie – kończący ćwierćwiecze Hong Kong Sevens[8] czy trzydziestoletni Dubai Sevens[9]
Największe wahania co do dołączenia do cyklu miał Hong Kong Rugby Football Union, który obawiał się o utratę prestiżu swojego tradycyjnego marcowego turnieju. Jedną z wysuwanych przezeń propozycji było ustanowienie tych zawodów finałem całego sezonu[10][11], co zostało odrzucone przez IRB, kolejnymi były zwiększenie liczby punktów do klasyfikacji generalnej i zgodę na utrzymanie puli nagród finansowych[12][13][14]. Związek chciał również otrzymania gwarancji uniknięcia strat finansowych z tytułu utraty praw do transmisji telewizyjnych[15][16].
Cały sezon przebiegał pod dyktando dwóch zespołów – Nowej Zelandii i Fidżi. Rozstrzygnęły one między sobą pierwsze sześć finałów wygrywając po trzy, w siódmym turnieju nastąpiło zaś jedyne potknięcie Nowozelandczyków, którzy ulegli w półfinale Australijczykom. Turniej ten zwycięsko zakończyli Fidżyjczycy, a kolejne dwa finały ponownie rozegrali faworyci cyklu dzieląc się zwycięstwami, co oznaczało, że do kończących sezon paryskich zawodów Nowa Zelandia przystępowała z sześciopunktową stratą. Pojawiły się wówczas pogłoski, iż Nowozelandczycy mogą celowo przegrać mecz grupowy, by znaleźć się w drabince Fidżyjczyków, którym do końcowego triumfu wystarczał udział w finale. Argentyńczycy sprawiając niespodziankę sezonu wyeliminowali jednak reprezentację Fidżi w ćwierćfinale, pozostawiając otwartą kwestię tytułu. Nowozelandczycy wykorzystali tę szansę triumfując zarówno w turnieju, jak i w klasyfikacji generalnej. Najwięcej przyłożeń w całym sezonie zdobył Fidżyjczyk Vilimoni Delasau[17][18][19][20].
Po zakończeniu sezonu IRB wyraziła zadowolenie z poziomu rozgrywek oraz zainteresowania widzów[21].
Kalendarz
[edytuj | edytuj kod]Turniej | Gospodarz | Stadion | Data | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|
Dubai Sevens 1999 | Dubaj | Dubai Exiles Rugby Ground | 2–3 grudnia 1999 | Nowa Zelandia |
South Africa Sevens 1999 | Stellenbosch | Danie Craven Stadium | 10–11 grudnia 1999 | Fidżi |
Punta del Este Sevens 2000 | Punta del Este | Campus de Maldonado | 7–9 stycznia 2000 | Nowa Zelandia |
Mar del Plata Sevens 2000 | Mar del Plata | Estadio José María Minella | 12–13 stycznia 2000 | Fidżi |
New Zealand Sevens 2000 | Wellington | Westpac Stadium | 4–5 lutego 2000 | Fidżi |
Fiji Sevens 2000 | Suva | 11–12 lutego 2000 | Nowa Zelandia | |
Australia Sevens 2000 | Brisbane | Suncorp Stadium | 18–19 lutego 2000 | Fidżi |
Hong Kong Sevens 2000 | Hongkong | Hong Kong Stadium | 24–26 marca 2000 | Nowa Zelandia |
Japan Sevens 2000 | Tokio | Chichibunomiya Rugby Stadium | 1–2 kwietnia 2000 | Fidżi |
France Sevens 2000 | Paryż | Stade Sébastien Charléty | 27–28 maja 2000 | Nowa Zelandia |
System rozgrywek
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie z przepisami cyklu IRB ustalała rozstawienie ośmiu zespołów w każdym z turniejów, pozostawiając organizatorom rozstawienie pozostałych. W poszczególnych turniejach brało udział szesnaście zespołów, z wyjątkiem Hong Kong Sevens, skupiającego dwadzieścia cztery drużyny[22].
W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku turnieju w Hongkongu po zakończeniu fazy grupowej ustalany był ranking – pierwsze osiem zespołów awansowały do ćwierćfinałów, kolejna ósemka do turnieju Plate, a pozostałe do Bowl. W pozostałych turniejach czołowa dwójka z każdej grupy awansowała do ćwierćfinałów, pozostałe zaś walczyły o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty były ustalane kolejno na podstawie[22]:
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- większej ilości zdobytych przyłożeń;
- wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami.
W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części[22].
Za zajęcie jednego z czołowych dziewięciu miejsc w każdym z turniejów przyznawane były punkty liczone do klasyfikacji generalnej, przy czym zawody w Hongkongu były wyżej punktowane[6][23][24].
16 zespołów | 24 zespoły | |||
---|---|---|---|---|
Pozycja | Pkt | Pkt | Pozycja | |
1 (Cup) | 20 | 30 | 1 (Cup) | |
2 (finał Cup) | 16 | 24 | 2 (finał Cup) | |
3–4 (półfinały Cup) | 12 | 18 | 3–4 (półfinały Cup) | |
3–4 (półfinały Cup) | 12 | 18 | 3–4 (półfinały Cup) | |
5 (Plate) | 8 | 8 | 5–8 (ćwierćfinały Cup) | |
6 (finał Plate) | 6 | 8 | 5–8 (ćwierćfinały Cup) | |
7–8 (półfinały Plate) | 4 | 8 | 5–8 (ćwierćfinały Cup) | |
7–8 (półfinały Plate) | 4 | 8 | 5–8 (ćwierćfinały Cup) | |
9 (Bowl) | 2 | 4 | 9 (Plate) | |
10–16 | 0 | 0 | 10–24 |
Turnieje
[edytuj | edytuj kod]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Klasyfikacja generalna
[edytuj | edytuj kod]Zespół z RPA w australijskim turnieju został pozbawiony punktów z powodu wystawienia do meczowego składu nieuprawnionych graczy[25][26].
Miejsce | Reprezentacja | Punkty | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
DUB | STE | PDE | MDP | WEL | FIJ | BRI | HKG | TOK | PAR | Ogółem | ||
1 | Nowa Zelandia | 20 | 16 | 20 | 16 | 16 | 20 | 12 | 30 | 16 | 20 | 186 |
2 | Fidżi | 16 | 20 | 16 | 20 | 20 | 16 | 20 | 24 | 20 | 8 | 180 |
3 | Australia | 8 | 8 | 8 | 12 | 12 | 12 | 16 | 18 | 12 | 12 | 118 |
4 | Samoa | 12 | 6 | 12 | 12 | 12 | 12 | 4 | 8 | 2 | 2 | 82 |
5 | Południowa Afryka | 12 | 12 | 12 | 4 | 6 | 6 | 8 | 4 | 16 | 80 | |
6 | Kanada | 4 | 4 | 6 | 6 | 8 | 4 | 4 | 8 | 12 | 4 | 60 |
7 | Argentyna | – | 0 | 4 | 8 | 4 | 8 | 8 | 8 | – | 12 | 52 |
8 | Francja | 6 | 0 | 2 | 4 | 2 | 0 | 6 | 4 | 4 | 6 | 34 |
9 | Anglia | – | – | – | – | – | – | – | 18 | – | 4 | 22 |
10 | Tonga | 4 | 2 | – | – | 4 | 0 | 2 | – | – | – | 12 |
= | Gruzja | 0 | 12 | – | – | – | – | – | – | – | 0 | 12 |
12 | Papua-Nowa Gwinea | – | – | – | – | 0 | 2 | 0 | – | 6 | – | 8 |
= | Japonia | 0 | 0 | – | – | 0 | 0 | 0 | 0 | 8 | 0 | 8 |
= | Urugwaj | – | 0 | 4 | 0 | 0 | 4 | 0 | – | – | – | 8 |
15 | Maroko | 0 | 4 | – | – | – | – | – | – | – | 0 | 4 |
16 | Szkocja | 2 | – | – | – | – | – | – | 0 | – | 0 | 2 |
= | Hiszpania | – | – | 0 | 2 | – | – | – | – | – | – | 2 |
18 | Paragwaj | – | – | 0 | 0 | – | – | – | – | – | – | 0 |
= | Vanuatu | – | – | – | – | – | 0 | – | – | – | – | 0 |
= | Irlandia | – | – | – | – | – | – | – | 0 | – | 0 | 0 |
= | Singapur | – | – | – | – | – | – | – | 0 | 0 | – | 0 |
= | Tajlandia | – | – | – | – | – | – | – | 0 | – | – | 0 |
= | Chińskie Tajpej | – | – | – | – | – | – | – | 0 | 0 | – | 0 |
= | Chorwacja | – | – | – | – | 0 | 0 | – | 0 | – | – | 0 |
= | Hongkong | 0 | – | – | – | 0 | – | 0 | 0 | 0 | – | 0 |
= | Wyspy Cooka | – | – | – | – | 0 | 0 | 0 | – | – | – | 0 |
= | Włochy | – | – | – | – | – | – | – | 0 | – | – | 0 |
= | Chiny | – | – | – | – | – | – | 0 | 0 | – | – | 0 |
= | Peru | – | – | 0 | 0 | – | – | – | – | – | – | 0 |
= | Brazylia | – | – | 0 | 0 | – | – | – | – | – | – | 0 |
= | Korea Południowa | – | – | – | – | – | – | – | 0 | 0 | – | 0 |
= | Zimbabwe | 0 | 0 | – | – | – | – | – | – | – | – | 0 |
= | Zatoka Perska | – | – | – | – | – | – | – | 0 | – | – | 0 |
= | Kenia | 0 | 0 | – | – | – | – | – | – | – | – | 0 |
= | Sri Lanka | – | – | – | – | – | – | – | 0 | 0 | – | 0 |
= | Stany Zjednoczone | 0 | – | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
= | Malezja | – | – | – | – | – | – | – | 0 | 0 | – | 0 |
= | Namibia | – | 0 | – | – | – | – | – | – | – | – | 0 |
= | Niemcy | – | – | 0 | 0 | – | – | – | – | – | – | 0 |
= | Chile | – | – | 0 | 0 | – | – | – | – | – | – | 0 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ SERIES SCHEDULE COMPLETE. irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ IRB World Sevens Series Schedule. irbsevens.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ Negotiations continuing for 11th tournament. irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ TOKYO A 'MUST WIN' FOR FIJI. irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ England in line to host sevens final. scmp.com. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ a b Welcome to the IRB World Sevens Series Website. irbsevens.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ New Zealand take maiden Series crown. irbsevens.com. [dostęp 2013-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-15)]. (ang.).
- ↑ England drag heels on Sevens. scmp.com. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ RETROSPECT. dubairugby7s.com @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ Duncan presses HK Sevens' case for Grand Prix finale. scmp.com. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ HK hopes to host sevens circuit finale. scmp.com. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ IRB acknowledges HK Sevens' special status. scmp.com. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ Sevens door left open for England. scmp.com. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ WORLD SEVENS SERIES KICKS OFF IN DUBAI. scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-02-06]. (ang.).
- ↑ Union chiefs determined to safeguard HK Sevens. scmp.com. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ Hong Kong in strong position to call IRB bluff. scmp.com. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ All Black 7's eye manufactured Series triumph. espnscrum.com. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).
- ↑ New Zealand Win Inaugural IRB Sevens Series. rugbyrugby.com. [dostęp 2013-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-26)]. (ang.).
- ↑ Kiwis crowned World Sevens Series champs. espnscrum.com. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ NEW ZEALAND WINS IRB SEVENS SERIES IN STYLE. irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ THE WINNER TAKES ALL. irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ a b c FIJI TOP SEEDS FOR STELLENBOSCH. irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ NEW ZEALAND LEAD SERIES TABLE. irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ World Sevens Series recognises HK as premier event. scmp.com. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ New Zealand leaves Fijian nationality issue to IRB. espnscrum.com. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- ↑ Table. irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Series Standings. irbsevens.com. [dostęp 2013-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-29)]. (ang.).
- 2000 IRB Sevens Standings. rugby7.com. [dostęp 2013-06-20]. (ang.).
- Standings. scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-02-06]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona (ang.)