Przejdź do zawartości

Instytut Głuchoniemych w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Instytut Głuchoniemych im. Jakuba Falkowskiego
Warszawski Instytut Głuchoniemych i Ociemniałych
Ilustracja
Siedziba Instytutu przy placu Trzech Krzyży
Państwo

 Polska

Data utworzenia

1817

Siedziba

Warszawa

Dyrektor

Bartosz Wilimborek

Adres
pl. Trzech Krzyży 4/6
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Instytut Głuchoniemych im. Jakuba Falkowskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Instytut Głuchoniemych im. Jakuba Falkowskiego”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Instytut Głuchoniemych im. Jakuba Falkowskiego”
Ziemia52°13′42,852″N 21°01′25,399″E/52,228570 21,023722
Strona internetowa
Instytut Głuchoniemych ok. 1860
Budynek Instytutu Głuchoniemych ok. 1908

Instytut Głuchoniemych im. Jakuba Falkowskiego – placówka szkolno-wychowawcza dla dzieci i młodzieży z wadami słuchu i mowy założona w 1817 roku. Mieści się przy placu Trzech Krzyży 4/6 w Warszawie. Wniosła duży wkład do powstania i rozwoju polskiego języka migowego i edukacji osób głuchych.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Instytut Głuchoniemych powstał 23 października 1817 z inicjatywy ks. Jakuba Falkowskiego. Początkowo mieścił się na terenie Uniwersytetu Warszawskiego w Pałacu Kazimierzowskim, a w latach 1820–1827 w domu sióstr wizytek przy Krakowskim Przedmieściu[1].

26 kwietnia 1826 rozpoczęto wznoszenie siedziby Instytutu przy placu Trzech Krzyży. Budowę ukończono w roku 1827. Pierwotnie budynek miał dwie kondygnacje (środkowe skrzydło nadbudowano w 1873 roku)[2]. W 1842 przy Instytucie utworzono szkołę dla niewidomych a Instytut otrzymał nazwę „Instytut Głuchoniemych i Ociemniałych” używaną do 1962[1]. Do budynku przylegał duży ogród[3].

W latach 1867–1885 funkcję dyrektora instytucji pełnił Jan Papłoński, który wprowadził zmiany przyczyniające się do rozwoju tej instytucji. W 1865 za jego sprawą zrealizowano projekt założenia fermy, na której osoby głuche pochodzące ze wsi mogłyby szkolić się w pracy gospodarskiej.

W 1919 powstało przedszkole dla dzieci głuchych, a w 1934 – zasadnicza szkoła zawodowa dla niesłyszących.

Wychowankowie Instytutu otrzymywali wykształcenie zawodowe i ogólne. Wielokrotnie wykazywali postawę patriotyczną, biorąc udział w strajku szkolnym w 1905, a w 1944 29 głuchych walczyło w powstaniu warszawskim w składzie plutonu Głuchoniemych.

W czasie powstania warszawskiego na dziedzińcu Instytutu urządzono cmentarz[4]. 26 października 1944 Niemcy podpalili budynek. Odbudowę ukończono w sierpniu 1948.

W 1983 Instytut otrzymał imię swojego założyciela – księdza Jakuba Falkowskiego[1].

Ośrodek zapewnia edukację przedszkolną, podstawową, gimnazjalną i ponadgimnazjalną, a także nauczanie indywidualne. Wychowankowie korzystają z opieki logopedycznej, psychologicznej i pedagogicznej. Dla rodziców dzieci niesłyszących organizowane są kursy polskiego języka migowego.

Dyrektorzy

[edytuj | edytuj kod]

Nauczyciele i wychowankowie Instytutu

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Instytut Głuchoniemych, Historia Instytutu Głuchoniemych [online], instytut-gluchoniemych.waw.pl [dostęp 2020-05-07].
  2. Grzegorz Mika. Plac Trzech Krzyży wczoraj i dziś. „Skarpa Warszawska”, s. 13, styczeń 2024. 
  3. Ilustrowany przewodnik po Warszawie wraz z treściwym opisem okolic miasta (wydanie I na podstawie wydania z 1893 roku). Warszawa: Wydawnictwo Ciekawe Miejsca.net, 2012, s. 190. ISBN 978-83-928349-8-4.
  4. Maciej Piekarski, Tak zapamiętałem, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1979, s. 259, ISBN 83-06-00115-X.
  5. Grzegorz Bachanek, OSOBA Z DYSFUNKCJĄ SŁUCHU W ŚWIETLE ŻYCIA I TWÓRCZOŚCI KS. JAKUBA FALKOWSKIEGO, ZAŁOŻYCIELA PIERWSZEGO W POLSCE INSTYTUTU GŁUCHONIEMYCH, „Łódzkie Studia Teologiczne” (27), 2018, s. 185-196.
  6. Instytut Głuchoniemych... [online], Fundacja Warszawa 1939, 16 lutego 2017 [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  7. Prace / Komisje senackie / Senat Rzeczypospolitej Polskiej [online], www.senat.gov.pl [dostęp 2022-02-27].
  8. Papłoński Jan (1819-1885) | Muzeum w polskiej kulturze pamięci [online], 21 marca 2017 [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  9. Manczarski Aleksander (1896-1984) | Muzeum w polskiej kulturze pamięci [online], 30 marca 2017 [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  10. Page 79 - Przewodnik po Głuchej Warszawie [online], www.surdushistory.org.pl [dostęp 2022-02-27].
  11. Tułodziecki Wacław | Miasto i Gmina Skępe [online], www.skepe.pl [dostęp 2022-02-27].
  12. Otton Lipkowski [online] [dostęp 2022-02-27].
  13. Instytut Głuchoniemych im. Jakuba Falkowskiego w Warszawie [online], instytut-gluchoniemych.waw.pl, 11 marca 2022 [dostęp 2023-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-09].
  14. Instytut Głuchoniemych im. Jakuba Falkowskiego w Warszawie [online], instytut-gluchoniemych.waw.pl, 20 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-20].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]