Józef Dominik Puzyna
| ||
| Data i miejsce urodzenia |
w marcu 1690 | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | ||
| Miejsce pochówku | ||
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
25 lipca 1713[1] | |
| Nominacja biskupia |
16 września 1740[1] | |
| Sakra biskupia |
8 stycznia 1741[1] | |
| Data konsekracji |
8 stycznia 1741 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| |||||
Józef Dominik Puzyna herbu Brama (Oginiec)[2] (ur. w marcu 1690 w Delaciszkach, zm. 5 marca 1752[1][3] w Lenas) – polski duchowny katolicki, biskup inflancko-piltyński.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował w Wilnie, święcenia kapłańskie 25 lipca 1713. Był kanonikiem kapituły wileńskiej. 16 września 1740 został mianowany biskupem inflanckim, konsekrowany 8 stycznia 1741 przez Michała Jana Zienkowicza. Jako zwierzchnik diecezji prowadził aktywną działalność duszpasterską, ufundował sufraganię. Od 1740 sprawował dodatkowo administrację diecezji kurlandzkiej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavium 1958, s. 435. (łac.).
- ↑ Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J., t. I, Lipsk 1846, s. 85.
- ↑ Józef Dominik Puzyna [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-03-09] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, Henryk Gulbinowicz, Warszawa: Pax, 2000, ISBN 83-211-1311-7, OCLC 189782455.
- Ewa Szklarska, Józef Puzyna, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXIX, 1986, s. 491–492.