Przejdź do zawartości

Jan Dembowski (biskup kujawsko-pomorski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Dembowski
Herb duchownego
Data urodzenia

29 grudnia 1700

Data śmierci

25 lipca 1790

Miejsce pochówku

bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Włocławku

Biskup pomocniczy kujawsko-pomorski
Okres sprawowania

1759–1788

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

24 września 1759

Sakra biskupia

2 lutego 1760

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

2 lutego 1760

Konsekrator

Antoni Sebastian Dembowski

Współkonsekratorzy

Antoni Kazimierz Ostrowski
Marcin Załuski

Jan Dembowski herbu Jelita[1] (ur. 29 grudnia 1700 roku – zm. 25 lipca 1790 roku[2]) – polski duchowny katolicki, biskup pomocniczy kujawsko-pomorski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jan Dembowski był synem Floriana Dembowskiego, sędziego Ziemi Płockiej. Jego starsi bracia Antoni Sebastian i Mikołaj także zostali biskupami; Jan Dembowski wybrał karierę duchowną w dojrzałym wieku, wcześniej służył jako oficer w regimencie królowej. W 1744 otrzymał godność kanonika pułtuskiego, następnie został kustoszem kapituły płockiej oraz kanonikiem i oficjałem włocławskim. We wrześniu 1759 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji kujawsko-pomorskiej, ze stolicą tytularną Lambaesis; przyjął sakrę biskupią 2 lutego 1760. Ordynariuszem kujawsko-pomorskim był w tym czasie jego brat Antoni (zm. 1763), później Antoni Kazimierz Ostrowski i Józef Ignacy Rybiński. W podeszłym wieku Dembowski zrezygnował z urzędu biskupiego (w lipcu 1788).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Herbarz polski, t. IV, Warszawa 1901, s. 237-248.
  2. Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 298-299.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]