Przejdź do zawartości

Jezioro Białe (powiat międzyrzecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jezioro Białe
Białe
Ilustracja
Jezioro Białe widziane z powietrza
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Pojezierze Poznańskie

Wysokość lustra

55,1 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

48,5-55,6 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


1490 m
252 m

Głębokość
• średnia
• maksymalna


5,7 m
11,5 m

Długość linii brzegowej

3925 m

Objętość

3163,5 tys. m³

Hydrologia
Klasa jakości wody

III (2019)

Rzeki zasilające

Męcinka (Struga Lubikowska)

Rzeki wypływające

Męcinka (Struga Lubikowska)

Położenie na mapie gminy Pszczew
Mapa konturowa gminy Pszczew, blisko centrum na lewo u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Białe”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Białe”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, blisko centrum u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Białe”
Położenie na mapie powiatu międzyrzeckiego
Mapa konturowa powiatu międzyrzeckiego, po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Białe”
Ziemia52°30′25″N 15°43′12″E/52,506944 15,720000

Jezioro Białe – jezioro na Pojezierzu Poznańskim[1], w powiecie międzyrzeckim, w gminie Pszczew, położone na terenie Pszczewskiego Parku Krajobrazowego.

Położenie i opis

[edytuj | edytuj kod]

Jezioro Białe położone jest we wschodniej części powiatu międzyrzeckiego, około 1 km na wschód od miejscowości Stołuń[2]. Otoczenie jeziora stanowią głównie lasy, jedynie od wschodu z jeziorem sąsiadują tereny rolnicze. Dno akwenu i linia brzegowa są słabo urozmaicone. Brzeg północny i zachodni opada wyraźnie łagodniej niż brzeg wschodni. Roślinność wynurzona zajmowała w 1996 roku 100% linii brzegowej zbiornika, wyjątek stanowiło kilka małych piaszczystych kąpielisk w jego północnej części. Nadmiar wód odprowadzany jest niewielkim ciekiem na północ poprzez jeziora Czarne oraz Lubikowskie, aż do Warty[3]. Jezioro oddzielone jest od sąsiedniego jeziora Stołuń wąskim pasem zieleni, na którym znajduje się wzgórze nazywane Górą Czarownic[4].

Hydronimia

[edytuj | edytuj kod]

Jezioro pojawia się w źródłach już w 1428 roku – początkowo jako Białe, a następnie: Białe (1564), Weisser See (1906) oraz Weißer See (1938)[5][6]. 17 września 1949 roku wprowadzono urzędową nazwę jezioro Białe[7]. Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Białe[8][9].

Morfometria

[edytuj | edytuj kod]

Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 55,6 ha[10], natomiast A. Choiński, poprzez planimetrowanie na mapach 1:50 000, określił wielkość jeziora na 48,5 ha[11]. Jeziorna jednolita część wód powierzchniowych ma powierzchnię 51 ha[12].

Średnia głębokość zbiornika wodnego to 5,7 m, a maksymalna – 11,5 m. Objętość jeziora wynosi 3163,5 tys. m³. Maksymalna długość jeziora to 1490 m, a szerokość 252 m. Długość linii brzegowej wynosi 3925 m[10].

Według Atlasu jezior Polski (red. J. Jańczak, 1996) oraz numerycznego modelu terenu udostępnionego przez Geoportal lustro wody znajduje się na wysokości 55,1 m n.p.m.[10][13]

Według Mapy Podziału Hydrograficznego Polski jezioro leży na terenie zlewni siódmego poziomu Zlewnia jez. Białego[14]. Identyfikator MPHP to 1877851[14].

Zagospodarowanie

[edytuj | edytuj kod]

W systemie gospodarki wodnej jezioro tworzy jednolitą część wód o kodzie PLLW10329[14]. Administratorem wód jeziora jest Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu. Utworzył on obwód rybacki, który obejmuje między innymi wody jezior Białe, Czarne oraz Stołuń (Obwód rybacki jezioro Białe na rzece Struga Lubikowska nr 2)[15]. Gospodarkę rybacką na jeziorze prowadzi Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu[16]. Ze względu na typologię rybacką jest to jezioro typu sandaczowego[17].

Czystość i ochrona środowiska

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z 1997 roku wody jeziora zostały zaliczone do III klasy czystości. Badania z 2002 roku wykazały poprawę jakości wód jeziora – spadły stężenia azotu mineralnego, azotu całkowitego i fosforu całkowitego w warstwie powierzchniowej. Wskaźnik przeźroczystości wód w obydwu badaniach był podobny i wahał się w zależności od pory roku od 1,1 do 3,5 metra[17].

Badania z 2019 roku zaliczyły wody jeziora do wód o umiarkowanym stanie ekologicznym, co odpowiada III klasie jakości. Wskaźnikiem, który zadecydował o trzeciej klasie, był stan makrozoobentosu podczas gdy stan ichtiofauny i makrofitów oceniono jako dobry, a fitoplanktonu oraz fitobentosu jako bardzo dobry. W tym samym roku stan chemiczny wód określono jako poniżej dobrego, a jedynym elementem przekraczającym normę była zawartość PBDE w tkankach ryb. Przeźroczystość wód została określona na 2,5 metra[18].

Jezioro Białe zostało zakwalifikowane jako średnio odporne na degradujące wpływy zewnętrzne, w związku z czym zostało zaliczone do II kategorii podatności na degradację. Oznacza to, że jest to jezioro o średnich warunkach naturalnych. Negatywnie na ten wskaźnik wpływają: niewielka głębokość średnia, duża powierzchnia zlewni całkowitej w porównaniu do objętości zbiornika, dość duży procent wymiany wód w ciągu roku (131%) oraz ich niska stratyfikacja termiczna[19].

Jezioro w całości znajduje się na obszarze Pszczewskiego Parku Krajobrazowego oraz na obszarach chronionych w ramach programu Natura 2000[20]. W ramach dyrektywy siedliskowej chroniony obszar nazywa się Rynna Jezior Obrzańskich, natomiast dyrektywę ptasią reprezentuje obszar Jeziora Pszczewskie i Dolina Obry[21][22].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
  2. Andrzej Richling i inni, Regionalna geografia fizyczna Polski : praca zbiorowa, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2021, s. 177, ISBN 978-83-7986-381-5, OCLC 1288191487 [dostęp 2023-09-19].
  3. Leszek Klessa i inni, Życie jezior: praca zbiorowa, Krystyna Kamińska (red.), Przyroda Województwa Gorzowskiego, Gorzów Wielkopolski: Klub Działalności Podwodnej LOK [Ligi Obrony Kraju] "Marlin" : na zlec. Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, 1996, s. 86-87, ISBN 978-83-905760-1-5 [dostęp 2023-09-18].
  4. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 234776
  5. Prittisch, Meßtischblatt nr. 3460, 1:25 000, 1940
  6. Instytut Języka Polskiego PAN, Elektroniczny słownik hydronimów Polski – Białe [online], eshp.ijp.pan.pl [dostęp 2023-09-28].
  7. Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 17 września 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 76, poz. 947, s. 11)
  8. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 12, ISBN 83-239-9607-5.
  9. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 4500
  10. a b c Jerzy Jańczak (red.), Atlas jezior Polski, t. I, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 42-43, ISBN 83-86001-29-1.
  11. Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 522. ISBN 83-232-1732-7.
  12. Białe. Karta charakterystyki jcwp [online], Hydroportal. Warstwa: Plany gospodarowania wodami.
  13. Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2023-09-28].
  14. a b c Hydroportal, Informatyczny System Osłony Kraju [dostęp 2023-09-28].
  15. Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie, Ujednolicony wykaz obwodów rybackich 2022 [online], dane.gov.pl [dostęp 2023-09-29].
  16. Wykaz udostępnionych obwodów rybackich i łowisk, poznan.wody.gov.pl [dostęp 2023-09-29] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-27].
  17. a b Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Zielonej Górze, Komunikat o jakości wód jeziora Białego w latach 1997-2002 [online], zgora.pios.gov.pl [dostęp 2023-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-16].
  18. Ocena stanu jednolitych części wód jezior w latach 2016–2021 na podstawie monitoringu – tabela [online], Główny Inspektorat Ochrony Środowiska [dostęp 2023-08-21].
  19. Marzena Szenfeld, Stan czystości jezior województwa gorzowskiego w latach 1993-97, Gorzów Wielkopolski: Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska, 1998, s. 166-168, ISBN 83-7217-028-2, OCLC 749666454 [dostęp 2022-07-24].
  20. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Pszczewski Park Krajobrazowy [online], web.archive.org, 4 lipca 2022 [dostęp 2023-09-29] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-04].
  21. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Obszar Natura 2000 – Jeziora Pszczewskie i Dolina Obry [online], web.archive.org, 4 lipca 2022 [dostęp 2023-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-04].
  22. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Obszar Natura 2000 – Rynna Jezior Obrzańskich [online], web.archive.org, 28 września 2022 [dostęp 2022-07-04] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-04].