Juan Antonio Benlliure y Gil
Autoportret | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Juan Antonio Benlliure y Gil (ur. 1859 w Walencji, zm. 28 czerwca 1930 w Madrycie) – hiszpański malarz portrecista.
Pochodził z rodziny artystów, jego ojciec Juan Antonio Benlliure Tomás i bracia José i Blas Benlliure y Gil również byli malarzami, a brat Mariano Benlliure y Gil – rzeźbiarzem. Artystami byli także jego kuzyni Emilio Benlliure Morales i Gerardo Benlliure Morales, którzy nie osiągnęli jednak poziomu braci Benlliure y Gil[1].
Był malarzem akademickim, zajmował się głównie akwarelą i malarstwem historycznym (La muerte del rey Alfonso XII, Muzeum Sztuki Współczesnej w Barcelonie). Był również utalentowanym portrecistą (zwłaszcza kobiet), cenionym przez madrycką burżuazję. Pośród jego najbardziej znanych portretów znajdują się Autoportret, oraz portrety członków jego rodziny: José, Gerardo i Blas Benlliure. Wśród jego akwareli wyróżniają się Arrobamiento místico, Tocador de tibias i Compagnuolo. W 1884 r. otrzymał medal II klasy na Krajowej Wystawie Sztuk Pięknych w Madrycie za obraz Por la patria.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Francisco Agramunt Lacruz: La Saga de Los Benlliure: Retratos de una Familia de Artistas Valencianos: Colección Del Estudio Fotográfico de Toni Sanchis. Diputació de Valencia, Área de Cultura, 2006.