Kanał Żeglugowy we Wrocławiu
Śluza Bartoszowice | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Lata budowy | |
Głębokość • średnia |
|
Szerokość • średnia |
|
Początek | |
Akwen | |
Miejsce | |
Koniec | |
Akwen | |
Miejsce | |
Typ kanału | |
Śluzy |
Kanał Żeglugowy we Wrocławiu[1] (Kanał Nawigacyjny[2][3]) – kanał wodny, wybudowany w celu ułatwienia żeglugi i dostosowania węzła wodnego we Wrocławiu do rosnących potrzeb transportowych na rzece Odra. Przeprowadzony został na północ od centrum miasta[4][5]. Kanał został wybudowany, wraz z Kanałem Powodziowym[a], w latach 1912-1917[6] (1913-1917[7])[b][8]. Projektantem kanału był Christian Nakonz[3].
Początek kanału znajduje się w 244,2 km biegu rzeki Odry w Bartoszowicko–Opatowickim Węźle Wodnym. Odchodzi od głównego nurtu rzeki na prawym jej brzegu, w rejonie osiedli Opatowice i Strachocin[c]. W początkowym biegu kanału znajduje się Śluza Bartoszowice[9]. Koniec kanału znajduje się natomiast poniżej Mostów Warszawskich, przed mostem kolejowym. Kanał łączy się tu z korytem Starej Odry[d], w rejonie styku osiedli: Ołbin i Zacisze[e][f]. Nad kanałem przerzucone są trzy przeprawy mostowe, drogowe: Mosty Bolesława Chrobrego, Mosty Jagiellońskie i Mosty Warszawskie. Kontynuacją tej drogi wodnej jest krótki odcinek Starej Odry i dalej Kanał Różanka[g]. Łączna długość drogi wodnej obejmującej Kanał Żeglugowy, Starą Odrę i Kanał Różanka, wynosi 10,7 km. Przy kanale powyżej Śluzy Zacisze położona jest Wrocławska Stocznia Rzeczna.
km | nazwa | rodzaj | lewy brzeg | prawy brzeg | światło | fotografia |
---|---|---|---|---|---|---|
0+000 | Górna Odra Wrocławska | bifurkacja | Odra, Wyspa Opatowicka | Strachocin | ||
śluza wałowa (prawy brzeg)[10] | śluza | grobla | Kanał Odpływowy | |||
0+500[10][11] | Śluza Bartoszowice | śluza | grobla | Swojczyce | 9,6 m[10][11] | |
Kładka Ryczyńska | most | grobla (i dalej Most Bartoszowicki) | Swojczyce | |||
1+100[12] | Przeładownia przy ulicy Betonowej (prawy brzeg) | port | grobla | Swojczyce – Popiele | ||
2+050[10] | Port Przeładunkowy Paliw Płynnych (prawy brzeg) | port | grobla | Swojczyce – Popiele | ||
2+400[12] | Mosty Bolesława Chrobrego | most | grobla (i dalej Sępolno) | Swojczyce – Popiele | 48,5 m | |
przystań (prawy brzeg)[10] | port | grobla | Swojczyce | |||
2+600[10] | Nabrzeże zakładów chemicznych (prawy brzeg) | port | grobla | Kowale | ||
Wojskowy port przeładunkowy paliw płynnych (prawy brzeg)[10] | port | grobla | Kowale – Mirowiec | |||
Wrocławska Stocznia Rzeczna[10] | stocznia | grobla | Kowale – Mirowiec | |||
5+100[10][11] | Śluza Zacisze | śluza | grobla | Kowale – Mirowiec | 9,6 m[10][11] | |
5+300 i 5+350[12] | Mosty Jagiellońskie Północne | most | grobla (i dalej Zacisze) | Kowale – Mirowiec | 21,65 m i 39,0 m | |
6+600[12] | Mosty Warszawskie | most | język rozdzielczy (i dalej Ołbin) | Kowale – Mirowiec | ||
6+900[12] | most kolejowy | most | język rozdzielczy | Kowale – Mirowiec | ||
Stara Odra | ujście | Stara Odra | Karłowice |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kanał Żeglugowy wybudowany został na północ od Kanału Powodziowego, oba kanały biegną równolegle do siebie, rozdzielone szeroką groblą, na koronie tej grobli biegnie ulica Folwarczna
- ↑ tzw. II kanalizacja Odry, przeprowadzona w latach 1913-1917
- ↑ i dalej Bartoszowice oraz Swojczyce
- ↑ nieco wcześniej ze Starą Odrą łączy się Kanał Powodziowy
- ↑ i dalej Kowale (Mirowiec) – Karłowice
- ↑ Zacisze leży na terenie tzw. Wielkiej Wyspy
- ↑ część autorów różnych publikacji traktuje ten kanał jak część Kanału Żeglugowego, gdyż został wybudowany w ramach jednej inwestycji z początku XX wieku, np. Dr Jan Pyś, Trasa E-30 (CETC), Teraz Odra: cyt. "Kanał Nawigacyjny rozpoczynający się w kilometrze 244,2 i kończący na kilometrze 255,8 Odry"
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 334, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Strona powodz.wroclaw.pl (dostęp 2009-11-09)
- ↑ a b Jan Pyś, PERSPEKTYWY ŻEGLUGI NA ODRZE. tup.wroclaw.fm.interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-23)]. (dostęp 2009-11-05)
- ↑ Studium zagospodarowania przestrzennego pasma Odry – Bariery i zagrożenia, Wojewódzkie Biuro Urbanistyczne we Wrocławiu. wbu.wroc.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (dostęp 2009-11-09)
- ↑ strona: wroclaw.naszemiasto.pl, Wrocławski most Bartoszowicki. wroclaw.naszemiasto.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-11)]. (dostęp 2009-11-09)
- ↑ Wrocławski Węzeł Wodny. 2wrzdh.ins.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-04-07)]. (dostęp 2009-11-09)
- ↑ Strona www.wroclaw.pl o Wrocławskim Węźle Wodnym (dostęp 2009-11-09)
- ↑ Małgorzata Książkiewicz, Grzegorz Bakuliński, Stanisław Januszewski, Ryszard Majewicz ,Trasa turystyczna Pomniki Wrocławskiego Węzła Wodnego, Prosto z pokładu nr 55, rok IV, Marzec 2008 r. do pobrania ze strony Fundacji Otwartego Muzeum Techniki (dostęp 2009-12-07)
- ↑ Program dla Odry 2006. programodra.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-11)]. (dostęp 2009-11-09)
- ↑ a b c d e f g h i j Trasa turystyczna "Budowle hydrotechniczne Wrocławskiego Węzła Wodnego". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki, 2007. s. 39. [dostęp 2010-02-22]. (pol.).
- ↑ a b c d Zespół autorski: dr inż. kpt. ż.ś. Jacek Trojanowski - kierownik pracy, dr kpt. ż.ś. Krzysztof Woś, dr inż. Anna Galor, dr inż. Bogusz Wiśnicki, mgr inż. Marcin Breitsprecher: Analiza potrzeb inwestycyjnych w zakresie żeglugi śródlądowej na rzece Odrze w latach 2007-2013. AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE, INSTYTUT INŻYNIERII TRANSPORTU, 2006. s. 56. [dostęp 2010-03-22]. (pol.).
- ↑ a b c d e 9. SFERA INFRASTRUKTURY. [w:] Studium zagospodarowania przestrzennego pasma Odry - Diagnoza stanu [on-line]. Wojewódzkie Biuro Urbanistyczne we Wrocławiu, 2009-04-27. s. 31. [dostęp 2010-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kanał Powodziowy i Kanał Żeglugowy na stronie Wratislaviae Amici (dostęp 2009-11-09)