Przejdź do zawartości

Kapitan Chlebnikow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kapitan Chlebnikow
Ilustracja
Numer IMO

7824417

Znak wywoławczy

UGSE

Armator

Fesco

Operator

Quark Expeditions

Dane podstawowe
Typ

Kapitan Sorokin

Historia
Data wodowania

1981

Data oddania do eksploatacji

1981

Dane techniczne
Wyporność

12288 t

Liczebność załogi

70

Liczba pasażerów

112

Długość całkowita (L)

122,5 m

Szerokość (B)

26,75 m

Zanurzenie (D)

8,5 m

Napęd mechaniczny
Silnik

Diesel-elektryczny, łączna moc: 24000 KM

Prędkość maks.

15 (rejsowa) / 19 (max) w.

Kapitan Chlebnikow (ros. Капитан Хлебников, ang. Kapitan Khlebnikov) – rosyjski lodołamacz o napędzie konwencjonalnym (Diesel-elektrycznym), klasy lodowej LL3, obecnie (tj. od 1991 roku) wyczarterowany przez Quark Expeditions i używany jako statek wycieczkowy (ekspedycyjny) w rejonach Arktyki i Antarktyki[1]. Został zbudowany w 1981 w Finlandii jako jeden z obecnie trzech lodołamaczy typu Kapitan Sorokin, obok siostrzanych statków: "Kapitan Dranicyn" oraz "Kapitan Nikołajew" (sam "Kapitan Sorokin", pierwszy lodołamacz tego typu, wskutek przebudowy dziobu nie zaliczany jest już do typu). Pierwotnie "Chlebnikow" był przeznaczony do pracy w charakterze lodołamacza prowadzącego konwoje statków handlowych przepływające przez pokryte lodem wody w rosyjskiej części Arktyki[1].

Statek posiada osiem pokładów. Jest wyposażony w 54 kabiny pasażerskie, dwie jadalnie, barek, klub, ogrzewany basen, saunę i siłownię, bibliotekę, salę kinową oraz windę.

W lutym 2006 "Kapitan Chlebnikow" dotarł do Zatoki Wielorybów w Antarktyce, osiągając 78° 40,871' szerokości geograficznej południowej. Tym samym wyrównał rekord ustanowiony przez Roalda Amundsena na statku "Fram" w 1911 roku[2]. Ponadto udało mu się dwukrotnie okrążyć Antarktydę[1].

"Kapitan Chlebnikow" zostanie wycofany z floty Quark Expeditions w 2012 roku (ostatni, pożegnalny rejs odbył się we wrześniu 2011 roku)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Kapitan Khlebnikov, Legendary Expedition Icebreaker
  2. Discover the World. [dostęp 2007-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-29)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]