Karel Pavlík
kapitan | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1920–1943 |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Karel Pavlík (ur. 19 października 1900 we wsi Hradové Střimelice, zm. 26 stycznia 1943 w KL Mauthausen) – czechosłowacki wojskowy i członek czechosłowackiego ruchu oporu w stopniu kapitana, pośmiertnie awansowany do stopnia pułkownika[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się we wsi Hradové Střimelice, obecnie będącej częścią gminy Stříbrná Skalice[1]. Po ukończeniu nauki pracował krótko jako nauczyciel i urzędnik państwowy. W 1920 roku został powołany do służby w czechosłowackiej armii i krótko później wstąpił do akademii wojskowej, którą ukończył w 1923 roku, uzyskując stopień podporucznika[1]. Następnie służył w 1 batalionie w Děčínie[1].
W latach 20. XX wieku ożenił się i służył jako dowódca plutonu. Od 1929 roku był komendantem ośrodka szkolenia. W 1932 roku awansował na stopień kapitana[1]. Uważany był za oficera o słabych kwalifikacjach, powierzchownego i skłonnego do kłamstw[1]. W 1933 roku został przeniesiony do 8 pułku piechoty w Mistku[1]. W 1935 roku rozpadło się jego małżeństwo. W 1936 roku objął dowództwo kompanii, a opinia o nim uległa dużej zmianie. Dowódca pułku uznawał go za doskonałego dowódcę kompanii[1].
Podczas niemieckiej inwazji na Czechosłowację dowodził obroną koszar Czajanka w Mistku – jedynym przypadkiem zorganizowanego oporu armii czechosłowackiej podczas wkraczania Wehrmachtu do Czechosłowacji[1]. 26 sierpnia 1939 roku zwolniony ze służby wojskowej, zapisał się na kurs rzemieślnicy i rozpoczął współpracę z ostrawską organizacją ruchu oporu „Za vlast”[2][1]. Organizował m.in. przerzut czechosłowackich żołnierzy do Polski[2]. Następnie przeniósł się do Pragi i dołączył do Obrony Narodu, współpracował także z organizacją Jindra kierowaną przez nauczyciela Ladislava Vankę[2]. Zajmował się m.in. organizacją wsparcia dla spadochroniarzy zrzuconych na terytorium Czechosłowacji[2].
Po zamachu na Reinharda Heydricha został aresztowany podczas konspiracyjnego spotkania z profesorem Vanką, który po aresztowaniu podjął współpracę z Gestapo[1][2]. Podczas próby ucieczki zastrzelił z pistoletu biegnącego za nim psa służbowego, został jednak obezwładniony przez niemieckich policjantów[2]. Następnie został osadzony w pałacu Petschków, gdzie był brutalnie przesłuchiwany. Próbował także popełnić samobójstwo używając do tego zaostrzonej łyżki[2]. Następnie został przeniesiony do Małej Twierdzy w Terezinie[2]. W styczniu 1943 roku trafił do Mauthausen-Gusen, gdzie wkrótce potem został stracony[2].
W 2019 roku na Vinohradach w Pradze odsłonięto poświęconą mu tablicę pamiątkową[3].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939 (pośmiertnie, 1945)[4]
- Medal za Bohaterstwo (pośmiertnie, 1999)[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k Plukovník in memoriam Karel PAVLÍK [online], web.archive.org, 25 stycznia 2011 [dostęp 2022-01-27] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-25] .
- ↑ a b c d e f g h i Odmítl se podvolit nacistické okupaci. Kapitán Pavlík bránil se zbraněmi kasárna, i když se jinde vzdávali [online], Česká televize [dostęp 2022-01-27] (cz.).
- ↑ Karel Pavlík, Na Folimance čp. 2153/19 [online], Encyklopedie Prahy 2, 16 marca 2019 [dostęp 2022-01-27] (cz.).
- ↑ Pavlík, Karel [online], Valka.cz [dostęp 2022-01-27] (cz.).
- ↑ Seznam vyznamenaných [online], Pražský hrad [dostęp 2022-01-27] (cz.).
- Czechosłowaccy wojskowi
- Członkowie czechosłowackiego ruchu oporu
- Więźniowie KL Theresienstadt
- Ofiary KL Mauthausen-Gusen
- Uczestnicy II wojny światowej
- Odznaczeni Krzyżem Wojennym Czechosłowackim 1939
- Odznaczeni Medalem Za Bohaterstwo
- Ludzie związani z Děčínem
- Ludzie związani z Pragą
- Ludzie związani z Frydkiem-Mistkiem