Kazimierz Jagiełło
| Data urodzenia |
28 lipca 1955 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kazimierz Jagiełło, znany także jako Casimir Jagiello (ur. 28 lipca 1955) – polski piłkarz i trener piłkarski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jako piłkarz występował w drużynach z drugiej i trzeciej ligi. Karierę rozpoczynał w Dębie Dębno, następnie grał w AZS AWF Warszawa, Rakowie Częstochowa i Concordii Piotrków Trybunalski[1]. W tym okresie skończył studia na AWF w Warszawie w specjalizacji: piłka nożna[2].
W 1983 roku wyjechał do Francji. W 1985 roku podjął pracę trenera w trzecioligowym Royal Francs Borains, którego właścicielem był Belg polskiego pochodzenia, Jan Zarzecki. W sezonie 1985/1986 jego drużyna dotarła do półfinału Pucharu Belgii[1]. W latach 1986–1988 był trenerem Royale Union Saint-Gilloise[3]. Ponadto w latach 1987–1988 był skautem w KV Mechelen, a do jego obowiązków należało ocenianie potencjalnych zawodników[1]. Następnie prowadził zespoły z niższych lig belgijskich: RAA Louviéroise, Francs Borains, Royale Union Jemappes-Flénu, RFC Tournai, KSK Ronse, RC Couillet, White Star Woluwe, CS Visé, URS Centre i FC Charleloi[3]. W wywiadzie z 2011 roku twierdził, że w karierze trenerskiej sześciokrotnie awansował do wyższej ligi[1]. W październiku 2011 roku objął stanowisko kierownika sportowego Polonii Warszawa, które piastował do stycznia 2012 roku[4].
W 2019 roku został dyrektorem sportowym gwinejskiego drugoligowego klubu Milo FC[4]. Funkcję tę pełnił do połowy 2022 roku. Następnie podjął pracę na identycznym stanowisku w Hafia FC[3]. 21 listopada 2022 roku został trenerem tego klubu[5]. Jego debiut trenerski w klubie przypadł dwa dni później, kiedy to Hafia FC ograła 3:2 AS Ashanti Golden Boys[6]. W sezonie 2022/2023 prowadzona przez niego drużyna zdobyła mistrzostwo Gwinei[7]. W 2023/2024 Hafia FC zdobyła wicemistrzostwo kraju. Odszedł z klubu pod koniec sierpnia 2024 roku, po przegranym dwumeczu z Étoile Filante Wagadugu w ramach Afrykańskiego Pucharu Konfederacji[8].
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]Hafia FC
[edytuj | edytuj kod]- Mistrzostwo Gwinei: 2022/2023
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Jarosław Koliński, Maciej Wąsowski, Jagiełło rządzi w Polonii. "Mistrzowie świata grali moim systemem" [online], Przegląd Sportowy, 21 października 2011 [dostęp 2023-06-18].
- ↑ Piotr Tomasik, Kim jest nowy dyrektor Polonii i za co ma odpowiadać? [online], Weszlo.com, 14 października 2011 [dostęp 2023-06-18].
- ↑ a b c Kazimierz Jagiełło w bazie FootballDatabase.eu (ang. • fr. • hiszp.)
- ↑ a b Kazimierz Jagiello, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2023-06-18].
- ↑ Kazimierz Jagiełło trenerem Hafia FC [online], 90minut.pl, 21 listopada 2022 [dostęp 2023-06-18].
- ↑ Trenerski debiut Kazimierza Jagiełły w Hafia FC [online], 90minut.pl, 23 listopada 2022 [dostęp 2023-06-18].
- ↑ Drużyna Kazimierza Jagiełły mistrzem Gwinei [online], 90minut.pl, 18 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-18].
- ↑ Kazimierz Jagiełło odszedł z Hafia FC [online], 90minut.pl, 25 sierpnia 2024 [dostęp 2024-08-25].