Kiasmos
Kiasmos podczas występu w The Independent, San Francisco, 2 czerwca 2015 | |
Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek | |
Aktywność |
od 2009 |
Wydawnictwo | |
Skład | |
Ólafur Arnalds Janus Rasmussen | |
Instrumentarium | |
fortepian, syntezatory | |
Strona internetowa |
Kiasmos – islandzko-farerski projekt muzyczny tworzący szeroko pojętą eksperymentalną muzykę elektroniczną. Duet powstał w 2009 z inicjatywy pochodzącego z Islandii Ólafura Arnaldsa i Janusa Rasmussena z Wysp Owczych. Brzmienie Kiasmos łączy takie gatunki jak: electronica, IDM, techno, minimal techno, ambient.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Kiasmos tworzą: zdobywca nagrody BAFTA, islandzki kompozytor Ólafur Arnalds, znany z łączenia minimalistycznych kompozycji fortepianowych i smyczkowych z elektronicznymi brzmieniami oraz Janus Rasmussen z Wysp Owczych, znany jako pomysłodawca electropopowego zespołu Bloodgroup. Arnalds, jako inżynier dźwięku, często pracował przy innych projektach Rasmussena, w trakcie których obaj muzycy odkryli wspólne zamiłowanie do muzyki minimalistycznej i eksperymentalnej. W efekcie stali się bliskimi przyjaciółmi, często eksperymentującymi w studio z elektronicznymi dźwiękami[1].
W 2009 roku duet zadebiutował na rynku muzycznym wydając z angielskim muzykiem, Rivalem Consolesem wspólną EP-kę „65 / Milo”[1].
W kolejnych latach Ólafur Arnalds i Janus Rasmussen nagrali szereg utworów, występowali również na wybranych festiwalach. Rok 2014 poświęcili na nagranie debiutanckiego albumu, na którym zdołali połączyć i rozwinąć swoją unikalną estetykę brzmieniową, na którą złożyły się: akustyczna, solowa gra fortepianowa Arnaldsa oraz ciężki, syntezatorowy electropop Rasmussena, połączone w całość w ramach projektu Kiasmos, który również dał tytuł debiutanckiemu albumowi. Jego rejestracja miała miejsce w nowo wybudowanym studio Arnaldsa w Reykjavíku. Większość materiału muzycznego została nagrana przy pomocy akustycznych instrumentów obok różnych syntezatorów, automatów perkusyjnych i efektu delay. Znalazła się tu również nagrana na żywo perkusja, kwartet smyczkowy i wspomniany wyżej fortepian. W efekcie muzycy stworzyli ambientową, fakturowaną muzykę, nadającą się zarówno do słuchania, jak i do tańca. Album ukazał się 27 października 2014 roku jako CD, podwójny LP i digital download[2].
6 października 2017 roku ukazało się kolejne wydawnictwo duetu, EP-ka „Blurred”. Poprzedziły ją dwa lata tras koncertowych. Plan muzyków zakładał napisanie nowego materiału, odrobinę mroczniejszego niż poprzednie utwory. Jednak po zakończeniu sesji nagraniowej w Reykjavíku okazało się, że jest to, jak dotąd (2017), najbardziej pogodne nagranie duetu[3].
5 lipca 2024 roku, po 10-letniej przerwie, ukazał się drugi album zespołu, II, utrzymany w podobnym, co debiut klimacie nastrojowej muzyki elektronicznej[4].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Lista według strony zespołu na Discogs[5]:
Albumy
[edytuj | edytuj kod]- Kiasmos (2014)
- II (2024)
Single i EP-ki
[edytuj | edytuj kod]- 2009 – „65” / „Milo” (wspólnie z Rivalem Consolesem)
- Thrown (2012)
- Looped EP (2015)
- Swept EP (2015)
- Blurred EP (2017)
- Flown (2024)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Erased Tapes Records: Kiasmos. erasedtapes.com. [dostęp 2017-12-02]. (ang.).
- ↑ Resident Advisor: Kiasmos. Resident Advisor. [dostęp 2017-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-03)]. (ang.).
- ↑ Robin Murray: Kiasmos Announce New 'Blurred' EP. Clash. [dostęp 2017-12-02]. (ang.).
- ↑ Rachel Aroesti: Kiasmos: II review – will have you crying tears of joy on the dancefloor. The Guardian. [dostęp 2024-07-18]. (ang.).
- ↑ Kiasmos Discography Albums. Discogs. [dostęp 2024-07-18]. (ang.).