Przejdź do zawartości

Kiasmos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kiasmos
Ilustracja
Kiasmos podczas występu w The Independent, San Francisco, 2 czerwca 2015
Rok założenia

2009

Pochodzenie

 Islandia
 Wyspy Owcze

Gatunek

Electronica, IDM, techno, minimal techno, ambient

Aktywność

od 2009

Wydawnictwo

Erased Tapes Records

Skład
Ólafur Arnalds
Janus Rasmussen
Instrumentarium
fortepian, syntezatory
Strona internetowa

Kiasmosislandzko-farerski projekt muzyczny tworzący szeroko pojętą eksperymentalną muzykę elektroniczną. Duet powstał w 2009 z inicjatywy pochodzącego z Islandii Ólafura Arnaldsa i Janusa Rasmussena z Wysp Owczych. Brzmienie Kiasmos łączy takie gatunki jak: electronica, IDM, techno, minimal techno, ambient.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kiasmos tworzą: zdobywca nagrody BAFTA, islandzki kompozytor Ólafur Arnalds, znany z łączenia minimalistycznych kompozycji fortepianowych i smyczkowych z elektronicznymi brzmieniami oraz Janus Rasmussen z Wysp Owczych, znany jako pomysłodawca electropopowego zespołu Bloodgroup. Arnalds, jako inżynier dźwięku, często pracował przy innych projektach Rasmussena, w trakcie których obaj muzycy odkryli wspólne zamiłowanie do muzyki minimalistycznej i eksperymentalnej. W efekcie stali się bliskimi przyjaciółmi, często eksperymentującymi w studio z elektronicznymi dźwiękami[1].

W 2009 roku duet zadebiutował na rynku muzycznym wydając z angielskim muzykiem, Rivalem Consolesem wspólną EP-kę „65 / Milo”[1].

W kolejnych latach Ólafur Arnalds i Janus Rasmussen nagrali szereg utworów, występowali również na wybranych festiwalach. Rok 2014 poświęcili na nagranie debiutanckiego albumu, na którym zdołali połączyć i rozwinąć swoją unikalną estetykę brzmieniową, na którą złożyły się: akustyczna, solowa gra fortepianowa Arnaldsa oraz ciężki, syntezatorowy electropop Rasmussena, połączone w całość w ramach projektu Kiasmos, który również dał tytuł debiutanckiemu albumowi. Jego rejestracja miała miejsce w nowo wybudowanym studio Arnaldsa w Reykjavíku. Większość materiału muzycznego została nagrana przy pomocy akustycznych instrumentów obok różnych syntezatorów, automatów perkusyjnych i efektu delay. Znalazła się tu również nagrana na żywo perkusja, kwartet smyczkowy i wspomniany wyżej fortepian. W efekcie muzycy stworzyli ambientową, fakturowaną muzykę, nadającą się zarówno do słuchania, jak i do tańca. Album ukazał się 27 października 2014 roku jako CD, podwójny LP i digital download[2].

6 października 2017 roku ukazało się kolejne wydawnictwo duetu, EP-ka „Blurred”. Poprzedziły ją dwa lata tras koncertowych. Plan muzyków zakładał napisanie nowego materiału, odrobinę mroczniejszego niż poprzednie utwory. Jednak po zakończeniu sesji nagraniowej w Reykjavíku okazało się, że jest to, jak dotąd (2017), najbardziej pogodne nagranie duetu[3].

5 lipca 2024 roku, po 10-letniej przerwie, ukazał się drugi album zespołu, II, utrzymany w podobnym, co debiut klimacie nastrojowej muzyki elektronicznej[4].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Lista według strony zespołu na Discogs[5]:

Albumy

[edytuj | edytuj kod]
  • Kiasmos (2014)
  • II (2024)

Single i EP-ki

[edytuj | edytuj kod]
  • 2009 – „65” / „Milo” (wspólnie z Rivalem Consolesem)
  • Thrown (2012)
  • Looped EP (2015)
  • Swept EP (2015)
  • Blurred EP (2017)
  • Flown (2024)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Erased Tapes Records: Kiasmos. erasedtapes.com. [dostęp 2017-12-02]. (ang.).
  2. Resident Advisor: Kiasmos. Resident Advisor. [dostęp 2017-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-03)]. (ang.).
  3. Robin Murray: Kiasmos Announce New 'Blurred' EP. Clash. [dostęp 2017-12-02]. (ang.).
  4. Rachel Aroesti: Kiasmos: II review – will have you crying tears of joy on the dancefloor. The Guardian. [dostęp 2024-07-18]. (ang.).
  5. Kiasmos Discography Albums. Discogs. [dostęp 2024-07-18]. (ang.).