Przejdź do zawartości

Kino Tęcza w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kino Tęcza – nazwa kina, odnosząca się do trzech placówek funkcjonujących w Poznaniu. Dwa kina działały w okresie międzywojennym, zlokalizowane na Wildzie i Łazarzu. Trzecie funkcjonowało na Wildzie w latach PRL.

W okresie międzywojennym oddziały kina korzystały z tych samych kopii filmów[1]. Kurier przewoził filmy z jednego do drugiego, a godziny seansów ustalone zostały w taki sposób, by obydwa kina mogły wyświetlić ten sam film jednego dnia[1].

„Tęcza–Łazarz”

[edytuj | edytuj kod]

Znajdowało się przy ul. Marszałka Focha (Głogowska) nr 23[1][2] lub 43[3] (przy dawnej ul. Odskok[4]).

Podobnie jak w kinie na Wildzie, również w tym kinie dzieci były wpuszczane na projekcje bez biletów, na wolne miejsca[4].

„Tęcza–Wilda”

[edytuj | edytuj kod]

Kino mieściło się w budynku na rogu ulic Górna Wilda 41[3][2] (obecnie nr 85) i Spychalskiego (wejście znajdowało się od tej ulicy). Sala projekcyjna, o powierzchni 324 m², mogła pomieścić do 380 osób. Przy kinie znajdował się bufet, w którym serwowano przekąski i napoje bezalkoholowe. Właścicielka kina, Agnieszka Krakowska, nie otrzymała zgody władz na sprzedaż w kinie alkoholu.

Dokładna data otwarcia kina nie jest znana. Według Małgorzaty i Marka Hendrykowskich kino zostało otwarte w 1931 roku, jednak Magdalena Mrugalska-Banaszak na podstawie odkrytych dokumentów dowodzi, że kino otwarto wcześniej, bo już w latach 20. Jego pierwszą właścicielką była Agnieszka Krakowska, natomiast Emil Krakowski, również pojawiający się w zachowanych archiwach, był jej mężem lub synem i kontynuował prowadzenie kina[5].

Wildecka "Tęcza" cieszyła się wielkim powodzeniem wśród mieszkańców, szczególnie wśród dzieci, które często były wpuszczane na seanse bez biletów.

„Tęcza” (kino przy ul. Wspólnej)

[edytuj | edytuj kod]

Kino zlokalizowane było na pograniczu Wildy i Dębca przy ul. Wspólnej 58, na terenie ogrodu działkowego. Działało w latach PRL, zostało zlikwidowane na początku lat 90. XX wieku[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Krystyna Grodzka-Wolny: Święty Łazarz moich dziadków i pradziadków w: Kronika Miasta Poznania nr 3/1998 s. 203.
  2. a b Spis abonentów Miasta Stołecznego Poznania z uwzględnieniem branż i zawodów, H. Niewiecki, Poznań, 1939.
  3. a b Małgorzata Hendrykowska: Kino w życiu kulturalnym miasta (1929-1939) w: Kronika Miasta Poznania nr 1/1987 s. 53.
  4. a b Henryk Bomski: Mój kochany Łazarz w: Kronika Miasta Poznania nr 3/1998 s. 249.
  5. Małgorzata Mrugalska-Banaszak: Wilda. Dzielnica Poznania 1253-1939. Poznań: Wydawnictwo Poznań, 1999, s. 390. ISBN 83-87847-20-8.
  6. Biuletyn Filmowy Estrady Poznańskiej. Poznańskie kina – znane i zapomniane. Nr 11, 2 listopada 2010, s.3

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Małgorzata Mrugalska-Banaszak: Wilda. Dzielnica Poznania 1253-1939. Poznań: Wydawnictwo Poznań, 1999, s. 383, 390. ISBN 83-87847-20-8.