Kodeks 049
 Dzieje Apostolskie 1 | |
| Data powstania |
IX wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer |
049 |
| Zawartość |
Dzieje, Listy |
| Język |
grecki |
| Rozmiary |
27,5 × 18,5 cm |
| Typ tekstu | |
| Kategoria |
V |
| Miejsce przechowywania | |
Kodeks 049 (Gregory-Aland no. 049; von Soden α 2)[1] – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu, paleograficznie datowany na IX wiek.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Kodeks stanowiony jest przez 149 pergaminowych kart (27,5 na 18,5 cm)[2][3], z tekstem Dziejów Apostolskich, Listów powszechnych i Listów Pawła. Nie zachował się w całości i ma liczne braki w Listach Pawła. Pergamin nie zachował się w dobrym stanie, atrament jest koloru brunatnego; inicjały pisane są poza linią[4].
W Listach Pawła zawiera: Rz 1; 1 Kor 1,1-5,8; 13,8-16,24; 2 Kor 1,1-11,23; Ef 4,20-6,20[4].
Tekst jest pisany jedną kolumną na stronę, 30 linijek w kolumnie[2]. Tekst jest pisany bez spacji między wyrazami[5]. Litery są wielkie, po części pisane są prosto, po części pochylone są w prawo. Litery zostały opatrzone akcentami i przydechami[4]. Cytaty starotestamentowe zostały oznakowane[5].
Tekst dzielony jest według κεφαλαια (rozdziały), których numery podano na marginesie, a ich τιτλοι (tytuły rozdziałów) na szczycie kart. Kodeks zawiera prolegomenę, tablice κεφαλαια (spis treści) przed każdą z biblijnych ksiąg, oznakowane zostały perykopy używane do czytań liturgicznych i numery stichoi. Posiada liczne noty marginalne[4].
Tekst
[edytuj | edytuj kod]Grecki tekst kodeksu przekazuje Tekst bizantyński. Według Alanda w Dziejach 70 razy wspiera tekst bizantyjski przeciwko "oryginalnemu", 3 razy wspiera tekst oryginalny przeciwko bizantyjskiemu, 29 razy zgodny jest z obu tekstami. W Listach Pawła 109 razy wspiera tekst bizantyjskie przeciwko oryginalnemu, nigdy nie wspiera oryginalnego przeciwko bizantyjskiemu, 37 razy zgodny jest z obu tekstami. W Listach powszechnych 86 razy wspiera tekst bizantyjski przeciwko oryginalnemu, 1 raz wspiera tekst oryginalny przeciwko bizantyjskiemu, 9 razy zgodny jest z obu tekstami. Ponadto zawiera 3 sobie właściwe warianty w Dziejach, 3 w Listach Pawła i 3 w Listach powszechnych. Kurt Aland zaklasyfikował go do Kategorii V[2].
W Dziejach 2,47 przekazuje wariant ο δε κυριος προσετιθει τους σωζομενους καθ' ημεραν τη εκκλησια (a Pan dodawał codziennie tych, którzy mieli być zbawieni kościołowi)[6].
W Dz 18,26 przekazuje wariant την του θεου οδον, wraz z rękopisami: P, Ψ, 0142, 104, 330, 451, 1241, 1877, 2127, 2492, Byz, Lect[7].
W Dz 27,39 przekazuje wariant εξεωσαι zamiast εξωσαι; wariant nie jest wspierany przez inne rękopisy[8].
Historia
[edytuj | edytuj kod]C.R. Gregory datował rękopis na VIII lub IX wiek[4]. INTF datuje go na IX wiek[2][3].
Gregory widział go w roku 1886[4] i nadał mu siglum Sap[9]. Natomiast w 1908 roku nadał mu nowe siglum 049[1].
Facsimile kodeksu wydał William Hatch w 1939 roku[5]. Tekst rękopisu jest cytowany w niektórych krytycznych wydaniach greckiego Novum Testamentum (UBS3)[10].
Obecnie kodeks przechowywany jest na Górze Athos, w klasztorze Wielka Ławra (A' 88)[2][3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C. Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 37.
- ↑ a b c d e Aland i Aland 1989 ↓, s. 123.
- ↑ a b c INTF: Kodeks 049 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2013-04-20].
- ↑ a b c d e f Gregory 1900 ↓, s. 103.
- ↑ a b c Hatch 1939 ↓, s. XLIII.
- ↑ UBS3 1983 ↓, s. 424.
- ↑ UBS3 1983 ↓, s. 491.
- ↑ UBS3 1983 ↓, s. 524.
- ↑ Gregory 1900 ↓, s. 104.
- ↑ UBS3 1983 ↓, s. XVII.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- K. Aland, M. Black, C.M. Martini, B.M. Metzger, A. Wikgren: The Greek New Testament. Wyd. 3. Stuttgart: United Bible Societies, 1983. [UBS3]
- C.R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C. Hinrichs, 1900, s. 103-104.
- Kurt Aland, Barbara Aland: Der Text des Neues Testaments: Einfürung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Wyd. 2. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1989. ISBN 3-438-06011-6. (niem.).
- W.H.P. Hatch: The Principal Uncial Manuscripts of the New Testament. Chicago: The University of Chicago Press, 1939, s. XLIII.