Przejdź do zawartości

Kolej aglomeracyjna w Helsinkach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolej aglomeracyjna w Helsinkach
kolej aglomeracyjna
logo
Ilustracja
Nowoczesny pociąg Sm5
Państwo

 Finlandia

Lokalizacja

Helsinki

Operator

VR

Liczba linii

4 (15 mutacji)

Lata funkcjonowania

od 1969

Infrastruktura
Schemat sieci
Rozstaw szyn

1520 mm

Napięcie zasilania

25 kV/50 Hz

Liczba stacji

54

Tabor
Liczba pojazdów

100 jednostek i 54 wagony

Strona internetowa
Mapa sieci kolei w Helsinkach

Kolej aglomeracyjna w Helsinkach (fiń. Pääkaupunkiseudun lähiliikenne, szw. Huvudstadsregionens närtrafik) – system kolei miejskiej w okolicach Helsinek w Finlandii. Operatorem sieci są fińskie koleje państwowe. Należy wraz z metrem i tramwajami do sieci zintegrowanego transportu miejskiego. Obecnie sieć składa się z czterech linii łączących Helsinki z Espoo, Vantaa, Keravą i Riihimäki, obejmując 14 gmin[1]. Kolej częściowo porusza się po wydzielonych torach, częściowo po dostępnych dla komunikacji dalekobieżnej. Łącznie kolej miejska w Helsinkach liczy 54 stacje i przystanki, z czego 14 w granicach administracyjnych Helsinek.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Lokalny ruch kolejowy w aglomeracji helsińskiej istnieje od lat 80. XIX wieku. W roku 1903 została oddana do użytku linia brzegowa do Turku nastawiona głównie na ruch podmiejski. Współczesny system zapoczątkowano w roku 1969, gdy zelektryfikowano pierwszy odcinek. W latach 70 na odcinku Helsinki – Kerava wybudowano tor przeznaczony dla komunikacji podmiejskiej, który w całości oddano do użytku w 1981. W 2006 roku otworzono podmiejską linię do Lahti. Obecnie w budowie jest kolejowa obwodnica Helsinek[2] łącząca Port lotniczy Helsinki-Vantaa z liniami dalekobieżnymi na północ z pominięciem Helsinek.

Kolej miejska obsługuje następujące linie[3] (wszystkie wychodzące z głównego dworca w Helsinkach):

  • zielona – pociągi nr Y, S, U, L, E, A – do Espoo i Karis (24 stacje)
  • niebieska – pociągi nr I, K, N, G, T, H, R do Keravy i Riihimäki (21 stacji)
  • czerwona – pociąg nr Z do Lahti (5 stacji)
  • żółta – pociąg nr M do Vantaankoski (12 stacji)
Y M
Karjaa (Karis)   Vantaankoski (Vandaforsen) T H R Z
Inkoo (Ingå)   Martinlaakso (Mårtensdal)  Riihimäki  Lahti (Lahtis)
Siuntio (Sjundeå)  S U L  Louhela (Klippsta)  Hyvinkää (Hyvinge)
Kirkkonummi (Kyrkslätt)   Myyrmäki (Myrbacka)  Jokela
Tolsa (Tolls)   Malminkartano (Malmgård)  Nuppulinna 
Jorvas   Kannelmäki (Gamlas) G'  Purola  Mäntsälä
Masala (Masaby)   Pohjois‑Haaga (Norra Haga)  Saunakallio 
Luoma (Bobäck)   Järvenpää (Träskända)  Haarajoki
Mankki (Mankby)  E K N  Kyrölä
Kauklahti (Köklax)  –––––––––––––––––––  Kerava (Kervo)
Espoo (Esbo)  –––––––––––––––––––  Savio
Tuomarila (Domsby)  –––––––––––––––––––  Korso
Koivuhovi (Björkgård)  –––––––––––––––––––  Rekola (Räckhals)
Kauniainen (Grankulla)  –––––––––––––––––––  Koivukylä (Björkby)
Kera  I –––––––––––––––––––  Hiekkaharju (Sandkulla)
Kilo  A –––––––––––––––––––  Tikkurila (Dickursby)
Leppävaara (Alberga)  –––––––––––––––––––  Puistola (Parkstad)
Mäkkylä  –––––––––––––––––––  Tapanila (Mosabacka)
Pitäjänmäki (Sockenbacka)  –––––––––––––––––––  Malmi (Malm)
Valimo (Gjuteriet)  –––––––––––––––––––  Pukinmäki (Bocksbacka)
Huopalahti (Hoplax)  –– –––––––––––––––––––  Oulunkylä (Åggelby)
Ilmala  –– –––––––––––––––––––  Käpylä (Kottby)
Pasila (Böle)  –– ––––––––––––––– –––––––––––––––––––  Pasila (Böle)
Helsinki (Helsingfors)  –– ––––––––––––––– –––––––––––––––––––  Helsinki (Helsingfors)
Y S U L E A x M xx I K N G T H R Z


Jednostka typu Sm4
Jednostka typu Sm1

Tabor kolei składa się z pociągów pięciu typów: Sm1 i Sm2 (łącznie 100 jednostek), wybudowanych w latach 1968–1981, w pełni zmodernizowanych[4] wagonów Eil (57 sztuk), ciągniętych przez lokomotywy, używanych głównie w godzinach szczytu oraz nowoczesnych jednostek niskopodłogowych Sm4 oraz jednostek typu Flirt.

Przyszłość

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Kolejowa obwodnica Helsinek.

Obecnie w budowie jest kolej obwodowa Kehärata o długości 18 km, przebiegająca częściowo pod ziemią a mająca połączyć centrum miasta z, między innymi, Vantaa i portem lotniczym. Koszt projektu to 600 mln euro[5]. Planuje się oddanie trasy do użytku w roku 2014[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. HSL yhdistää Helsingin seudun joukkoliikenteen suunnittelun ja tilaamisen. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-19)]. (fiń.).
  2. Vantaan Kehärata-projekti etenee kuin juna. Yleistadio, 2010-03-17. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-28)]. (fiń.).
  3. Commuter Train Stations. [dostęp 2011-12-01].
  4. Helsinki Region commuter trains. [dostęp 2011-12-01]. (ang.).
  5. Vantaan Kehärata-projekti etenee kuin juna. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-28)]. (fiń.).
  6. Construction of the Ring Rail Line begins. [dostęp 2011-12-01].