Przejdź do zawartości

Krosnowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krosnowice
wieś
Ilustracja
Kościół św. Jakuba Apostoła w Krosnowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Kłodzko

Wysokość

295-340[2] m n.p.m.

Liczba ludności (VII 2019)

2884[3]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-362[4]

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0852861

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Krosnowice”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Krosnowice”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Krosnowice”
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko
Mapa konturowa gminy wiejskiej Kłodzko, na dole znajduje się punkt z opisem „Krosnowice”
Ziemia50°23′20″N 16°38′06″E/50,388889 16,635000[1]
Strona internetowa
Pałac w Krosnowicach
Biblioteka w Krosnowicach
Biała Lądecka w Krosnowicach
Przydrożna kaplica w Krosnowicach

Krosnowice (niem. Rengersdorf[5]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Krosnowice położone są w Sudetach Środkowych, na pograniczu Kotliny Kłodzkiej i Rowu Górnej Nysy oraz Krowiarek leżących w Sudetach Wschodnich, na wysokości około 295–340 m n.p.m.[2] Częścią Krosnowic jest Koniecznik[2].

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1945–1954 siedziba gminy Krosnowice[2]. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Krosnowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Jest największą miejscowością gminy Kłodzko. Według Narodowego Spisu Powszechnego posiadała 2884 mieszkańców (III 2011 r.)[3]

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Dzisiejsze Krosnowice zostały założone w średniowieczu jako osada niemiecka[2]. Do 1945 roku upamiętniała w swej nazwie Rengersdorf imię swojego założyciela – Rengera. Pierwsza znana pisemna wzmianka pochodzi z 1326 roku, kiedy to patriarcha Grado wraz z 12 biskupami udzielili szczególnych odpustów wiernym odwiedzającym tutejszy kościół św. Jakuba oraz jego kościół filialny w Żelaźnie. Oznacza to, że już wówczas był to znany kościół parafialny. Wówczas też istniała tu siedziba rycerska na terenie dzisiejszego pałacu. Aż do XVII wieku wieś była majątkiem czeskiego rodu Panewiczów (niem.: von Pannwitz), a jej najstarszym znanym właścicielem był Wolfram von Pannwitz, starosta kłodzki, lennik króla Czech, Jana Luksemburskiego[2]. Posiadał on również prawo inwestytury tutejszego probostwa.

W wyniku wojen śląskich wieś Rengersdorf przeszła wraz z całym hrabstwem kłodzkim w 1763 roku w posiadanie Prus[2]. W ramach reformy administracyjnej 1815 roku Hrabstwo Kłodzkie zostało przyłączone do Prowincji Śląskiej, a sama wieś stała się częścią Powiatu Kłodzkiego. W 1845 roku żydowski przemysłowiec z Wrocławia Hermann Dietrich Lindheim otworzył tu przędzalnię bawełny stwarzając ok. 750 miejsc pracy[2]. Dalszego dynamicznego rozwoju wieś doznała z budową i rozbudową trasy kolejowej w latach 1875 i 1897[2].

Po II wojnie światowej, w 1945 roku wieś została włączona do Polski. Jej dotychczasowych mieszkańców wysiedlono do Niemiec. Pierwotną nazwę wsi Rengersdorf zmieniono początkowo na Rankowo, jednak w 1946, w pierwszą rocznicę utworzenia zakładu włókienniczego w dawnej fabryce Löbbeckego (założonej przez Hermanna Lindheima, późniejsze Krosnowickie Zakłady Przemysłu Bawełnianego), utworzono nazwę Krosnowice[2].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[6]:

  • kościół parafialny pw. św. Jakuba, z XIV-XVIII w. z otoczeniem:
    • kościół parafialny pw. św. Jakuba Apostoła stoi na wyraźnym wzniesieniu we wschodniej części wsi, wysoko ponad korytem Nysy Kłodzkiej, w pobliżu tutejszego dworu. Wewnątrz w transepcie po prawej stronie renesansowa chrzcielnica z 1590 r. z herbami rodów von: Haugwitz, Nostitz, Pannwitz, Reden, Rodtkirch, Schellendorf, Zedlitz[7]. Naturalna obronność miejsca została dodatkowo wzmocniona poprzez otoczenie świątyni owalnym, kamiennym murem z dwiema bramami (po stronie południowej i północno-zachodniej) oraz dwiema furtkami (prowadzącą do dworu w kierunku wschodnim oraz ku plebanii w stronę zachodu). Obecna postać muru obronnego to efekt przebudów z XVII–XVIII w., jednak jego pierwotne założenie jest starsze. Brama południowa o ostrołukowym prześwicie zwieńczona jest prostą attyką, za którą kryje się jednospadowy dach. Z przodu stoi wysoka kolumna zwieńczona metalowym krzyżem i barokowa, kamienna Grupa Ukrzyżowania (poddana renowacji w 1883 r.). Obok bramy znajduje się XVIII-wieczna kaplica-kostnica z namiotowym dachem krytym gontem, a w murze wnęka z rzeźbą Ecce homo (figurą Chrystusa stojącą przy marmurowej kolumnie). Brama północno-zachodnia, pozbawiona szczytu, ma otwór sklepiony półkoliście.
    • cmentarz kościelny obronny
    • mur z obejściem podcieniowym, mur/drewno, z XVIII w.
    • budynek bramny, z XVIII-XIX w.
    • kostnica
    • dom przedpogrzebowy
  • zespół pałacowy w Krosnowicach Górnych, z XVIII-XIX w.:
  • dwór

Festiwal im. Ignaza Reimanna

[edytuj | edytuj kod]

W Krosnowicach żył, pracował, a także został pochowany kompozytor i muzyk Ignaz Reimann[2]. Corocznie na przełomie września/października odbywa się koncert międzynarodowy ku jego pamięci w miejscowym kościele parafialnym[8]. Od 2007 roku na mocy porozumienia z Sanktuarium Wambierzyckim i Stowarzyszeniem Reimanna w Wambierzycach odbywa się w Krosnowicach jesienna odsłona Międzynarodowego Festiwalu im. Ignaza Reimanna, obok letniej odsłony w Wambierzycach. W krainie, w której przenikają się kultury trzech narodów (Czechów, Niemców i Polaków), co wywarło wpływ na twórczość Ignaza Reimanna, występują chóry z Niemiec, Czech, Polski i nieraz z innych krajów.

Powódź

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1997, 2006, 2007 oraz 2009 miejscowość była nawiedzana przez falę powodziową. W celu ochrony Krosnowic przed wodami potoków Duna Górna i Duna Dolna powyżej wsi budowany jest suchy zbiornik przeciwpowodziowy Krosnowice. Zbiornik będzie miał powierzchnię zalewu 44 ha, maksymalną pojemność retencyjną około 1,92 mln m³. Zakończenie budowy jest przewidziane na kwiecień 2023 r.[9]

Osoby związane z Krosnowicami

[edytuj | edytuj kod]
Herb von Haugwitz w kościele pw. Jakuba

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 62150
  2. a b c d e f g h i j k l Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: I-BiS, 1993, s. 247–253. ISBN 83-85773-06-1.
  3. a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 630 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262).
  6. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 66. [dostęp 2012-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 marca 2017)].
  7. Niezwykłe dzieje kielichowej chrzcielnicy. [dostęp 2021-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-08)].
  8. Krosnowice.pl. [dostęp 2017-05-15].
  9. 2A.2/2 Budowa suchego zbiornika przeciwpowodziowego na potoku Duna miejscowość Krosnowice [online] [dostęp 2022-11-16] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]