Przejdź do zawartości

Lasgush Poradeci

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lasgush Poradeci
Ilustracja
Imię i nazwisko

Llazar Sotir Gusho

Data i miejsce urodzenia

27 grudnia 1899
Pogradec (Imperium osmańskie)

Data i miejsce śmierci

12 listopada 1987
Pogradec (Albania)

Narodowość

albańska

Język

albański

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Bukareszcie

Dziedzina sztuki

poezja

Ważne dzieła

Vallja e yjve

podpis
Odznaczenia
Order Nderi i Kombit

Lasgush Poradeci, właśc. Llazar Sotir Gusho (ur. 27 grudnia 1899 w Pogradcu, zm. 12 listopada 1987 tamże[1]) – poeta i tłumacz albański pochodzenia arumuńskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do rumuńskojęzycznej szkoły w Bitoli[2]. W latach 1916–1919 uczył się we francuskim liceum w Atenach[1]. W 1919 roku zapadł na zdrowiu i dzięki pomocy finansowej Sophii Schliemann mógł się leczyć w jednym z sanatoriów greckich. Został z niego usunięty po tym, jak został przyłapany in flagranti z pielęgniarką.

Dzięki uzyskanemu w 1924 stypendium od rządu albańskiego, Poradeci ukończył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Bukareszcie, a także studia filologiczne na uniwersytecie w Grazu[2]. W tym czasie uczęszczał na wykłady Norberta Jokla. W maju 1933 roku obronił pracę doktorską poświęconą postaci Mihaia Eminescu[1]. W tym samym roku opublikował pierwszy tom poezji - Vallja e yjve[2]. Powrócił do Albanii w 1934 roku, gdzie podjął pracę nauczyciela rysunku w gimnazjum w Tiranie. W tym czasie wydał swój pierwszy tomik wierszy. W okresie rządów Envera Hodży uniemożliwiono mu publikowanie utworów. Aby zarobić na życie pracował w wydawnictwie Naim Frashëri jak tłumacz, zajmował się także pracą naukową[1].

W jego dorobku translatorskim znajduje się tłumaczenie Eugeniusza Oniegina na język albański, a także przekłady Lermontowa, Błoka, Majakowskiego i Bertolta Brechta. Współpracował z Qevqepem Kambo przy tłumaczeniu dzieł Adama Mickiewicza na język albański[3]. W roku 1974 przeszedł na emeryturę. Zmarł w nędzy w swoim domu w Pogradcu.

W życiu prywatnym był żonaty (żona Nefija zmarła w 1983), miał dwie córki.

Pomnik Poradeciego w Pogradcu

W 1999 został pośmiertnie odznaczony orderem Nderi i Kombit (Honor Narodu). 27 grudnia 2006 w centrum Pogradeca stanął trzymetrowy pomnik Poradeciego, dłuta Mumtaza Dhramiego. Imię Poradeciego noszą ulice w Tiranie i w Prisztinie, a także szkoła w Tiranie.

Opublikowane tomy poezji

[edytuj | edytuj kod]
  • 1933: Vallja e yjve (Bal gwiazd)
  • 1937: Ylli i zemres (Gwiazda serca)
  • 2001: Dora jote ledhatarja: 33 lirika
  • 2003: Gjeniu i anijes: poezi
  • 2005: Përse të dua: poezi dashurie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History. New York: I.B. Tauris, 2012, s. 384. ISBN 978-1-78076-431-3.
  2. a b c 27 dhjetor 1899, lindi liriku i madh i dashurisë, Lasgush Poradeci [online], kumtari.al, 2021 (alb.).
  3. Woszkowska Mariola, Od Mickiewicza do Szymborskiej, Przegląd Albański 2:1997

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]